Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie (ul. Kopernika)

Pomnik Franciszka Mączyńskiego – pomnik znajdujący się w Krakowie przy ul. Kopernika 26, za apsydą kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa. Pomnik ten, półpostać z brązu, trzymająca w prawej ręce model kościoła, stojąca na granitowym postumencie, to dzieło Xawerego Dunikowskiego. Powstał w 1912 roku. Upamiętnia Franciszka Mączyńskiego, architekta, projektanta wielu budynków, także kościoła obok którego postawiono ten pomnik. Na cokole znajduje się tablica z inskrypcją:

Uniwersytet Ignatianum w Krakowie (dawniej Akademia Ignatianum w Krakowie) – uczelnia kościelna prowadzona przez Towarzystwo Jezusowe posiadająca państwowe uprawnienia do prowadzenia studiów wyższych. Tworzą ją dwa Wydziały: Filozoficzny i Pedagogiczny. Wydziały Filozoficzny i Pedagogiczny posiadają prawo nadawania stopnia naukowego doktora. Na Wydziale Filozoficznym prowadzone jest pięć kierunków studiów: filozofia, psychologia, dziennikarstwo i komunikacja społeczna, kulturoznawstwo oraz turystyka i rekreacja, a na Wydziale Pedagogicznym: pedagogika, arteterapia, nauki o polityce, praca socjalna, administracja i polityka publiczna, zarządzanie i nowe technologie w sferze publicznej oraz filologia angielska. W ofercie kształcenia na wszystkich Wydziałach znajduje się także szereg studiów podyplomowych. Stan prawny „Ignatianum” określa Umowa między Rządem RP a Konferencją Episkopatu Polski z 1 lipca 1999 r.Skrótowa nazwa uczelni – „Ignatianum” – wprowadzona na początku lat 90. XX wieku, nawiązuje do obchodzonych przez jezuitów jubileuszy: pięćsetnej rocznicy urodzin świętego Ignacego Loyoli (1491–1991), założyciela zakonu oraz czterystu pięćdziesięciu lat istnienia Towarzystwa Jezusowego (1540–1990). 1 października 2011 Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna „Ignatianum” zmieniła nazwę na Akademia Ignatianum. Zgodnie z Dekretem Przełożonego Generalnego Towarzystwa Jezusowego, Wielkiego Kanclerza Akademii Ignatianum w Krakowie Arturo Sosy SJ, w sprawie zmiany nazwy Uczelni, od 1 października 2023 r. Akademia Ignatianum w Krakowie zmieniła nazwę na Uniwersytet Ignatianum w Krakowie. Zmiana ta była możliwa dzięki uzyskaniu przez Akademię uprawnień do nadawania stopnia naukowego doktora i doktora habilitowanego w sześciu dyscyplinach naukowych i w trzech dziedzinach nauk.

Kolegium jezuitów przy bazylice pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusa, przy ulicy Kopernika 26, sięga swoich początków 1868 roku. Jego początki wiążą się z ponownym przybyciem jezuitów do Krakowa w 1867 i otwarciem w kamienicy zbudowanej przy klasztorze kanoników regularnych (ul. Bożego Ciała) studiów filozoficznych i teologicznych dla jezuitów. Przeniosła się tu jednocześnie również ze Lwowa kuria prowincjalska prowincji galicyjskiej Towarzystwa Jezusowego. Jezuici korzystali z kaplicy domowej kanoników i pomagali w pracy duszpasterskiej w kościele Bożego Ciała. W 1868 zakupiono posiadłość przy ul. Kopernika i 10 października 1868 otwarto w istniejących tam budynkach kolegium krakowskie, przenosząc się z klasztoru kanoników regularnych. Tymczasową trójnawową kaplicę publiczną urządzono w 1870. Kolegium budowano etapami na podstawie planów Antoniego Łuszczkiewicza, Ignacego Miarczyńskiego, Stanisława Krzyżanowskiego, Franciszka Mączyńskiego. Wielokrotnym kierownikiem robót był brat zakonny Stanisław Dydek SJ. Podczas I i II wojny światowej mieścił się w kolegium szpital wojskowy. Z chwilą wybuchu wojny w 1939 gmach kolegium został udostępniony z umeblowaniem na szpital wojskowy, zaś sami jezuici zatrzymali kilkanaście pokoi, z których zostali wyrzuceni przez Niemców 23 czerwca 1941 roku. Po powrocie jezuitów do części kolegium w 1946 wyposażono na nowo pokoje mieszkalne, których nie zajmował szpital państwowy. Kolegium zostało zwrócone jezuitom w całości ostatecznie etapami dopiero w latach 1980-96. Obecnie dużą część kolegium zajmują pomieszczenia Ignatianum. Na tej samej parceli znajdują się jeszcze Dom pisarzy im. Piotra Skargi SI, Wydawnictwo WAM oraz Biblioteka Naukowa Jezuitów.

