place

Kościół św. Barbary w Bielsku-Białej

Architektura I Rzeczypospolitej (województwo krakowskie)Drewniane kościoły w województwie śląskimKościoły rzymskokatolickie w Bielsku-BiałejSzablon cytowania książki – brak numeru stronyZabytkowe kościoły w Bielsku-Białej
Świątynie pod wezwaniem św. Barbary
POL Bielsko Biała Mikuszowice Kościół św. Barbary 5
POL Bielsko Biała Mikuszowice Kościół św. Barbary 5

Kościół św. Barbary w Bielsku-Białej – zabytkowy kościół katolicki w Bielsku-Białej, znajdujący się w dzielnicy Mikuszowice Krakowskie, przy ul. Cyprysowej. Jest kościołem parafialnym (parafia św. Barbary) i należy do diecezji bielsko-żywieckiej (Dekanat Bielsko-Biała III – Wschód). Drewniana świątynia powstała w 1690 r. i jest przykładem dawnego wiejskiego budownictwa sakralnego w stylu śląsko-małopolskim. Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego na trasie głównej.

Fragment artykułu z Wikipedii Kościół św. Barbary w Bielsku-Białej (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Kościół św. Barbary w Bielsku-Białej
Cyprysowa, Bielsko-Biała Mikuszowice Krakowskie

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Numer telefonu Strona internetowa Linki zewnętrzne Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Kościół św. Barbary w Bielsku-BiałejCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 49.781389 ° E 19.073333 °
placePokaż na mapie

Adres

Kościół pw. Świętej Barbary

Cyprysowa
43-310 Bielsko-Biała, Mikuszowice Krakowskie
województwo śląskie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

Numer telefonu

call+48338190150

Strona internetowa
mikuszowice.duszpasterstwa.bielsko.pl

linkOdwiedź stronę

linkWikiData (Q11746560)
linkOpenStreetMap (99315015)

POL Bielsko Biała Mikuszowice Kościół św. Barbary 5
POL Bielsko Biała Mikuszowice Kościół św. Barbary 5
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Brama Wilkowicka
Brama Wilkowicka

Brama Wilkowicka (ok. 415 m n.p.m.) – szerokie na ok. 5 km obniżenie między Beskidem Śląskim na zachodzie a Beskidem Małym na wschodzie, będące swego rodzaju rozległą przełęczą w wododziale górnej Wisły i Soły. Powstało w miejscu zmniejszonej odporności skał pomiędzy dwoma uskokami tektonicznymi, z których jeden ogranicza od wschodu Beskid Śląski, a drugi pokrywa się z zachodnią granicą Beskidu Małego (ściślej: grupy Magurki Wilkowickiej). W części południowej obniżenie to budują głównie morskie osady mioceńskie, wkraczające tu z Kotliny Żywieckiej, zaś w części północnej górnokredowe utwory serii śląskiej. Rozległa i niska Brama Wilkowicka od najdawniejszych czasów była ważnym przejściem przez pierwsze od północy pasmo Beskidów. Przez nią napływali pierwsi osadnicy do Kotliny Żywieckiej, później wiódł tędy szlak handlowy, łączący Śląsk z Węgrami. W latach 1818–1820 władze austriackie wybudowały nową drogę z Białej do Żywca, zaś w 1878 r. przez Bramę Wilkowicką przejechał pierwszy pociąg z Bielska do Żywca. Obecnie przez zachodnią część Bramy biegnie również droga, łącząca Bielsko-Białą przez Bystrą i Buczkowice ze Szczyrkiem. 24 lipca 2015 roku oddano do ruchu odcinek drogi ekspresowej S69 od węzła Buczkowice do Żywca. Tym samym uruchomiono ruch na odcinku Bielsko-Biała - Żywiec, biegnący między innymi przez Bramę Wilkowicką. Obecnie jest to odcinek drogi ekspresowej S1 Bielsko-Biała-Żywiec, o łącznej długości 15,56 km.