Staw Kalina

Kolonia Dworcowa (śl. Banonskolonijo, niem. Bahnhoffskolonie) – dawna kolonia znajdująca się w Świętochłowicach. Obecnie wchodzi w skład dzielnicy Zgoda. Początki powstania kolonii sięgają 1845 roku, kiedy to oddano do użytku stację kolejową Bahnhof Königshütte (‘Królewska Huta’), która znajdowała się na terenie Świętochłowic stąd też wkrótce, bo w 1849 roku zmieniono jej nazwę na Bahnhof Königshütte in Schwientochlowitz ('Królewska Huta w Świętochłowicach’). W latach 1857 oraz 1860−1868 na południe od dworca i linii kolejowej powstała kolonia nazwana Bahnhoffskolonie, a później po polsku Kolonią Dworcową. W wyniku rozwoju sieci kolejowej i budowy nowego dworca w Królewskiej Hucie nazwę stacji zmieniono w 1873 roku na Bahnhof Schwientochlowitz (‘Świętochowice’), jednak już 7 lat później całą kolonię włączono do gminy Górne Hajduki, a wraz z nią w 1903 roku do nowej gminy Bismarkhuta (niem. Bismarckhütte). Pamiątką tego włączenia jest dzisiejsza nazwa głównej ulicy tej kolonii (ul. Hajduki w Świętochłowicach). Pobliski dworzec funkcjonował do 1913 roku, kiedy to powstał przystanek kolejowy Świętochłowice. Kolonia powróciła w granice Świętochłowic decyzją Sejmu Śląskiego z 1 kwietnia 1939 roku razem z innymi terenami wyłączonymi z Wielkich Hajduk w zamian za tereny świętochłowickiego Szarlocińca, które przekazano miastu Chorzów.

Miejska Biblioteka Publiczna im. Juliusza Ligonia w Świętochłowicach – biblioteka publiczna, samorządowa instytucja kultury. Została wpisana do księgi rejestrowej instytucji kultury w Świętochłowicach pod nr III w dniu 21 września 1992 roku, uzyskując tym samym osobowość prawną.

Parafia Świętego Józefa – katolicka parafia w Świętochłowicach, w dzielnicy Zgoda, w dekanacie świętochłowickim, istniejąca od 17 maja 1883 roku. Pierwszą świątynią parafialną był kościół św. Józefa w Czarnym Lesie.

Kościół pw. św. Józefa – kościół parafialny znajdujący Świętochłowicach-Zgodzie.

Królewska Huta w Świętochłowicach (niem. Königshütte in Schwientochlowitz) – nieistniejąca stacja z dworcem kolejowym w Świętochłowicach, funkcjonująca w latach 1845–1913.

Stadion na Kalinie – nieistniejący już stadion piłkarski w Chorzowie, w Polsce. Istniał od roku 1918 do lat 50. XX wieku. Mógł pomieścić 2000 widzów. Na obiekcie swoje spotkania rozgrywali piłkarze Ruchu Wielkie Hajduki. Budowę boiska na Kalinie rozpoczęto w 1914 roku, jednak prace zostały przerwane przez I wojnę światową i budowę dokończono w roku 1918. Obiekt otaczał dwumetrowy mur i od początku grali na nim piłkarze Bismarckhütter Ballspiel Clubu. Nawierzchnia boiska była żużlowa i pokryta popiołem (tzw. „hasie” – stąd wzięła się też popularna nazwa obiektu – „hasiok”). W roku 1923 Bismarckhütter Ballspiel Club połączył się z Ruchem Wielkie Hajduki (późniejszy Ruch Chorzów), który został gospodarzem boiska na Kalinie (choć grywał na nim wcześniej, od 1920 roku; innym polem gry na którym Ruch rozgrywał swoje spotkania w tamtym okresie był plac na targowisku pomiędzy dzisiejszymi ulicami Farną i Wrocławską). W 1927 roku niepełnowymiarowe boisko obiektu na Kalinie nie uzyskało licencji na występy w I lidze i do 1930 roku Ruch występował na stadionach 1. FC Katowice, Pogoni Katowice oraz na Górze Redena. W latach 1929–1930 stadion na Kalinie został przebudowany, dzięki czemu Ruch mógł powrócić na swój obiekt. Boisko wciąż było jednak nierówne i sprawiało sporo kłopotów, a część spotkań Ruch nadal rozgrywał na innych arenach. W 1935 roku zespół przeprowadził się na swój nowy stadion przy ulicy Cichej, zainaugurowany 29 września. Na boisku na Kalinie jednak Ruch świętował swoje pierwsze tytuły mistrza Polski (w latach 1933 i 1934, w roku 1935, w którym piłkarze Ruchu także triumfowali w lidze, sezon kończono już na nowym obiekcie). Na Kalinie grano w piłkę jeszcze po II wojnie światowej, a w latach 50. zaczęły w tym miejscu powstawać ogródki działkowe. 18 maja 2006 roku na budynku pobliskiej szkoły odsłonięto uroczyście tablicę pamiątkową przypominającą o dawnym boisku.

