Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

Pomnik Siewcy – pomnik zlokalizowany w Poznaniu bezpośrednio przed Collegium Maximum Uniwersytetu Przyrodniczego przy ul. Wołyńskiej na osiedlu administracyjnym Sołacz. Monument jest kopią Pomnika Siewcy autorstwa Marcina Rożka, stojącego w Luboniu przed tamtejszymi Zakładami Chemicznymi. Pierwowzór powstał w nurcie uwielbienia wsi w 1923. Kopię postawiono w 1979 z okazji 60-lecia powstania w Poznaniu akademickich studiów rolniczych oraz w 35. rocznicę śmierci Marcina Rożka. Inicjatorem był prof. Felicjan Cieszkowski-Dembiński. Planowano przeniesienie w to miejsce oryginału, ale władze miejskie Lubonia nie wyraziły na to zgody. Kopię stworzono w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu w czynie społecznym. Odlew z brązu wykonali pracownicy Pometu. Pomnik przedstawia rolnika siejącego garściami zboże z chusty. Nawiązuje tematycznie do otaczających go z każdej strony zabudowań kampusu Uniwersytetu Przyrodniczego (dawnej Akademii Rolniczej). Na cokole widnieją trzy tablice:

Wydział Ekonomiczny Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu – jednostka naukowo-dydaktyczna Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu będąca najmłodszym z sześciu wydziałów uczelni (do sierpnia 2020 roku Wydział Ekonomiczno-Społeczny).

Collegium Maximum w Poznaniu – główny gmach Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, zlokalizowany przy ul. Wojska Polskiego 28 na Sołaczu. Mieści m.in. rektorat uczelni, punkty usługowe i gastronomiczne oraz oddział 43 PKO BP.

Uniwersyteckie Centrum Medycyny Weterynaryjnej (UCMW) – klinika z przychodniami weterynaryjnymi należąca do Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, zlokalizowana na Sołaczu, przy ul. Szydłowskiej, w sąsiedztwie Collegium Maximum i Kolegium Gawęckiego. Zespół o powierzchni około 3000 m² otwarto 7 maja 2015. Budowę rozpoczęto w 2013 i pochłonęła ona około 20 milionów złotych (15 milionów stanowiło dofinansowanie ze środków Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego). Stanowi bazę dydaktyczną dla studentów weterynarii. Wyposażona jest w nowoczesny sprzęt medyczny, m.in. OIOM, aparaty rentgenowskie, tomografy i artroskopy. Dostępne są tu sale operacyjne (44m² i 94m²), sala sekcyjna, dwa duże boksy dla koni, krów i mniejszych zwierząt egzotycznych, jak również szpital i poczekalnie dla psów i kotów. Oprócz pomieszczeń klinicznych obiekt mieści salę audytoryjną dla studentów (96-150 miejsc). Na dachu Centrum powstanie ogród edukacyjny z kolekcją ziół i roślin leczniczych według projektu Agnieszki Wojciechowskiej. W uroczystości otwarcia obiektu udział wzięli m.in.: posłowie Marek Niedbała i Bożena Szydłowska, polityk Waldemar Witkowski oraz starosta Jan Grabkowski.

Instytut Technologii Drewna (w skrócie ITD, ang. Wood Technology Institute) – instytut badawczy z siedzibą w Poznaniu, podlegający Ministerstwu Nauki i Szkolnictwa Wyższego. 1 kwietnia 2019 został włączony do Sieci Badawczej Łukasiewicz. Instytut zajmuje się kompleksowo zagadnieniami dotyczącymi zastosowania i przerobu drewna oraz tworzenia materiałów wykorzystujących surowiec drzewny, jak i odpady drzewne. W Instytucie prowadzone są prace badawcze i rozwojowe, wdrożeniowe oraz projektowe, a także normalizacyjne w zakresie drzewnictwa.

