Royal Society

Pall Mall (pæl mæl) – ulica w londyńskiej dzielnicy Westminster. Biegnie równolegle do reprezentacyjnej The Mall od St. James's Street przez Waterloo Place do Haymarket; Pall Mall East prowadzi dalej do Trafalgar Square. Pall Mall jest jedną z ważniejszych ulic londyńskiej dzielnicy St.James's. Najbliższe stacje metra to Charing Cross i Green Park. Nazwa ulicy pochodzi od popularnej przypominającej krykieta gry Paille-Maille, uprawianej tam w XVII w. Ulica znana jest także z licznych klubów (Gentlemen's clubs), które w XIX i XX wieku wybudowały tam swoje siedziby. Są to między innymi: Athenaeum Club, Travellers Club, Army and Navy Club, Reform Club, United Services Club, Oxford and Cambridge Club oraz Royal Automobile Club. W pewnym okresie Pall Mall była centrum londyńskiej sceny artystycznej. W 1814 znajdowały się tam: Galeria Narodowa, Królewska Akademia Sztuk Pięknych, oraz dom aukcyjny Christie's.

His Majesty’s Theatre (w dosłownym tłumaczeniu: Teatr Jego Wysokości) – teatr na West Endzie w Londynie, założony w tym miejscu w 1705, a w obecnym budynku funkcjonujący od 1897. Potocznie często nazywany King’s Theatre.

The Mall – reprezentacyjna aleja w centralnym Londynie (Wielka Brytania) łącząca Buckingham Palace z Trafalgar Square. Jest ona zamknięta dla ruchu drogowego w niedziele i święta, oraz podczas oficjalnych uroczystości. Powierzchnia The Mall ma kolor czerwony, przez co przypomina wielki czerwony dywan prowadzący do Pałacu Buckingham. Na południe od The Mall znajduje się St. James’s Park, a na północ Green Park i St. James’s Palace The Mall powstała na początku 1911 roku według projektu angielskiego architekta Astona Webba, na wzór podobnych znajdujących się w Berlinie, Meksyku, Oslo, Paryżu, Petersburgu, Wiedniu i Waszyngtonie. W ramach budowy zaprojektowano również nową fasadę Buckingham Palace i wzniesiono Victoria Memorial. Podczas oficjalnych wizyt, monarcha i głowy innych państw eskortowane są wzdłuż The Mall. W tym czasie ulica ozdobiona jest flagami Wielkiej Brytanii i kraju, którego przedstawiciel znajduje się w uroczystej kolumnie. W 2002 roku, podczas uroczystości z okazji 50 lat panowania królowej Elżbiety II, na The Mall zebrało się ponad milion ludzi, obserwujących publiczne ukazanie się rodziny królewskiej na balkonie Pałacu.

Admiralty Arch – duży biurowiec w Londynie, będący jednocześnie bramą zapewniającą dostęp drogowy i pieszy pomiędzy The Mall a Trafalgar Square. Został zaprojektowany przez Astona Webba w 1910 roku, a budowa została ukończona w 1912 roku. Nazwa pochodzi od znajdującego się w pobliżu Old Admiralty Building. Budynek powstał na polecenie króla Edwarda VII, dla uczczenia pamięci jego matki, królowej Wiktorii Hanowerskiej. Edward VII zmarł dwa lata przed ukończeniem budynku. Admiralty Arch jest budynkiem zabytkowym pierwszego stopnia. W 2011 roku w ramach programu oszczędnościowego brytyjskiego rządu, został wystawiony na sprzedaż. Pierwotna cena wynosiła 75 milionów funtów. Na górze znajdują się słowa po łacinie: „ANNO : DECIMO : EDWARDI : SEPTIMI : REGIS : VICTORIÆ : REGINÆ : CIVES : GRATISSIMI : MDCCCCX”, co znaczy: „W dziesiątym roku panowania króla Edwarda VII, królowej Wiktorii, od najwdzięczniejszych mieszkańców, 1910”

Marlborough House – zabytkowy gmach w centrum Londynu, była rezydencja królewska, obecnie siedziba Sekretariatu Wspólnoty Narodów. Budynek został wzniesiony na polecenie księżnej Marlborough, żony słynnego dowódcy wojskowego, 1. księcia Malborough, i zarazem najbliższej przyjaciółki królowej Anny. Budowę ukończono w 1711. Przez kolejne 100 lat był stołeczną rezydencją książąt Marlborough. W 1817 został przejęty przez rodzinę panującą i uzyskał status rezydencji królewskiej. W 1863 stał się siedzibą księcia Walii, używaną przez niego aż do 1901, kiedy to po śmierci matki wstąpił na tron jako Edward VII. Książę znany był z zamiłowania do życia towarzyskiego, dzięki czemu Marlborough House stał się w tym okresie jednym z najważniejszych miejsc spotkań londyńskich elit. W 1936 gmach został przekazany wdowie po zmarłym królu Jerzym V, królowej Marii. Mieszkała w nim ona aż do śmierci w 1953. W 1965 Elżbieta II podarowała budynek powstającemu właśnie Sekretariatowi Wspólnoty Narodów. Do dziś stanowi on główną siedzibę tej organizacji.

