place

Wołów

Architektura gotyku w województwie dolnośląskimArtykuły wymagające uzupełnienia źródeł od 2009-03Artykuły wymagające uzupełnienia źródeł od 2015-04Artykuły z brakującymi przypisami od 2014-10Miasta w Polsce lokowane w XIII wieku
Miasta w województwie dolnośląskimSzablon cytowania czasopisma – brak numeru stronyWołów
Wołów ratusz
Wołów ratusz

Wołów (łac. Wolavia, niem. Wohlau, cz. Volov) – miasto w południowo-zachodniej Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, leżące na Wale Trzebnickim na Dolnym Śląsku. Miasto jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej Wołów, a także powiatu. W krajobrazie dominują pola uprawne, łąki i lasy. Na północny zachód od miasta rozciąga się Park Krajobrazowy Doliny Jezierzycy (7953 ha), do której wpływa rzeczka Juszka oddzielająca Wołów od Krzywego Wołowa. W obrębie PK Doliny Jezierzycy znajduje się ścisły rezerwat przyrody Uroczysko Wrzosy (576 ha). Według danych GUS z 1 stycznia 2023 r. miasto liczyło 12 054 mieszkańców (345. miejsce w kraju). Jego powierzchnia wynosi 18,54 km² (325. miejsce w kraju), a gęstość zaludnienia 650,2 osób/1 km². Obecnie jest jednym z miast aglomeracji wrocławskiej.

Fragment artykułu z Wikipedii Wołów (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Wołów
Zwycięstwa, gmina Wołów

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: WołówCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 51.336667 ° E 16.644444 °
placePokaż na mapie

Adres

Zwycięstwa 3
56-100 gmina Wołów
województwo dolnośląskie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

Wołów ratusz
Wołów ratusz
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Kościół św. Wawrzyńca w Wołowie
Kościół św. Wawrzyńca w Wołowie

Kościół św. Wawrzyńca w Wołowie – kościół parafialny w archidiecezji wrocławskiej. Pierwotnie kościół drewniany. Budowę kościoła murowanego z cegły rozpoczęto w 1391 z fundacji księcia Henryka III głogowskiego, nakryto sklepieniami w latach 1406–1408. Odbudowywany po pożarach w 1465 i 1689, został poddany restauracji w 1711. Przebudowany w latach 1471–1483 uzyskuje charakter późnogotycki. Od ok. połowy XVI wieku stał się głównym kościołem luterańskim miasta (tylko w latach 1682–1701 był na krótko zwrócony katolikom). Kościół rozbudowano w 1908 – dobudowano kruchtę od strony zachodniej. Kościół ma czteroprzęsłową prostokątną nawę i wydłużone prezbiterium, zakończone poligonalnie. Kościół jest w całości oskarpowany. Wnętrze trzynawowe, halowe, nakryte jest sklepieniem klasztornym z początków XVIII w., wspartym na kwadratowych filarach, z wyjątkiem prezbiterium nakrytego sklepieniem krzyżowo-żebrowym. Na murach kościoła znajdują się liczne renesansowe i barokowe epitafia mieszczan wołowskich z okresu od XVI do XVIII w. Od północy między nawą a prezbiterium znajduje się kwadratowa wieża, a obok niej zakrystia. W kościele znajdują się organy Adama Horato Caspariniego z 1715–1717 (częściowo oryginalne) – zachował się bogato zdobiony prospekt, wiele oryginalnych piszczałek oraz elementów wewnątrz organów. Po 1945 kościół został opuszczony i niszczał aż do 1973, kiedy przejęty został przez Kościół katolicki, poświęcony 9 sierpnia 1981 roku, był kościołem pomocniczym aż do 1998, kiedy powstała przy nim druga w mieście parafia rzymskokatolicka. Od 2001 w kościele organizowany jest Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej Cantus Organi. Jak wskazują źródła historyczne, we wrześniu 1504 w świątyni tej został pochowany książę Jan II Szalony.