Kościół św. Sebastiana w Berlinie

Bernauer Straße – ulica w Berlinie, w Niemczech, w dzielnicach Gesundbrunnen i Mitte w okręgu administracyjnym Mitte oraz w dzielnicy Prenzlauer Berg w okręgu administracyjnym Pankow. Została wytyczona na przełomie XIII i XIV wieku, liczy 1,64 km. Nazwa jej pochodzi od miasta Bernau bei Berlin. Przy ulicy znajduje się stacja metra linii U8 Bernauer Straße.

Gesundbrunnen, Berlin-Gesundbrunnen – dzielnica (Ortsteil) Berlina w okręgu administracyjnym Mitte. Od 1 października 1920 w granicach miasta.

Naturkundemuseum – stacja metra w Berlinie na linii U6 w dzielnicy Mitte, w okręgu administracyjnym Mitte. Stacja została otwarta w 1923. Od 1991 do 13 grudnia 2009 stacja nosiła nazwę Zinnowitzer Straße. W pobliżu stacji znajduje się Muzeum Historii Naturalnej.

Schwartzkopffstraße – stacja metra w Berlinie na linii U6, w dzielnicy Mitte, w okręgu administracyjnym Mitte. Stacja została otwarta w 1923.

Berlin Nordbahnhof (pol. Berlin Dworzec Północny) – stacja kolejowa w Berlinie, obsługująca obecnie pociągi S-Bahn, niegdyś również dworzec czołowy obsługujący połączenia dalekobieżne.

Polizeistadion – nieistniejący już stadion sportowy w Berlinie, w Niemczech. Przed I wojną światową w miejscu późniejszego stadionu mieścił się plac ćwiczebny dla żołnierzy stacjonujących w pobliskich koszarach. Po wojnie plac przejęła policja, która wybudowała na nim stadion (otwarty w 1929 roku). Na tym obiekcie rozegrano część spotkań turnieju piłki ręcznej podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 1936. Podczas II wojny światowej obiekt został zniszczony. Po wojnie wybudowano w jego miejscu nowy, większy stadion, otwarty w 1950 roku. Na początku lat 90. XX wieku obiekt ten został rozebrany; w latach 2006–2019 wybudowano zaś w tym miejscu nową siedzibę Bundesnachrichtendienst.

Stadion der Weltjugend – nieistniejący już wielofunkcyjny stadion w Berlinie, w Niemczech.

Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie (niem. Museum für Naturkunde), muzeum w Berlinie, znane także jako Naturkundemuseum, rzadziej jako Humboldt-Museum, pierwsze państwowe muzeum na świecie. W swoich zbiorach posiada kolekcję ponad 30 milionów eksponatów zoologicznych, paleontologicznych, mineralogicznych i innych. Najbardziej znanymi eksponatami są: największy zrekonstruowany i złożony szkielet dinozaura na świecie oraz najlepiej zachowany, skamieniały okaz wczesnego ptaka z rodzaju Archaeopteryx. Jest to największe muzeum historii naturalnej w Niemczech. Formalnie jest to część Uniwersytetu Humboldta w Berlinie. Kolekcje muzealne obejmują głównie trzy dziedziny nauk przyrodniczych: zoologię, paleontologię i mineralogię. Oprócz funkcji dydaktycznych, muzeum prowadzi szeroko zakrojone prace naukowe, organizuje ekspedycje badawcze i wydaje czasopisma naukowe. Okazy zoologiczne pochodzą między innymi z niemieckiej wyprawy głębokomorskiej Valdiva (1898–99), Niemieckiej Wyprawy na Biegun Południowy (1901-03), czy Niemieckiej Ekspedycji Sunda (1929-31). W zbiorach znajdują się także już wymarłe gatunki zwierząt jak kwagga właściwa czy wilk workowaty. Wyprawy do złóż skamieniałości w Tendaguru, w przeszłości w Niemieckiej Afryce Wschodniej, dziś Tanzanii, wzbogaciły muzeum w okazy paleontologiczne. Zbiory te są tak bogate, że obecnie wystawia się jedynie jeden na trzysta okazów. Dodatkowa wystawa obejmuje kolekcję minerałów, reprezentującą około 75% minerałów świata, kolekcję meteorytów, czy największe bryły bursztynu na świecie. Muzealna kolekcja minerałów wywodzi swe początki z Pruskiej Akademii Nauk z 1700.

Berlin-Humboldthain – przystanek kolejowy na liniach S1, S2 i S25 S-Bahn w Berlinie. Stacja została otwarta w roku 1935.

Voltastraße – stacja metra w Berlinie na linii U8, w dzielnicy Gesundbrunnen, w okręgu administracyjnym Mitte.

Stałe Przedstawicielstwo RFN w NRD (Ständige Vertretung der Bundesrepublik Deutschland bei der Deutschen Demokratischen Republik in Ostberlin – StäV) – przedstawicielstwo dyplomatyczne funkcjonujące w latach 1974–1990.

Invalidenstraße (pol. Ulica Inwalidów) – ulica w berlińskich dzielnicach Mitte i Moabit. Ma długość 3 km i w założeniu miała łączyć trzy dworce kolejowe Berlina: Stettiner Bahnhof (obecnie Nordbanhof), Hamburger Bahnhof oraz Lehrter Bahnhof (obecnie Hauptbanhof). Ulica została wytyczona w XIII wieku i nosiła nazwę Spandauer Heerweg. W XVIII wieku zmieniono jej nazwę na Invalidenstraße na polecenie Fryderyka II Wielkiego. Nowa nazwa nawiązywała do zbudowanego w latach 1745-1748 domu dla inwalidów wojennych wojen śląskich, który otwarto przy Spandauer Heerweg . Po II wojnie światowej Invalidenstraße znalazła się po dwóch stronach Muru Berlińskiego. Na moście Sandkrugbrücke przy Invalidenstraße przebiegała granica wewnątrzniemiecka i umiejscowiono na nim przejście graniczne.