Willa Zofiówka – willa znajdująca się w Krakowie przy ul. Kopernika 30, na Wesołej. Budynek, willa z gankiem, została zaprojektowana przez krakowskiego architekta Antoniego Łuszczkiewicza i wybudowana w 1872 roku jako jego dom własny. Obecnie należy do Uniwersytetu Ignatianum w Krakowie.

Chaczkar (ormiański kamień krzyżowy) – pomnik Ormian polskich znajdujący się w Krakowie, w Dzielnicy I Stare Miasto, przy ul. Kopernika 9 obok kościoła św. Mikołaja. Pomnik ma formę chaczkaru – ormiańskiej kamiennej płyty wotywnej, upamiętniającej szczególne wydarzenia. Krakowski chaczkar stoi przy dawnym trakcie komunikacyjnym wychodzącym z Krakowa w kierunku wschodnim i ma formę ołtarza skierowanego na wschód. Na wschodniej, tylnej elewacji monumentu wykuty jest majuskułą napis dedykacyjny w języku polskim następującej treści: "TEN / CHACZKAR, / CZYLI / "KAMIEŃ KRZYŻOWY" / Z ORMIAŃSKIM "KRZYŻEM KWITNĄCYM", / UPAMIĘTNIA ORMIAN, / KTÓRZY OD XIV WIEKU MIESZKALI W POLSCE / I POŁOŻYLI WIELE ZASŁUG / DLA RZECZYPOSPOLITEJ. // MONUMENT JEST POŚWIĘCONY RÓWNIEŻ: / OFIAROM LUDOBÓJSTWA DOKONANEGO / NA ORMIANACH W TURCJI W 1915 ROKU, / ORMIANOM I POLAKOM ZAMORDOWANYM / PRZEZ UKRAIŃSKICH NACJONALISTÓW Z UPA / 19-21 IV 1944 W KUTACH NAD CZEREMOSZEM / ORAZ W INNYCH MIEJSCOWOŚCIACH KRESOWYCH, / KSIĘŻOM ORMIAŃSKOKATOLICKIM / ARESZTOWANYM, ZABITYM LUB WYWIEZIONYM NA SYBIR / PRZEZ SOWIECKIE WŁADZE OKUPACYJNE / W LATACH II WOJNY ŚWIATOWEJ." Na zachodniej fasadzie pomnika dominuje motyw ormiańskiego "kwitnącego krzyża", z charakterystycznymi pąkami na zakończeniach ramion i palmetowo ukształtowanymi liśćmi u podstawy. Bowiem, zgodnie z prastarą ormiańską legendą, drzewo krzyża zakwitło, po ukrzyżowaniu na nim Zbawiciela. Jest to nawiązanie do religijnego symbolu "Drzewa Życia". Autorem projektu chaczkaru jest krakowski architekt i historyk sztuki Jacek Chrząszczewski. W projekcie tym oparł się on na swoich badaniach naukowych nad architekturą i sztuką Ormian zamieszkałych na terenach należących niegdyś do Korony Królestwa Polskiego. Zastosował w nim detale i ornamenty orientalne występujące w architekturze i sztuce ormiańskiej, takie jak: "gzyms stalaktytowy" (mukarnas) pochodzenia perskiego, "łańcuchy seldżuckie" pochodzenia tureckiego, ormiański "krzyż kwitnący" umieszczony na fasadzie zachodniej w dużej niszy wraz z medalionami, na których widnieją ormiańskie ligatury imienia Zbawiciela: "ՅՍ ՔՍ" (ՅԻՍՈՒՍ ՔՐԻՍՏՈՍ = JEZUS CHRYSTUS), poniżej jednobrzmiący napis w językach ormiańskim i polskim: "ՀԱՅԵՐԻՆ / ORMIANOM", flankowany przez trójkątnie wcięte nisze zwieńczone łukami "w ośli grzbiet", zegar słoneczny z ormiańskimi literami na elewacji południowej, dwa "krzyżyki wotywne" poświęcone "braciom w podróży" po stronie południowej i "braciom zmarłym" po stronie północnej, a także napis dedykacyjny i gmerki ormiańskich rodzin kupieckich ze Lwowa na elewacji wschodniej. Chaczkar został wykonany w zakładzie kamieniarskim Stanisława Cekiery w Dębniku pod Krakowem z jasnożółtego żyłkowanego piaskowca, sprowadzonego z kamieniołomu w Długopolu-Polance koło Bystrzycy Kłodzkiej. Pomnik odsłonięto 17 kwietnia 2004 roku w przededniu 89. rocznicy ludobójstwa dokonanego na około 1,5 mln ludności ormiańskiej w Turcji w 1915 roku.

