Wilcza (województwo wielkopolskie)

Planowany zbiornik retencyjny na rzece Lutynia ma być zlokalizowany w 90% na terenie gminy Dobrzyca (wieś Lutynia) i w pozostałej części na terenie gminy Kotlin. Tama ma powstać we wsi Wilcza (gmina Kotlin). Powierzchnia zbiornika wyniesie szacunkowo 61,9 ha, a jego objętość jest szacowana na 1255 tys. m³. Długość zbiornika przy maksymalnym poziomie piętrzenia będzie wynosiła 3823 m, a przy minimalnym poziomie – 2640 m. Średnia szerokość zbiornika przy maksymalnym poziomie piętrzenia wyniesie 174 m, natomiast przy minimalnym – 138 m. Średnia głębokość przy maksymalnym poziomie piętrzenia 2,57 m, przy minimalnym – 2,00 m. Przy takim planowanym wariancie budowy zbiornika trzeba rozebrać tylko jedno gospodarstwo. Obecnie (sierpień 2007) prace przy budowie zbiornika polegają na wykupie gruntów, spośród których zdecydowaną większość udało się już pozyskać. Projekt budowlano-wykonawczy w wyniku przetargu (31.10.2008) wykona firma Hydroprojekt z Poznania. Budowę zbiornika i zapory planuje się na lata 2010 – 2012. Budowa zbiornika budzi jednak kontrowersje z powodów ekologicznych (zniszczenie fragmentu naturalnej rzeki). W 2011 r. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Poznaniu odmówił zgody na budowę zbiornika.

Strzyżew – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Dobrzyca. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kaliskiego.

Olesie – część miasta Dobrzyca, w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Dobrzyca. Położone jest ok. 1,5 km. na północny zachód od centrum Dobrzycy.

Wilczyniec – bardzo mała wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim, w gminie Jarocin. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kaliskiego.

Ruda – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Dobrzyca. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako folwark Ruda należała do wsi mniejszych w ówczesnym pruskim powiecie Krotoszyn w rejencji poznańskiej. Folwark Ruda należał do okręgu koźmińskiego tego powiatu i stanowił część majątku Lutynia, którego właścicielem była wówczas Józefina Bogdańska. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 24 mieszkańców, którzy zamieszkiwali dwa dymy (domostwa). W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.

Cmentarz żydowski w Dobrzycy – kirkut powstał prawdopodobnie w XIX wieku. Cmentarz posiadał ogrodzenie. Wchodziło się na niego przez bramę zakończoną gwiazdą Dawida. Nagrobki ułożone były rzędami wzdłuż alejek nekropolii. Dominowały napisy w języku hebrajskim. Nagrobki były zdobione tradycyjnymi wizerunkami symbolicznymi, m.in. gwiazdą Dawida, lwem – symbolem pokolenia Judy. Cmentarz przetrwał okres okupacji hitlerowskiej. Naziści rozebrali tylko mur. Dopiero po 1945 nagrobki miały posłużyć dobrzyczanom jako materiał budowlany. Do dnia dzisiejszego na terenie dawnego kirkutu zachowały się jedynie pojedyncze podstawy zniszczonych macew. Dawna nekropolia jest zaśmiecona i porośnięta gęstymi krzakami. Ocalałe kamienie nagrobne, dedykowane kobiecie o imieniu Mindel (Mendel) córce Eliahu Abrahama, zmarłej w 1916 roku i mężczyźnie Beniaminowi Fraenkel’owi, zmarłemu 20 kwietnia 1879 roku, przechowywane są na terenie parku przy pałacu w Dobrzycy.

Dobrzyca – stacja kolejowa zlikwidowanej 12 stycznia 1986 roku linii Krotoszyńskiej Kolei Dojazdowej relacji Krotoszyn Wąskotorowy - Dobrzyca - Pleszew Wąskotorowy - Pleszew Miasto - Broniszewice znajdująca się na skraju miasta przy ulicy Pleszewskiej. W okresie swojej świetności w godzinach kursowania pociągów czynna była kasa biletowa. Budynek posiadał poczekalnię dla podróżnych. Budowa datowana jest na początki istnienia kolei na ziemi dobrzyckiej, czyli na 1900 r., kiedy to otwarto: trasę Krotoszyn (stacja Krotoszyn Wąskotorowy) - Dobrzyca (stacja Dobrzyca) - 15 maja 1900 roku; trasę Dobrzyca (stacja Dobrzyca) - Pleszew (stacja Pleszew Miasto) - 10 lipca 1900 roku. Na stacji Dobrzyca znajdowała się rampa przeładunkowa oraz bocznica do GS-ów. Po likwidacji przez Polskie Koleje Państwowe Krotoszyńskiej Kolei Dojazdowej budynek dworca przeszedł w prywatne ręce. Zamieniono go na dom mieszkalny, wykuto nowe okna i zamurowano drzwi. Pozostałością jest jedynie napis DOBRZYCA. Tory, perony, semafory, obrotnica i mijanka zostały przez PKP rozebrane. Stacja Dobrzyca znajdowała się na: 26 km od stacji Krotoszyn Wąskotorowy 10 km od stacji Pleszew Wąskotorowy 13 km od stacji Pleszew Miasto 24 km od stacji Broniszewice

Parafia św. Tekli – parafia rzymskokatolicka w Dobrzycy. Parafia została erygowana prawdopodobnie w XIII w. Od powstania do 1992 w archidiecezji poznańskiej, od 25 marca w diecezji kaliskiej, wchodzącej w skład Metropolii Poznańskiej. Siedziba dekanatu dobrzyckiego. Liczba wiernych – 3360. Odpust 23 września w uroczystość św. Tekli – dziewicy i męczennicy.

Kościół Świętej Tekli w Dobrzycy – drewniany rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w Dobrzycy, w powiecie pleszewskim, w województwie wielkopolskim przy Rynku.

Kościół poewangelicki – dawna świątynia protestancka znajdująca się w mieście Dobrzyca, w powiecie pleszewskim, w województwie wielkopolskim. Jest to świątynia wzniesiona w latach trzydziestych XIX wieku. Budowla jest murowana, reprezentuje styl późnoklasycystyczny. Kościół ma jedną nawę, jego prezbiterium jest zamknięte półkoliście. Świątynia posiada wieżę. Po 1945 roku w budowli znajdował się magazyn. Obecnie kościół należy do parafii św. Tekli w Dobrzycy. Świątynia była częściowo remontowana w 1984 roku. Stan zewnętrzny kościoła jest dobry.

Pałac w Dobrzycy – klasycystyczny pałac położony w południowo-wschodniej części Dobrzycy. Mieści się w malowniczym parku krajobrazowym utrzymanym w stylu angielskim. Wybudowany w latach 1798–1799 przez czołowego architekta epoki klasycyzmu, twórcy między innymi pałacu w Śmiełowie i pałacu w Lubostroniu, Stanisława Zawadzkiego dla adiutanta i szefa kancelarii wojskowej króla Stanisława Augusta, generała Augustyna Gorzeńskiego. Od 1 stycznia 2019 roku zespół pałacowo-parkowy posiada status Pomnika Historii. W pałacu mieści się Muzeum Ziemiaństwa w Dobrzycy Zespół Pałacowo-Parkowy, otwarte dla zwiedzających w 2005 r. – obecnym dyrektorem muzeum jest Wiesław Kaczmarek.

Muzeum Ziemiaństwa w Dobrzycy Zespół Pałacowo-Parkowy – placówka mająca swoją siedzibę na terenie zespołu pałacowo-parkowego, w skład którego wchodzi pałac wraz z towarzyszącymi budynkami i otoczeniem parkowym. Od 1 stycznia 2019 roku Zespół Pałacowo-Parkowy w Dobrzycy posiada status Pomnika Historii. Od kwietnia 2015 roku dyrektorem jest Wiesław Kaczmarek.