St. James’s Park (tłum. „park św. Jakuba”) – najstarszy z królewskich parków w Londynie, położony w dzielnicy City of Westminster, pomiędzy Pałacem Buckingham, Pałacem Westminsterskim i St. James’s Palace. St. James’s Park jest wpisany na listę angielskiego dziedzictwa narodowego (ang. National Heritage List for England) pod numerem 1000483.

Coventry Street – krótka ulica w centralnym Londynie, na terenie gminy City of Westminster, w obrębie West Endu, łącząca place Piccadilly Circus na zachodzie i Leicester Square na wschodzie. Ulica o charakterze rozrywkowo-handlowym, tłumnie uczęszczana przez przechodniów ze względu na położenie pośród popularnych atrakcji turystycznych.

Horse Guards Parade – największy plac defilad w centralnym Londynie, znajdujący się między Whitehall a St. James’s Park w City of Westminster. Corocznie odbywa się na nim ceremonia Trooping the Colour powszechnie zwana „Paradą na cześć urodzin Króla”, podczas której monarcha dokonuje przeglądu wojsk a później następuje przemarsz oddziałów pieszych i konnych oraz orkiestr wojskowych, a także parada ze sztandarami.

Piccadilly Circus – stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy City of Westminster. Zatrzymują się na niej pociągi Bakerloo Line oraz Piccadilly line. Obecnie nie posiada nadziemnego budynku (został on rozebrany w latach 80. XX wieku) - podróżni wchodzą na nią schodami bezpośrednio ze słynnego Piccadilly Circus. Należy do pierwszej strefy biletowej. W 2007 roku skorzystało z niej ok. 38 mln pasażerów.

Piccadilly Circus – plac i skrzyżowanie głównych ulic w samym sercu teatralnego i rozrywkowego rewiru West End w Londynie, będącego częścią Soho. Jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych miejsc w Londynie i atrakcją turystyczną, znajduje się w pobliżu głównych punktów handlowych i rozrywkowych dzielnicy West End oraz stanowi ważny węzeł komunikacyjny. Przy Piccadilly Circus znajduje się m.in. London Pavilion i Criterion Theatre, a pod placem stacja metra obsługująca Bakerloo Line i Piccadilly line.

Kolumna Nelsona (ang. Nelson’s Column) – pomnik znajdujący się w Londynie na placu Trafalgarskim, upamiętniający adm. Horatio Nelsona, który poległ w morskiej bitwie pod Trafalgarem (1805). Pomnik został wybudowany w latach 1840−1843 według projektu Williama Railtona, a jego koszt wynosił 47 000 funtów (obecnie byłoby to około 4 milionów funtów). Granitowa kolumna została zaprojektowana w porządku korynckim. Statuę Nelsona opracował Edward Hodges Baily, a cztery lwy przy podstawie dodano w 1867 roku, według projektu Edwina Landseera. Piedestał pomnika udekorowany jest czterema płaskorzeźbami, wykonanymi z brązu, o powierzchni około 1,67 m² (18 sq ft) każda. Zostały odlane z przetopionych armat zdobytych na Francuzach. Przedstawiają one bitwę koło Przylądka św. Wincentego (1797), bitwę morską pod Abukirem (1798), bitwę pod Kopenhagą (1801) i bitwę pod Trafalgarem (1805), w której Nelson poniósł śmierć. W 2006 roku pomnik został odnowiony, a wartość przedsięwzięcia wynosiła 420 000 funtów. Wysokość kolumny od podstawy piedestału do czubka kapelusza Nelsona wynosi 51,59 m.

Trafalgar Square (pol. plac Trafalgarski) – plac w Londynie, w City of Westminster, wytyczony w 1826 według projektu Johna Nasha w miejscu dawnych stajni królewskich; nazwa placu upamiętnia zwycięstwo Royal Navy w morskiej bitwie pod Trafalgarem (1805).