Zbiornik retencyjny na Lutyni

Wilcza – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim, w gminie Kotlin. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kaliskiego.

Ruda – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Dobrzyca. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako folwark Ruda należała do wsi mniejszych w ówczesnym pruskim powiecie Krotoszyn w rejencji poznańskiej. Folwark Ruda należał do okręgu koźmińskiego tego powiatu i stanowił część majątku Lutynia, którego właścicielem była wówczas Józefina Bogdańska. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 24 mieszkańców, którzy zamieszkiwali dwa dymy (domostwa). W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.

Strzyżew – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Dobrzyca. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kaliskiego.

Kotlin – stacja kolejowa w Kotlinie, w województwie wielkopolskim, w Polsce. Według klasyfikacji PKP ma kategorię dworca lokalnego.

Dobrzyca – stacja kolejowa zlikwidowanej 12 stycznia 1986 roku linii Krotoszyńskiej Kolei Dojazdowej relacji Krotoszyn Wąskotorowy - Dobrzyca - Pleszew Wąskotorowy - Pleszew Miasto - Broniszewice znajdująca się na skraju miasta przy ulicy Pleszewskiej. W okresie swojej świetności w godzinach kursowania pociągów czynna była kasa biletowa. Budynek posiadał poczekalnię dla podróżnych. Budowa datowana jest na początki istnienia kolei na ziemi dobrzyckiej, czyli na 1900 r., kiedy to otwarto: trasę Krotoszyn (stacja Krotoszyn Wąskotorowy) - Dobrzyca (stacja Dobrzyca) - 15 maja 1900 roku; trasę Dobrzyca (stacja Dobrzyca) - Pleszew (stacja Pleszew Miasto) - 10 lipca 1900 roku. Na stacji Dobrzyca znajdowała się rampa przeładunkowa oraz bocznica do GS-ów. Po likwidacji przez Polskie Koleje Państwowe Krotoszyńskiej Kolei Dojazdowej budynek dworca przeszedł w prywatne ręce. Zamieniono go na dom mieszkalny, wykuto nowe okna i zamurowano drzwi. Pozostałością jest jedynie napis DOBRZYCA. Tory, perony, semafory, obrotnica i mijanka zostały przez PKP rozebrane. Stacja Dobrzyca znajdowała się na: 26 km od stacji Krotoszyn Wąskotorowy 10 km od stacji Pleszew Wąskotorowy 13 km od stacji Pleszew Miasto 24 km od stacji Broniszewice

Parafia Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Lutyni – parafia rzymskokatolicka należąca do dekanatu Dobrzyca diecezji kaliskiej. Została utworzona w XIV wieku. Mieści się pod numerem 23. Prowadzą ją księża diecezjalni.

Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Lutyni – rzymskokatolicki kościół parafialny we wsi Lutynia, w gminie Dobrzyca, w powiecie pleszewskim, w województwie wielkopolskim. Należy do dekanatu Dobrzyca. Świątynia stanowi Sanktuarium Matki Bożej Miłościwej.

Lutynia – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Dobrzyca nad rzeką Lutynia. Lutynia uzyskała lokację miejską przed 1458 rokiem, zdegradowana po 1505 roku.

Kotlin – gmina wiejska w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie kaliskim. Siedziba gminy to Kotlin. Według danych z 31 marca 2011 gminę zamieszkiwały 7193 osoby. Natomiast według danych z 31 grudnia 2017 roku gminę zamieszkiwało 7503 osób.

Olesie – część miasta Dobrzyca, w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Dobrzyca. Położone jest ok. 1,5 km. na północny zachód od centrum Dobrzycy.

Lutynia – przystanek osobowy zlikwidowanej 12 stycznia 1986 roku linii Krotoszyńskiej Kolei Dojazdowej relacji Krotoszyn Wąskotorowy - Dobrzyca - Pleszew Wąskotorowy - Pleszew Miasto - Broniszewice. Przystanek powstał z chwilą budowy linii relacji Dobrzyca - Pleszew Miasto w 1900 r. Pierwszy skład przejechał przez Lutynię 10 lipca 1900 r. Po likwidacji przez Polskie Koleje Państwowe KKD tory, peron i wiata zostały rozebrane.

Cmentarz żydowski w Dobrzycy – kirkut powstał prawdopodobnie w XIX wieku. Cmentarz posiadał ogrodzenie. Wchodziło się na niego przez bramę zakończoną gwiazdą Dawida. Nagrobki ułożone były rzędami wzdłuż alejek nekropolii. Dominowały napisy w języku hebrajskim. Nagrobki były zdobione tradycyjnymi wizerunkami symbolicznymi, m.in. gwiazdą Dawida, lwem – symbolem pokolenia Judy. Cmentarz przetrwał okres okupacji hitlerowskiej. Naziści rozebrali tylko mur. Dopiero po 1945 nagrobki miały posłużyć dobrzyczanom jako materiał budowlany. Do dnia dzisiejszego na terenie dawnego kirkutu zachowały się jedynie pojedyncze podstawy zniszczonych macew. Dawna nekropolia jest zaśmiecona i porośnięta gęstymi krzakami. Ocalałe kamienie nagrobne, dedykowane kobiecie o imieniu Mindel (Mendel) córce Eliahu Abrahama, zmarłej w 1916 roku i mężczyźnie Beniaminowi Fraenkel’owi, zmarłemu 20 kwietnia 1879 roku, przechowywane są na terenie parku przy pałacu w Dobrzycy.