Ulica Gajowa we Wrocławiu

Ulica Jana Władysława Dawida – ulica położona we Wrocławiu na osiedlu Huby, w dawnej dzielnicy Krzyki. Ulica ma 452 m długości w ramach kategorii dróg gminnych. Oprócz tego obejmuje działkę o statusie drogi wewnętrznej o długości 96 m. Biegnie od ulicy Joannitów do ulicy Hubskiej. Przy wymienionej drodze wewnętrznej, stanowiącej łącznik od ulicy Jana Władysława Dawida do ulicy Dyrekcyjnej, znajdują się przystanki autobusowe o nazwie „Dawida”, z których korzystają między innymi prywatni przewoźnicy drogowi realizujący lokalne połączenia autobusowe  . Ulica przebiega przez obszar wpisany do gminnej ewidencji zabytków pod pozycją Huby i Glinianki, którego historyczny układ urbanistyczny podlega ochronie. Ponadto przy ulicy i w najbliższym otoczeniu znajdują się obiekty wpisane do gminnej ewidencji zabytków, w tym ujęte także w rejestrze zabytków budynki i budowle: w zespole zabudowy Gimnazjum św. Elżbiety (obecnie Instytut Pedagogiki i Instytut Psychologii Uniwersytetu Wrocławskiego), w zespole zabudowy Miejskiej Szkoły Podstawowej, następnie Szkoły Zawodowej dla Dziewcząt (obecnie Zespół Szkół Zawodowych nr 5), oraz Szkoła Wyższa dla Panien, następnie koszary (obecnie Zespół Szkół nr 23).

Dolnośląska Wyższa Szkoła Służb Publicznych „Asesor” we Wrocławiu – nieistniejąca uczelnia niepubliczna, założona we Wrocławiu w 2000 roku z inicjatywy prawniczki Ludmiły Dziewięckiej-Bokun z Uniwersytetu Wrocławskiego. Uczelnia specjalizowała się w kształceniu pracowników dla urzędów administracji rządowej i samorządowej, instytucji publicznych, służb mundurowych, organizacji pozarządowych oraz przedsiębiorstw i firm komercyjnych. Uczelnia oferowała studia w trybie dziennym i zaocznym w ramach studiów pierwszego stopnia, dających ich absolwentom tytuł zawodowy licencjata. W 2013 roku została włączona do Dolnośląskiej Szkoły Wyższej.

Ewangeliczny Kościół Reformowany we Wrocławiu – zbór Ewangelicznego Kościoła Reformowanego działający we Wrocławiu.

Ulica Gliniana – ulica położona we Wrocławiu na osiedlu Huby, w dawnej dzielnicy Krzyki. Ulica ma 1003 m długości w ramach kategorii dróg gminnych. Oprócz tego obejmuje działki o statusie drogi wewnętrznej. Biegnie od skrzyżowania z ulicą Ślężną i Dyrekcyjną, do ulicy Hubskiej. Ulica przebiega przez obszar wpisany do gminnej ewidencji zabytków pod pozycją Huby i Glinianki, którego historyczny układ urbanistyczny podlega ochronie (z wyjątkiem odcinka od ulicy Ślężnej do ulicy Borowskiej). Ponadto przy ulicy i w najbliższym otoczeniu znajdują się obiekty wpisane do gminnej ewidencji zabytków oraz ujęty w rejestrze zabytków kościół św. Henryka z ogrodzeniem frontowym.

Oferteo – polska spółka z branży e-commerce z siedzibą we Wrocławiu. Polska platforma internetowa, która łączy zlecających szukających określonych usług z wykonawcami z ponad 900 kategorii usług.

Osiedle mieszkaniowe „Huby” – osiedle mieszkaniowe we Wrocławiu, którego budowę rozpoczęto pod koniec lat 50. XX wieku i kontynuowano w latach 60. i 70. XX wieku, na osiedlu Huby w dawnej dzielnicy Krzyki. Obejmuje obszar otoczony ulicami: Kamienną od strony południowej, Borowską od strony zachodniej, Dyrekcyjną od strony północnej i Hubską od strony wschodniej. Osiedle powstało na miejscu zniszczonej i rozebranej zabudowy przedwojennej pośród zachowanych częściowo kamienic i siatki dawnych ulic, w niektórych miejscach jednak zmieniając układ komunikacyjny. Do budowy budynków w ramach osiedla stosowano technologię Wrocławskiej Wielkiej Płyty. Powstała wówczas głównie zabudowa mieszkaniowa, w tym liczne wieloklatkowe, cztero- i pięciokondygnacyjne budynki liniowe i inne, w tym między innymi dwa bloki mieszkalne jedenastokondygnacyjne w centralnej części osiedla oraz trzy charakterystyczne budynki punktowe, stanowiące rytmicznie rozmieszczone dominanty wzdłuż ulicy Borowskiej, zrealizowane według powtarzalnego projektu punktowca przy ulicy Jastrzębiej. Przedwojenna zabudowa oraz powstała wówczas zabudowa mieszkaniowa była w późniejszych latach uzupełniana współczesnymi, rozproszonymi realizacjami głównie budynków plombowych, mieszkalnych i mieszkalno-usługowych.

