Ulica Lubicz w Krakowie

Kamienica przy ulicy Lubicz 34, Kamienica Bujwidowska – zabytkowa kamienica, zlokalizowana przy ulicy Lubicz w centrum Wesołej w Krakowie. Wpisana do rejestru zabytków 20 kwietnia 1994 pod numerem A-975. Trzypiętrowa kamienica została wzniesiona dla Józefa Kuleszy, kamieniarza z Wesołej, a prace budowlane rozpoczęto w 1893 roku. W dokumentacji budowy zachowała się notatka, że właściciel sąsiedniej parceli Ludwik Freege, znany ogrodnik, zastrzega, aby właściciel nie przenosił żadnych śmieci ani ścieków na stronę jego ogrodu. Także w 1893 roku Kulesza zbudował za kamienicą stajnie dla koni. Wkrótce potem sprzedał dom profesorowi Odonowi Bujwidowi. W 1904 roku budynek został przyłączony do dopiero co powstałego wodociągu, bo Bujwidowi, bakteriologowi i higieniście, zależało na dostępie do bieżącej wody. Chciał bowiem w kamienicy nie tylko mieszkać z liczną rodziną, ale także założyć zakłady szczepień pasterowskich i wyrobu surowic, które przeniósł z ul. Strzeleckiej 7. W tym samym roku krakowski architekt Henryk de Laveaux zaprojektował przed budynkiem ogrodzenie mieszczące zieleniec. Na jego cokołach ustawiono wówczas popiersia znanych polskich twórców i patriotów XIX wieku: Jana Matejki, Adama Asnyka, Wincentego Pola, Jacka Malczewskiego, Teofila Lenartowicza i Władysława Syrokomli; pod rzeźbami wyryto fragmenty wierszy (ogrodzenie zostało rozebrane w celu poszerzenia ulicy w latach 60. XX wieku). Podczas wojny światowej na parterze mieścił się niewielki szpital dla żołnierzy armii austro-węgierskiej, w tym legionistów. Na lata 30. XX wieku przypadł rozwój zakładów prof. Bujwida, którymi od 1932 roku formalnie zarządzała córka Zofia. W 1951 roku zakłady szczepienne zostały przejęte przez państwo. Wyrzucono wówczas z domu wiele pamiątek po rodzinie. 22 kwietnia 1964, staraniem wnuków profesora Bujwida, Jerzego i Czesława Mostowskich, otwarto w kamienicy poświęcone mu muzeum.

Muzeum Odona Bujwida – biograficzna placówka muzealna poświęcona postaci Odona Bujwida zlokalizowana w Krakowie w zabytkowej kamienicy przy ul. Lubicz 34 w Krakowie.

Willa Biały Domek – zabytkowy budynek znajdujący się w Krakowie, w Dzielnicy II Grzegórzki, przy ul. Lubicz 21, na Wesołej. Neorenesansowy budynek powstał w 1886 roku. Projektował go architekt Antoni Siedek. Był to jego dom własny. W okresie I wojny światowej był ośrodkiem polskiej konspiracji. Mieszkał w nim dowódca III Brygady Legionów płk. Bolesław Roja, mianowany przez Polską Komisję Likwidacyjną 31 października 1918 roku komendantem wojskowym zachodniej i środkowej Galicji. Po II wojnie światowej znajdował się w nim komisariat milicji, a obecnie w budynku znajduje się Komisariat Policji II w Krakowie.

Ulica Zygmunta Augusta w Krakowie – ulica w Krakowie, która łączy ulice Lubicz i Topolową. Wytyczono ją w 1889 roku, częściowo na gruntach Parku Strzeleckiego. Nazwa pochodzi od pomnika Zygmunta Augusta, który znajduje się w parku przylegającym do ulicy. W pierzei wschodniej, od strony ulicy Topolowej znajduje się pałacyk Mańkowskich, w którym dawniej mieściło się Muzeum Lenina. Przez ulicę przebiega trasa Małopolskiej Drogi św. Jakuba z Sandomierza do Tyńca.

Ulica Kurkowa – ulica w Krakowie, w dzielnicy I, na Wesołej. Łączy ulicę Zygmunta Augusta z ulicą Rakowicką. Jest jednojezdniowa.

Pałac Mańkowskich w Krakowie – neoklasycystyczny pałac położony przy ulicy Topolowej 5. Wzniesiony został w latach 1901–1903 według projektu Józefa Sowińskiego i Władysława Kaczmarskiego dla dr. Leona Mańkowskiego – indianisty i wykładowcy sanskrytu. Przy budowie z architektami współpracował historyk sztuki Emanuel Świeykowski. Pałac ma fasadę z kolumnowym portykiem i dach mansardowy; otoczony jest ogrodem. Pierwotna dekoracja wnętrz (sztukaterie i polichromie) nawiązywała do klasycyzmu. Na frontonie od strony południowej widnieje herb Mańkowskich – Prawdzic. Po II wojnie światowej pałac początkowo był siedzibą wojewodów krakowskich, a w latach 1950–1990 mieścił Muzeum Lenina. W rezultacie adaptacji budynku dla potrzeb wystawienniczych zniszczono sztukaterie, polichromie i marmurowe kominki, ponadto pałac przeorientowano, dostawiając do północnej elewacji wielkoporządkowy portyk. W dachu utworzono lukarny i zmieniono ogród. W latach 70. XX w. pałac przeszedł remont konserwatorski. Decyzją prezydenta miasta Krakowa z 28 lutego 1990 roku Muzeum Lenina przestało istnieć; rok później pałac zwrócono właścicielowi. Obecnie jest siedzibą Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Muzeum Lenina w Krakowie – muzeum w Krakowie istniejące w latach 1954–1989.