Ratusz w Świętochłowicach – budynek w Świętochłowicach-Centrum przy ulicy Katowickiej. Obecna siedziba Urzędu Miejskiego Świętochłowicach oraz Rady Miejskiej i Prezydenta Miasta Świętochłowice.

Pomnik ku czci poległych nauczycieli w czasie II wojny światowej znajduje się w Świętochłowicach-Centrum przy ulicy Katowickiej, w pobliżu Urzędu Miejskiego. Decyzję o jego budowie podjęło 6 maja 1981 r. Prezydium Miejskiej Rady Narodowej z zastrzeżeniem, że pomnik ma zostać odsłonięty we wrześniu 1981 r. Bryłę pomnika stanowią dwie oddzielone od siebie, pionowe konstrukcje, obłożone od strony frontowej płytami kamiennymi. Na wyższej z nich, zwieńczonej niesymetrycznym łukiem, zamocowano tablicę z brązu z inskrypcją z nazwiskami dziesięciu poległych i zamordowanych w latach 1939–1945 nauczycieli świętochłowickich szkół. Uroczystość odsłonięcia pomnika odbyła się 14 października 1981 r. Na przełomie XX i XXI w. pomnik został wzbogacony o dodatkową tablicę wykonaną z ciemnego granitu z wizerunkiem godła państwowego oraz dewizą „Bóg, Honor, Ojczyzna”, ustawioną na postumencie po prawej stronie. Jednocześnie tablica z brązu została zastąpiona granitową, z treścią tablicy pierwotnej. Tło dla pomnika tworzy mozaika z lat 70. XX wieku autorstwa prof. Henryka Goraja, przedstawiająca Pegaza i otwartą książkę, umieszczona na bocznej ścianie budynku, w którym w latach 1975–2018 mieściła się Miejska Biblioteka Publiczna.

Willa Wallisów – zabytkowa willa należąca początkowo do rodziny nauczycielskiej - Wallisów. Wybudowana w latach 20. XX wieku. Po II wojnie światowej w budynku mieściła się siedziba Komitetu Miejskiego PZPR. Obecnie mieści się tam siedziba Urząd Stanu Cywilnego oraz Wydział Spraw Obywatelskich Urzędu Miejskiego w Świętochłowicach. Budynek ten wybudowany jest w stylu secesyjnym. Na elewacji od zachodniej strony znajdują się maszkarony.

Wieża ciśnień znajduje się w Świętochłowicach – Centrum przy ulicy Katowickiej. Kiedy w 1904 powstał związek zaopatrzenia w wodę Bismarckhuette i Świętochłowic stało się celowe zbudowanie wieży, która mogłaby w odpowiedni sposób doprowadzić wodę do danych gmin. Wieża została zbudowana ona w 1909 roku i jest zaliczana do zabytków architektury. Powstała według projektu dr inż. Richarda Lummerta, ówczesnego dyrektora wałbrzyskich wodociągów, w stylu neobarokowym. Zakończona jest kopulastym dachem z charakterystycznymi okienkami, czyli lukarnami. Na samym szczycie wieży zachował się unikatowy, stalowy zbiornik wodny systemu Klöne na 500 m³. Wzdłuż ścian biegną spiralne schody. Ma wysokość 40 m. Całość zwieńczona jest blaszaną latarnią. Kiedyś wraz z wieżami kościołów św. Piotra i Pawła oraz ewangelickiego, a także wieżą zegarową dawnej hali targowej zaliczała się do tzw. dominat, czyli wyznaczników górujących nad główną ulicą Centrum. Wieża przestała pełnić swoją funkcję w latach 60. XX w.

Ulica Katowicka − jedna z głównych ulic Świętochłowic znajdująca się w dzielnicy Centrum.

Kopalnia Węgla Kamiennego Polska (pierwotnie do 1922 roku Deutschland, w latach 1922–1937 Niemcy) – kopalnia węgla kamiennego w Świętochłowicach, działająca w latach 1873–1972.