Łódź Radogoszcz

Radegast – właściwie „stacja Marysin” (trasa Łódź Widzew – Zgierz). W okresie II wojny światowej łódzki Umschlagplatz. Od ok. 2006 roku oddział „Stacja Radegast” Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi, przy al. Pamięci Ofiar Litzmannstadt Getto 12 (zespół memoriałowy i niewielkie muzeum poświęcone miejscu i dziejom łódzkiego getta w oryginalnym byłym budynku magazynowym).

Kościół Opatrzności Bożej w Łodzi – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Łódź-Stoki archidiecezji łódzkiej).

Parafia pw. Opatrzności Bożej w Łodzi – rzymskokatolicka parafia położona w dekanacie Łódź-Stoki archidiecezji łódzkiej. Leży w północnej części miasta (na obszarze dawnej wsi Marysin II). Siedziba znajduje się przy ulicy Kolińskiego 26. Parafia erygowana 9 października 1932 przez biskupa Wincentego Tymienieckiego.

Łódź Marysin – łódzki przystanek kolejowy położony na terenie osiedla Marysin przy ulicy Inflanckiej, blisko ulicy Strykowskiej w pobliżu nieczynnej stacji-muzeum Łódź Radogoszcz.

Łódź Warszawska – przystanek osobowy położony w Łodzi, na osiedlu Julianów-Marysin-Rogi, w rejonie ul. Warszawskiej, na linii kolejowej nr 16, pomiędzy przystankami Łódź Arturówek i Łódź Marysin. PKP Polskie Linie Kolejowe podpisały 27 grudnia 2018 r. umowę na opracowanie projektu i wykonanie robót budowlanych.

Mauzoleum Izraela Poznańskiego – secesyjne mauzoleum na nowym cmentarzu żydowskim w Łodzi.

Grobowiec Rodziny Jarocińskich – grobowiec znajdujący się na nowym cmentarzu żydowskim w Łodzi, wykonany w 1900 roku. Grobowiec Zygmunta i Berty Jarocińskich sąsiaduje z mauzoleum Poznańskich. Swą formą przypomina antyczną budowlę. Wykonany jest z białego marmuru: jońskie kolumny wspierają ogzymsowane belki. Na polu grobowym znajduje się pięć skromnych sarkofagów dzieci.

Marysin (dawn. Marysin III) – osiedle mieszkaniowe w dzielnicy Bałuty w Łodzi. Graniczy z ulicą, Łagiewnicką, Warszawską oraz z Lasem Łagiewnickim. Na osiedlu znajdują się domki jednorodzinne. Marysin wchodzi, wraz z osiedlami Rogi i Julianów, w skład większego osiedla Julianów-Marysin-Rogi. Przez Marysin przepływa jedna z łódzkich rzek: Sokołówka. Kilkadziesiąt lat temu na osiedlu znajdowały się stawy, w których można było pływać, wędkować i uprawiać sporty wodne, włączając kajakarstwo. Dziś nie ma po nich śladu, oprócz pomniejszonej niecki, w której niegdyś znajdowała się woda. Sokołówka stała się fragmentem miejskiego systemu odprowadzania ścieków. W grudniu 2012 zakończono budowę zbiornika retencyjnego „Staw Wasiaka” na rzece Sokołówce w rejonie ulic Morelowa, Deczyńskiego, Rybacka i Kryzysowa. Na osiedlu znajduje się również Stacja Radegast oraz zbudowany w 2005 roku pomnik ku czci ofiar getta łódzkiego.

Pomnik Ofiar Łódzkiego Getta i Obozów Koncentracyjnych, także Pomnik Ofiar Łódzkiego Getta – pomnik powstały w 1956 na nowym cmentarzu żydowskim w Łodzi, upamiętniający ofiary Litzmanstadt Ghetto oraz obozów koncentracyjnych, zaprojektowany przez Adama Muszkę. Muszka zlecenie realizacji pomnika uzyskał w 1954 roku. Pomnik został zrealizowany w 1956 roku, sytuując go przed bramą nowego cmentarza żydowskiego w Łodzi. Rzeźba została wykonana z białego kamienia oraz czarnego marmuru. Pomnik przedstawia strzelisty obelisk stanowiący nawiązanie do komina krematorium. Przylegający bezpośrednio do niego cokół zawiera płaskorzeźbę przedstawiającą złamany i bezlistny dąb, który symbolizuje śmierć i Zagładę. Jeden z konarów przedstawionych na płaskorzeźbie zawiera młody pęd, pnący się ku górze, będący metaforą odrodzenia. Według innej interpretacji autorstwa Moniki Krajewskiej złamane drzewo i wyrastające z niego liście symbolizują śmierć, szczególnie śmierć w młodym wieku. Po przeciwległej stronie cokołu względem komina, znajduje się rzeźba przedstawiająca menorę stanowiącą jeden z symboli narodu żydowskiego. Na pomniku znajduje się tablica wykonana z czarnego marmuru, na której został wykuty napis w językach hebrajskim, jidysz i polskim:

Dom przedpogrzebowy w Łodzi – budynek domu przedpogrzebowego, który znajduje się we wschodniej części nowego cmentarza żydowskiego w Łodzi. Obecnie jest największym tego typu budynkiem w Polsce oraz jednym z największych na świecie. Budynek jest wpisany do wojewódzkiej ewidencji zabytków pod numerem A/276. Budynek został zbudowany w 1898 roku z inicjatywy i funduszy Miny Konsztat  – wdowy po Hermanie – która podarowała na ten cel 18 tysięcy rubli. Autorem projektu był architekt Adolf Zeligson. Część męska zajmowała stronę północną domu, a część żeńska – południową . Podczas II wojny światowej budynek został doszczętnie zdewastowany. Po zakończeniu wojny budynek prowizorycznie zabezpieczono. Przez wiele lat stał opuszczony i popadał w ruinę. W 1987 roku Fundacja Rodziny Nissenbaumów rozpoczęła kapitalny remont domu przedpogrzebowego, który przywrócił mu dawną świetność. Centralna część budynku spełnia swoją pierwotną funkcję, a boczne pomieszczenia mieszczą galerię zdjęć z cmentarza oraz pomieszczenia gospodarcze . We wnętrzu budynku znajduje się oryginalny XIX-wieczny karawan.

Ulica Bracka – ulica w Łodzi, charakteryzująca się tym, że sąsiaduje z pomnikiem historii – nowym cmentarzem żydowskim, założonym pod koniec XIX wieku oraz z modernistycznym osiedlem Doły. Ulica Bracka częściowo stanowiła granicę Ghetto Litzmannstadt, a częściowo należała do terenu tego getta. Ulica ta stanowiła granicę obozu prewencyjnego dla młodych Polaków. Ulica Bracka jeszcze w trakcie drugiej wojny światowej stanowiła nieutwardzony trakt, łączący ulicę Marysińską (wówczas 40 Str. vel S Str.) z cmentarzem żydowskim, przebiegający przez teren żwirowni. Po wojnie została znacznie skrócona, wskutek czego najniższy numer budynku przy tej ulicy to 23. Historycznie ulica przybierała następujące nazwy:

Julianów-Marysin-Rogi – osiedle administracyjne w północnej części Łodzi, w dawnej dzielnicy Bałuty, zamieszkiwane przez 11 660 osoby.