Wesoła – obszar Krakowa, według współczesnego podziału administracyjnego Krakowa wchodzący częściowo w skład Dzielnicy I Stare Miasto, a częściowo w skład Dzielnicy II Grzegórzki. Wesoła położona jest pomiędzy Starym Miastem na zachodzie, Warszawskim na północy, Grzegórzkami na wschodzie oraz Kazimierzem i Stradomiem na południu. Dawna VI dzielnica katastralna Krakowa. Granicami Wesołej są ulice: św. Gertrudy, Westerplatte, Pawia, tunel tramwajowy pod Dworcem Głównym, Wita Stwosza, Lubomirskiego, al. Powstania Warszawskiego, południowa część Ogrodu Botanicznego, Śniadeckich, Grzegórzecka, Dietla, Sarego. Osią przedmieścia był dawny trakt handlowy z Krakowa przez Mogiłę do Sandomierza i na Ruś, czyli dzisiejsza ulica Kopernika. Na Wesołej znajduje się kilka zabytkowych kościołów, zabudowań, wiaduktów i ogrodów. Oto one: kościół św. Mikołaja – jeden z najstarszych kościołów Krakowa, wzmiankowany już na początku XI wieku, kościół jezuitów przy ul. Kopernika (1909-1921), pokarmelicki kościół Niepokalanego Poczęcia NMP, znany obecnie jako kościół św. Łazarza, kościół św. Teresy wraz z zespołem klasztornym karmelitanek, pałac Mańkowskich według projektu Józefa Sowińskiego i Władysława Kaczmarskiego wzniesiony w stylu neoklasycznym w latach 1901–1904. W czasach PRL mieścił Muzeum Lenina. Obecne znajduje się tu siedziba Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, Ogród Botaniczny powstały w 1779 r. z budynkiem Obserwatorium Astronomicznego (1788–1792), kliniki uniwersyteckie Collegium Medicum UJ przy ul. Kopernika, Park Strzelecki powstały pod koniec XVIII wieku i będący obecnie siedzibą Bractwa Kurkowego, Browar Kraków Opera Krakowska Dawny most na Starej Wiśle, a obecnie wiadukt kolejowy nad ulicą Wielopole

Ulica Hugona Kołłątaja – ulica w Krakowie, w dzielnicy II, na Wesołej. Łączy ulicę Blich z ulicą św. Łazarza. Jest jednojezdniowa.