Ulica Tomaszowska – ulica położona we Wrocławiu na osiedlu Huby, w dawnej dzielnicy Krzyki. Ma 366 m długości i biegnie od ulicy Wesołej do ulicy Kamiennej. Ulica przebiega przez obszar wpisany do gminnej ewidencji zabytków pod pozycją Huby i Glinianki, którego historyczny układ urbanistyczny podlega ochronie. Ponadto przy ulicy i w najbliższym otoczeniu znajdują się obiekty wpisane do gminnej ewidencji zabytków.

Zieleniec przy ulicy Przestrzennej – zieleniec we Wrocławiu położony na osiedlu Huby, urządzony w centralnej części dawnego, nieistniejącego placu – Goetheplatz, otoczony jezdniami przypisanymi do ulic: Przestrzennej, Tomaszowskiej i Gajowej. Współcześnie plac ten nie uzyskał odrębnej tożsamości i przypisany jest do ulicy Przestrzennej. Natomiast przed wojną był zieleńcem utworzonym w 1914 r. w ramach placu, z urządzonym skwerem otoczonym wymienionymi ulicami i pierzejową zabudową osiedla Huby, na którą w tej części składały się kamienice usytuowane w sposób ciągły wzdłuż wymienionych ulic. Część tej zabudowy przetrwała działania wojenne prowadzone podczas oblężenia Wrocławia w 1945 r., a pozostała zabudowa to powojenne budynki osiedla mieszkaniowego Huby i późniejsza zabudowa uzupełniająca. Sam zieleniec ma postać urządzonego skweru, z przedwojenną fontanną i zachowanym starodrzewem. Skwer ten podlega ochronie i ujęty został w gminnej ewidencji zabytków.

Ad Spectatores – prywatny wrocławski teatr, formalnie powstały w dniu 27 października 2000 roku, kiedy to Sąd Gospodarczy dla Wrocławia Fabrycznej zarejestrował go jako osobę prawną.

Instytut Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego – jednostka dydaktyczno-naukowa należąca do struktur Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego. Dzieli się na 9 zakładów. Posiada uprawnienia do nadawania stopni naukowych doktora i doktora habilitowanego oraz wnioskowania o nadanie tytułu naukowego profesora. Prowadzi działalność dydaktyczną i badawczą związaną z modernizacją oświaty i szkolnictwa polskiego XIX i XX wieku, procesami przystosowania i nieprzystosowania społecznego, poradnictwem i poradoznawstwem, teorią animacji kulturalnej, oświatą dorosłych i aktywnością, edukacją wielokulturową i międzykulturową, regionalizmem, edukacją obywatelską, dysfunkcjami rozwojowymi oraz pedagogiką opiekuńczą z terapią. Instytut oferuje studia na kierunku Pedagogika specjalna na specjalności Edukacja i rehabilitacja osób z niepełnosprawnością intelektualną oraz na kierunku Pedagogika o specjalnościach: Edukacja Dorosłych i Marketing Społeczny; Pedagogika opiekuńcza z terapią; Resocjalizacja; Poradnictwo i pomoc psychopedagogiczna; Ponadto Instytut oferuje studia podyplomowe oraz studia doktoranckie. Aktualnie na instytucie kształci się studentów w trybie dziennym i zaocznym. Instytut wydaje własne Prace Pedagogiczne. Dysponuje też samodzielną biblioteką instytutową, liczącą 39 451 woluminów druków zwartych oraz 2859 woluminów czasopism krajowych i zagranicznych. Aktualnie biblioteka prenumeruje 59 tytułów czasopism. Siedzibą instytutu jest jeden z gmachów po dawnym Gimnazjum św. Elżbiety, mieszczący się przy ul. Jana Władysława Dawida 1 we Wrocławiu. Instytut powstał 1 września 1972 roku na podstawie ministerialnej decyzji przekształcającej Katedrę Pedagogiki w Instytut. Pracownicy naukowi instytutu zajmowali często najważniejsze stanowiska w hierarchii uniwersyteckiej – dziekanów i prodziekanów na swoich wydziałach. Instytut początkowo afiliowany był przy Wydziale Filozoficzno-Historycznym, od reorganizacji struktur uniwersyteckich w 1988 roku przy Wydziale Nauk Historycznych i Pedagogicznych.

Budynek dawnego gimnazjum św. Elżbiety (łac. Elizabethanum) – zabytkowy budynek szkolny dawnego pierwszego we Wrocławiu Gimnazjum św. Elżbiety, a obecnie siedziba dwóch Instytutów Uniwersytetu Wrocławskiego: Pedagogiki i Psychologii.

Instytut Psychologii Uniwersytetu Wrocławskiego – jednostka dydaktyczno-naukowa należąca do struktur Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego.