Synagoga w Stambule

Wieża Galaty (tur. Galata Kulesi) – średniowieczna budowla w Stambule, położona na północ od Złotego Rogu, w dzielnicy Galata. Znana dawniej również jako Christea Turris (Wieża Chrystusa) lub Megalos Pyrgos (Wielka Wieża), została wzniesiona w 1384 jako część fortyfikacji ówczesnej kolonii genueńskiej i stanowiła jej najwyższy punkt o wysokości 63 metrów. W czasach Imperium Osmańskiego stacjonował tam oddział janczarów, poza tym w XVI wieku znajdowało się w niej więzienie. Wiadomo, że w 1631 roku wynalazca Hezârfen Ahmed Çelebi miał odbyć z tej wieży krótki lot na skonstruowanych przez siebie skrzydłach. Po pożarze w 1794 budowlę odnowiono. Do 1964 pełniła funkcję strażackiego punktu obserwacyjnego, następnie zamknięto ją, odrestaurowano i w 1967 roku została udostępniona zwiedzającym. Obecnie mieści się tam klub, restauracja, sklep z pamiątkami oraz punkt widokowy. W czasach bizantyjskich istniała w Konstantynopolu inna wieża o tej samej nazwie (Megalos Pyrgos), która została zburzona przez krzyżowców w 1204 roku.

Synagoga Włoska w Stambule (tzw. Kal de los Frankos) – synagoga znajdująca się w Stambule, w północnej części Złotego Rogu. Synagoga została zbudowana w XIX wieku, lecz pod kilkudziesięciu latach zawaliła się. W 1931 roku synagogę odbudowała włoska gmina żydowska w Stambule (wł. Comunita Israelitico-Italiana di Istanbul). Synagoga jest cały czas czynna, a nabożeństwa odbywają się regularnie podczas szabatów oraz największych świąt żydowskich.

Zamachy w Stambule (2003) – seria ataków terrorystycznych, które miały miejsce 15 i 20 listopada 2003 w Stambule.

Synagoga Neve Shalom w Stambule (tur. Neve Şalom Sinagagu, hebr. בית הכנסת נווה שלום) – synagoga znajdująca się w Stambule, w dzielnicy Beyoğlu, przy ulicy Büyük Hendek 61. Razem z synagogą Bet Israel jest wspierana i zarządzana przez Fundację Neve Shalom. Synagoga została zbudowana w latach 1949–1951, według projektu dwóch żydowskich architektów Elyo Ventury i Bernara Motola. Uroczystego otwarcia synagogi dokonał ówczesny Naczelny Rabin Turcji, Rafael Saban w niedzielę 25 marca 1951 roku. Synagoga Neve Shalom jest centralną i największą sefardyjską bożnicą w Stambule, w której odbywają się regularnie nabożeństwa szabatowe, organizowane są wesela, obrzezania, bar micwy oraz pogrzeby. 6 września 1986 dwaj palestyńscy terroryści z Organizacji Abu Nidala wdarli się do synagogi Neveh Shalom otwierając ogień z broni maszynowej do modlących się Żydów. Zginęło 22 Żydów, a 3 osoby zostały ranne. Napastnicy oblali ciała zabitych benzyną i podpalili. Następnie wybuch granatu zabił obu terrorystów. W latach następnych doszło do jeszcze dwóch ataków terrorystycznych: 1 marca 1992 oraz 15 listopada 2003 roku. W Saint Louis w Missouri również działa synagoga o nazwie Neve Shalom.

Most Galaty (tur. Galata Köprüsü) – most przecinający Złoty Róg w Stambule w Turcji. Znany jest również pod nazwami "Nowy Most", ponieważ zaczyna się przy Nowym Meczecie, oraz "Most Sułtanki Matki", gdyż powstał z inicjatywy matki sułtana: Bezm-i Alem. Pierwszy most przez Złoty Róg został stworzony podczas oblężenia Konstantynopola w 1453. Pierwsze plany mostu nad Złotym Rogiem stworzył Leonardo da Vinci za sułtana Bajazyda II, ale dopiero w XIX w., gdy nastąpił rozwój miasta i sułtan przeniósł się z Pałacu Topkapı do Pałacu Dolmabahçe, poważnie pomyślano o połączeniu brzegów zatoki. Do tego momentu transport zapewniały łodzie. Pierwszy most (most Hayratiye) powstał w 1836 łącząc Unkapanı z Azapkapı, ale był niewystarczający, więc w 1845 zbudowano drugi (zwany mostem Cisr-i Cedid), na prośbę matki sułtana Bezm-i Alem, łącząc Galata z centrum miasta. Stary most zyskał wówczas nazwę Cisr-i Atik. Nowy most był drewniany, odnawiano go w 1863 i 1875, za przejazd przez most była pobierana opłata. W 1912 niemiecka firma MAN zbudowała most o długości 468 m, który został silnie uszkodzony przez pożar w 1992. Most został odbudowany przez kolejną niemiecką firmę: Thyssen. Konstrukcja wspiera się na 114 stalowych filarach o średnicy 2 m i wysokości 18 m. By umożliwić statkom wejście do portów nad Złotym Rogiem, most posiada cztery otwierające się skrzydła o masie 5000 ton.