Ulica Strzelecka w Krakowie – łączy ulicę Kopernika i Lubicz. Wytyczona została na początku XVII wieku jako droga do kościoła świętego Łazarza. We wschodniej pierzei dominuje wielorodzinna zabudowa mieszkalna z przełomu XIX i XX wieku. Na rogu, przy ulicy Lubicz znajduje się willa Biały Domek oraz budynek dawnego Browaru Krakowskiego, a pod nr 2 w pierzei zachodniej – Szpital Dziecięcy św. Ludwika (projekt Wincentego Schella, wzniesiony przez Antoniego Łuszczkiewicza). Do XIX stulecia ulica była bezimienna, później nazywana była ulicą Krzyżową. Obecną nazwę nadano jej w roku 1881. Przez ulicę przebiega trasa Małopolskiej Drogi św. Jakuba z Sandomierza do Tyńca.

Kościół św. Teresy od Jezusa i św. Jana od Krzyża – rzymskokatolicki kościół parafialny oraz konwentualny karmelitanek bosych znajdujący się w Krakowie w dzielnicy II przy ul. Kopernika 44, na Wesołej. Zbudowany został w latach 1720–1730 z fundacji kanclerza Jana Szembeka, konsekracji nowej świątyni dokonał w 1730 biskup warmiński Krzysztof Jan Szembek, brat fundatora. W drugiej połowie XVIII w. przeniosły się tutaj z domu zakonnego przy kościele św. Marcina karmelitanki. Kościół zbudowany jest w stylu barokowym, na planie krzyża greckiego. Skromną fasadę z pilastrami zdobi portal. Przed kościołem wznosi się kolumna marmurowa z 1668. W ołtarzu głównym znajduje się obraz św. Teresy z Avili ofiarowany przez fundatora. Z kościołem związana jest historia zakonnicy Barbary Ubryk, która po dziwnych zachowaniach, śmiechu na głos w kościele, trwających wiele godzin spowiedziach i napadach egzaltowanej pobożności została zamurowana w celi, w której w nieludzkich warunkach więziona była 21 lat (od 1848 do 1869). Wieść o tym wywołała skandal i rozruchy przeciwko duchowieństwu.

Pomnik Ignacego Jana Paderewskiego w parku Strzeleckim – pomnik upamiętniający Ignacego Jana Paderewskiego, autorstwa Czesława Dźwigaja znajdujący się w centrum krakowskiego parku Strzeleckiego, przy ul. Zygmunta Augusta. Pomnik został ufundowany przez krakowskie Bractwo Kurkowe, którego honorowym członkiem był Paderewski (u podstawy pomnika znajduje się niewielka plakietka z symbolem Bractwa – Srebrnym Kurem). Bractwo ufundowało pomnik z okazji 150-lecia urodzin kompozytora, jubileuszu 600-lecia bitwy pod Grunwaldem i 100-lecia odsłonięcia Pomnika Grunwaldzkiego oraz 600-lecia krakowskiej Kongregacji Kupieckiej. Pomnik odsłonięto 17 lipca 2010 roku. Na cokole widnieje napis IGNACY JAN PADEREWSKI ARTYSTA-MĄŻ STANU 1860-1941 oraz pięciolinia z początkowymi taktami i słowami pieśni „Hej, Orle Biały” (pieśń ta to ostatni wiersz i ostatnia kompozycja Paderewskiego; powstała w 1917 roku). Jest to jeden z trzech krakowskich pomników Paderewskiego.

Pomnik Wincentego Bogdanowskiego – pomnik znajdujący się w Krakowie, w parku Strzeleckim, w dzielnicy II Grzegórzki, na Wesołej. Pomnik odsłonięty został w 1997 roku w dniu 40. rocznicy doprowadzienia do reaktywacji Bractwa Kurkowego przez Bogdanowskiego. Pomnik wykonany został przez Czesława Dźwigaja z brązu w formie popiersia z wyrytym napisem:Upamiętnia on Wincentego Bogdanowskiego, polskiego prawnika, działacza społecznego, uczestnika I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej, który w 1957 roku doprowadził do reaktywacji Bractwa Kurkowego w Krakowie, pełniąc tam funkcję prezesa.

Park Strzelecki – park miejski w Krakowie, znajdujący się w Dzielnicy II Grzegórzki pomiędzy ulicami Lubicz (na południu), Bosacką (na zachodzie), Topolową (na północy) i Zygmunta Augusta (na wschodzie). Powierzchnia parku wynosi 1,41 ha. Park położony jest na płaskim terenie, z niewielkim uskokiem znajdującym się wzdłuż północnego skraju. Usytuowany jest w bliskim sąsiedztwie kolejowego dworca głównego i dworca autobusowego. Park otacza niemal ze wszystkich stron zwarta zabudowa – wyjątkiem jest krótki fragment wzdłuż ulicy Zygmunta Augusta, gdzie znajduje się Pałac Mańkowskich z ogrodem.