Parafia św. Mikołaja w Krakowie – parafia rzymskokatolicka należąca do dekanatu Kraków-Kazimierz archidiecezji krakowskiej na Wesołej przy ulicy Kopernika.

Ulica Blich (dawniej: ulica Blichowa) – ulica w Krakowie w dzielnicy II na Wesołej. Biegnie wzdłuż estakady (po jego wschodniej stronie) linii kolejowej nr 91, oraz łączy ulicę Kopernika z ul. Grzegórzecką. Nazwa ulicy wywodzi się od blechu, nazywanego też blichem – miejsca, w którym bielono płótno; w Krakowie były to łąki rozciągające się nad Wisłą i Prądnikiem. To właśnie jedna z odnóg Prądnika uchodziła do Starej Wisły w pobliżu dzisiejszej ulicy Blich. Pierwsza wzmianka o blichu pochodzi z 1452, kiedy rajcy miejscy kupili tu od dwóch mieszczan ogród i staw, a w 1458 Kazimierz IV Jagiellończyk dał im przywilej na używanie wody. Od 1836 znana jako „ulica Blichowa”; obecna nazwa stosowana jest od 1913 r.

Dom Towarzystwa Lekarskiego Krakowskiego – zabytkowy budynek znajdujący się przy ulicy Radziwiłłowskiej 4, na Wesołej.

Muzeum Historii Medycyny, pełna nazwa Muzeum Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum – najstarsze w Polsce muzeum poświęcone naukom medycznym, jednostka Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum. Założone w 1900 z inicjatywy prof. Walerego Jaworskiego na mocy uchwały Wydziału Lekarskiego UJ z dnia 27 kwietnia. Zbiory pochodziły głównie z donacji lekarzy i profesorów związanych z UJ, np. Edwarda Korczyńskiego, Adama Wrzoska (księgozbiór), Józefa Bogusza (księgozbiór, kolekcja narzędzi i instrumentów), oraz ich rodzin, jak Ludwika Bierkowskiego, Tytusa Chałubińskiego i Adama Bochenka. Sam Jaworski też przekazał swoje prywatne zbiory na rzecz muzeum. Już po pierwszym roku działalności muzeum posiadało 1222 pozycji (1769 eksponatów), a w 1905 – 4617.. W 1920 powstał Zakład Historii i Filozofii Medycyny, kierowany przez prof. Władysława Szumowskiego, który zajął się systematyzacja i wyeksponowaniem znacznych już zbiorów. Przekształcony w Katedrę, nie miał jednak stałej siedziby, a uzyskane w 1937 dla Katedry i Muzeum pomieszczenia na ul. M. Kopernika 7, nie nadawały się do urządzenia wystawy. Zabezpieczone tam zbiory przetrwały okupację w stanie nienaruszonym. W latach 1951-56 Katedrę przekształcono w Zakład Organizacji Ochrony Zdrowia, co uchroniło zbiory, w okresie gdy wszystkie katedry historii medycyny były zlikwidowane. Odtworzenie Katedry nie rozwiązało problemu lokalowego – dopiero w 1990 przekazano na potrzeby Muzeum pomieszczenia w Domu Towarzystwa Lekarskiego przy ul. Radziwiłłowskiej 4. Nową siedzibę oficjalnie otworzył 16 czerwca 1992 ówczesny rektor CM UJ prof. Andrzej Szczeklik. Zbiory muzeum obejmują m.in. starodruki, dokumenty, rękopisy, medale pamiątkowe, narzędzia lekarskie i portrety. Ważną częścią kolekcji jest duży zestaw instrumentów chirurgicznych i zespół odlewów gipsowych z gabinetu anatomopatologicznego prof. Bierkowskiego oraz zbiór historii chorób kliniki prof. Macieja Józefa Brodowicza. Zwiedzanie muzeum jest możliwe po uprzednim uzgodnieniu terminu.

Kościół św. Mikołaja – zabytkowy, rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w Krakowie, przy ul. Kopernika 9, na Wesołej.