Muzeum Pera (tr Pera Müzesi) jest prywatnym muzeum w Stambule, w Turcji, zostało założone w 2005 roku przez Fundację Suna & İnan Kıraç. Należy do znanej rodziny tureckiej Koç. Muzeum mieści się w budynku z 1893 roku, zaprojektowanym przez Achillesa Manoussos. Przed utworzeniem muzeum, mieścił się tu Hotel Bristol. W 2002 roku fundacja wykupiła hotel i po renowacji utworzyła w nim muzeum. Pierwsze i drugie piętro zajmują wystawy stałe należące do Fundacji, między innymi Galeria Sevgi i Erdoğana Gönül, mieszcząca się na drugim piętrze. Trzecie, czwarte i piąte piętro przeznaczone są dla wystaw czasowych. Na pierwszym piętrze umieszczono miary i wagi pochodzące z Anatolii, kolekcję ceramiki. Znajduje się tu również kolekcja sztuki orientalnej, obejmująca ponad 300 obrazów, w tym dzieła Osmana Hamdi.

Bazylika Świętego Antoniego Padewskiego (tur. Sent Antuan Katolik Bazilika) – bazylika mniejsza i największy rzymskokatolicki kościół w Stambule, w Turcji. Jest siedzibą parafii i należy do wikariatu apostolskiego Stambułu. Mieści się w dzielnicy Beyoğlu, przy İstiklâl Caddesi (pol. Aleja Niepodległości). Została wybudowana w latach 1906–1912 w stylu weneckiego neogotyku według projektu stambulskiego architekta Giulia Mongeriego. W kościele posługują włoscy kapłani, msze święte są odprawiane po włosku, polsku, angielsku i turecku. Przez 10 lat w bazylice modlił się Jan XXIII, kiedy pełnił funkcję nuncjusza apostolskiego w Turcji zanim konklawe wybrało go na papieża.

Recep Tayyip Erdoğan Stadyumu – stadion piłkarski w Stambule, w Turcji. Może pomieścić 14 234 widzów. Swoje spotkania rozgrywają na nim piłkarze klubu Kasımpaşa SK. Obiekt nosi imię prezydenta Turcji, Recepa Tayyipa Erdoğana.

Oblężenie Konstantynopola – w 1422 roku była to druga, nieudana próba zdobycia stolicy Cesarstwa Bizantyjskiego przez Imperium Osmańskie. Pierwsza próba miała miejsce w roku 1396, a dopiero trzecia próba w roku 1453 była skuteczna i zakończyła się upadkiem Konstantynopola. Obroną miasta kierował cesarz Manuel II Paleolog i jego syn Jan VIII Paleolog, a wojskami tureckimi dowodził sułtan Murad II.

Zdobycie Konstantynopola – wydarzenie, które zapoczątkowało restaurację Cesarstwa Bizantyńskiego. Zajęcie Konstantynopola 25 lipca 1261 przez wojska Cesarstwa Nicejskiego było równocześnie końcem istnienia Cesarstwa Łacińskiego.

Nowy Meczet (tur. Yeni Cami) – XVI-wieczny meczet w Stambule, w Turcji w dzielnicy Eminönü. Budowa meczetu trwała ponad 60 lat. Prace nad meczetem rozpoczęto w 1597 na życzenie Safiye Sultan, żony sułtana Murada III i matki Mehmeda III. Pierwszym budowniczym był Davut Pasza, a po jego śmierci prace kontynuował zatrudniony przez matkę Mehmeda IV Mustafa Aga. Prace przerwano w latach 1605 – 1661 z braku pieniędzy na dokończenie budowy. W tym czasie powstał Bazar Egipski, a dochody z niego przeznaczono na dokończenie meczetu w 1663. W okresie budowy morze dochodziło do 3-metrowego podium, na którym stoi meczet. Problemy techniczne z konstrukcją muru fundamentowego, pożary i trzęsienia ziemi opóźniały budowę. Plan ogólny budynku zbliżony jest do Meczetu Książęcego autorstwa Sinana i Błękitnego Meczetu, zbudowanego przez Mehmeda Agę. Jest to projekt z centralną kopułą o wysokości 36 m i średnicy 17,5 m, która jest otoczona czterema półkopułami wspartymi na potężnych filarach. W oknach wstawione są wiraże z intarsją perłową. Nad oknami umieszczono Sury i wersety z Koranu. W skład kompleksu wchodzi: szkoła podstawowa, meczet, fontanna, pawilon dla sułtana składający się z trzech pokoi i salonu, mauzoleum. Meczet posiada dwa minarety z trzema balkonami każdy. Nowy Meczet to ostatnia sakralna budowa Osmanów o tak znaczących rozmiarach. Do Nowego Meczetu uczęszcza dziś największa liczba wiernych w całym Stambule.

Çiçek Pasajı (Pasaż kwiatowy) – XIX wieczny budynek w Stambule przy ulicy İstaiklal Caddesi z długim dziedzińcem wewnętrznym. Nazwa pasażu pochodzi od kwiatów, które sprzedawały tam Rosjanki, uciekinierki z Rosji po rewolucji bolszewickiej. Właściwie jest to XIX-wieczny budynek we francuskim stylu z długim dziedzińcem wewnętrznym. Obecnie znajdują się tu restauracje i drogie kluby nocne.