Kamienica przy pl. Solnym 15 we Wrocławiu

Kamienica przy pl. Solnym 14 – kamienica przy Placu Solnym 14 we Wrocławiu, XVIII-wieczny budynek Komendantury.

Iglica na Placu Solnym we Wrocławiu, zwana także Małą Iglicą – pomnik znajdujący się we Wrocławiu na placu Solnym. Iglica stanęła na placu w 1996. Została zaprojektowana przez wrocławskiego rzeźbiarza Adama Wyspiańskiego – poza nazwiskiem projektanta pomnika, brak jednak dedykacyjnego napisu. Wykonana z granitu w formie stojącego na schodkowym podeście falowanego obelisku, przypominającego kształtem płomień, nawiązuje do średniowiecznego zdarzenia – oskarżenia grupy Żydów o szkodzenie chrześcijanom i spalenia ich w tym miejscu na stosie. Według innej wersji jest to nawiązanie do wydarzeń z XV wieku, kiedy to pod wpływem płomiennych kazań franciszkanina Jana Kapistrana ówcześni wrocławscy mieszczanie znosili ze swych mieszkań meble, odzież i inne przedmioty uznane za zbyt wystawne i palili je m.in. na placu Solnym. Od 1827 do 1944 stał w tym miejscu pomnik feldmarszałka Gebharda von Blüchera. Nazywana „Małą Iglicą” w odróżnieniu od znacznie większej Iglicy, znajdującej się przed Halą Stulecia.

Stara Giełda (niem. Alte Börse) dawniej Pałac Rehdingerów – reprezentacyjny budynek użyteczności publicznej we Wrocławiu, przy placu Solnym 16.

Kamienica przy pl. Solnym 13 – zabytkowa kamienica przy Placu Solnym 13 we Wrocławiu, dawna siedziba drugiego najstarszego we Wrocławiu przedsiębiorstwa bankowego istniejącego nieprzerwanie od XVIII do XX wieku.

Kamienica przy ulicy Szajnochy 11 – zabytkowa kamienica znajdująca się przy ulicy Karola Szajnochy 11 oraz ul. Kazimierza Wielkiego we Wrocławiu.

Pałac Wallenberg-Pachalych we Wrocławiu (niem. Wallenberg-Pachaly-Palais) – dawny pałac miejski i bank przy ul. Szajnochy 10 we Wrocławiu. Jest jednym z najbardziej okazałych pałaców XVIII-wiecznego Wrocławia, z jedynymi zachowanymi w mieście klasycystycznymi wnętrzami.

Ulica Karola Szajnochy (niem. Roßmarkt) – ulica położona we Wrocławiu na Starym Mieście. Łączy ulicę Eugeniusza Gepperta z ulicą Psie Budy, placem Bohaterów Getta oraz tzw. Zaułkiem Solnym. Ma 146 m długości. Przy ulicy położony jest między innymi zabytkowy budynek dawnej Miejskiej Kasy Oszczędności i Biblioteki Miejskiej pod numerem 7-9, w którym po wojnie mieściła się Biblioteka Uniwersytecka. Innym cennym zabytkiem tu położonym jest Pałac Wallenberg-Pachaly oraz budynek Starej Giełdy.

Ulica Eugeniusza Gepperta – ulica położona we Wrocławiu na Starym Mieście. Łączy plac Solny z ulicą Kazimierza Wielkiego. Ma 111 m długości. W pierzei wschodniej ulicy położony jest między innymi budynek Starej Giełdy, natomiast w pierzei zachodniej Kamienica Heinricha von Rybischa oraz budynek Schlesische-Boden-Credit-Actien Bank.

Pałac Schlegenbergów (pałac książąt Hohenlohe, pałac Sinzendorfów, Bank Królewski, Cafe Royal) – dawny pałac miejski znajdujący się na rogu ulicy Wita Stwosza 12 i ulicy Łaciarskiej; najlepiej zachowany przykład surowego stylu klasycyzmu berlińskiego przełomu XVIII i XIX w.

Pałac Rybischów (Kamienica Heinricha von Rybischa) – dawny pałac miejski, obecnie niewielka kamienica znajdująca się przy ul. Ofiar Oświęcimskich (dawniej Junkerstraße) nr 1. Pałac był najwcześniejszym na północ od Alp przykładem recepcji wzorów włoskich przystosowanych do miejscowych możliwości.

Kamienica Pod Srebrnym Pucharem – zabytkowa kamienica mieszczańska, o rodowodzie średniowiecznym, znajdująca się przy ulicy Kazimierza Wielkiego we Wrocławiu. Kamienica połączona jest z kamienicą nr 33 i razem pełnią funkcję hotelu „Kamienica Pod Aniołami”. W XIX wieku numeracja ulicy była ciągła, a obecne numery 31 i 33 zajmowały parcele o numerach 31 i 32.

Kamienica przy ulicy Kazimierza Wielkiego 33 – zabytkowa kamienica mieszczańska, o rodowodzie średniowiecznym, znajdująca się przy ulicy Kazimierza Wielkiego we Wrocławiu. Kamienica połączona jest z kamienicą nr 31 i razem pełnią funkcję hotelu „Kamienica Pod Aniołami” oraz siedziby Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej – Sąd Grodzki. W XIX wieku numeracja ulicy była ciągła, a obecne numery 31 i 33 zajmowały parcele o numerach 31 i 32.