Szkoła na Boninie – budynek szkolny zlokalizowany w Poznaniu, na Boninie, przy ul. Widnej 1. Na terenach w rejonie ulicy Widnej postanowiono w końcu lat 20. XX wieku stworzyć wzorcowy kompleks szkolno-wychowawczy, w oparciu o najnowsze tendencje pedagogiczne tamtego okresu. Plan takiego zespołu stworzył Kazimierz Ruciński. Zawarł w nim wieloobiektową wizję urbanistyczną, zawierającą dwuoodziałową szkołę powszechną, ochronkę, boiska i dwa domy nauczycielskie. Wszystko to spinać miał rozległy ogród francuski o kilku kwaterach. Do realizacji całości programu nigdy nie doszło. W latach 1928-1929 zbudowano tylko jeden budynek szkolny z łącznikiem i salę gimnastyczną. Była to pierwsza część symetrycznego założenia szkolnego. Druga już nie powstała. Początkowo uczyły się w niej wyłącznie dziewczęta (około 700 dzieci). Poświęcenia obiektu dokonał ksiądz Witold Żuchowski, a pierwszym dyrektorem była Helena Schneiderówna. Szkole towarzyszy park angielski (3 ha), na którego skraju w 1948 zbudowano harcówkę (w miejscu projektowanej ochronki). Obok stoi boniński pomnik harcerski. W 1945 szkoła znacznie ucierpiała podczas walk o Cytadelę. Naukę wznowiono 4 września 1945 bez zajęć w zniszczonej jeszcze wówczas sali gimnastycznej. Na trzy zmiany uczyło się tam wtedy 610 dzieci, a kierownikiem została Stefania Jasielska. Ponownego poświęcenia dokonał ksiądz Czesław Garstecki. Władze oświatowe zlikwidowały patronat nad szkołą Marii Konopnickiej. Imię Stefana Czarnieckiego nadano w 1975. Szkoła, zaraz po ukończeniu (1929) służyła jako hotel turystyczny dla gości odwiedzających PeWuKę. Obecnie mieści XXV LO (w 1992 szkołę podstawową przeniesiono do budynku wzniesionego na Osiedlu Winiary).

Bonin – część osiedla Winiary w północno-zachodniej części Poznania, obecnie jednak utożsamiana z samodzielną jednostką osadniczą. Sama ulica Bonin nosiła dawniej nazwę Podgórna, ale po przyłączeniu Winiar i Bonina do Poznania w 1925 nazwę zmieniono na obecną (1926).

Osiedle Winiary – osiedle mieszkaniowe w Poznaniu, na terenie historycznych Winiar, na osiedlu samorządowym Winiary, składające się wyłącznie z bloków wielorodzinnych. Jądrem osiedla jest jeden z najdłuższych budynków w Poznaniu – tzw. Rogal oraz kilka punktowców.

Pomnik Harcerski na Boninie – pomnik w formie obelisku i towarzyszącego mu poziomego bloku, zlokalizowany w Poznaniu, na Boninie, na osiedlu administracyjnym Winiary, przy harcówce przy ul. Widnej 3, w kompleksie edukacyjnym z 1929. Pomnik upamiętnia harcerzy, którzy oddali swe życie Ojczyźnie 1939-1945. Na osobnej tablicy kamiennej wymienione są nazwiska wszystkich poległych na Jeżycach harcerzy. Założenie uzupełnia mosiężny krzyż harcerski. Odsłonięcie monumentu nastąpiło 30 kwietnia 1971, projektantami byli Z. Dłużewski i E. Grochal, a wykonali go w czynie społecznym pracownicy Zjednoczenia Budownictwa Rolniczego. Według Zbysława Wojtkowiaka, tablica z nazwiskami ofiar mogła być przeniesiona z ul. Grudzieniec na Sołaczu, gdzie stanowiła część nieistniejącej mogiły harcerzy z Winiar, zamordowanych przez nazistów. W takim wypadku tablica pochodziłaby z 1946 (odnowiona – 1971, jesienią 2002 już jej nie było na Grudzieńcu, a teren zabudowano). Pomnikowi towarzyszy tablica pamiątkowa na ścianie harcówki, wybudowanej w 1948 wysiłkiem harcerzy VI Hufca Poznań-Jeżyce i Koła Przyjaciół Harcerzy. Wmurowano ją w kwietniu 1996, a upamiętnia budowniczych obiektu.

Ulica Winiarska – ulica na poznańskich Winiarach. Wraz z ulicami Obornicką (obecną Piątkowską) i św. Leonarda stanowiła główną oś założenia wsi Winiary, a potem (od 1925) tej dzielnicy Poznania.

Kościół świętego Stanisława Kostki – kościół rzymskokatolicki w Poznaniu. Znajduje się przy ulicy Tadeusza Rejtana 8 na poznańskich Winiarach. Od 2017 r. wielkopostny kościół stacyjny.

Parafia św. Stanisława Kostki w Poznaniu – parafia rzymskokatolicka w dekanacie Poznań - Winogrady obejmująca terytorialnie osiedle Winiary oraz Bonin.