Dolnośląska Wyższa Szkoła Służb Publicznych „Asesor we Wrocławiu

Ulica Jana Władysława Dawida – ulica położona we Wrocławiu na osiedlu Huby, w dawnej dzielnicy Krzyki. Ulica ma 452 m długości w ramach kategorii dróg gminnych. Oprócz tego obejmuje działkę o statusie drogi wewnętrznej o długości 96 m. Biegnie od ulicy Joannitów do ulicy Hubskiej. Przy wymienionej drodze wewnętrznej, stanowiącej łącznik od ulicy Jana Władysława Dawida do ulicy Dyrekcyjnej, znajdują się przystanki autobusowe o nazwie „Dawida”, z których korzystają między innymi prywatni przewoźnicy drogowi realizujący lokalne połączenia autobusowe  . Ulica przebiega przez obszar wpisany do gminnej ewidencji zabytków pod pozycją Huby i Glinianki, którego historyczny układ urbanistyczny podlega ochronie. Ponadto przy ulicy i w najbliższym otoczeniu znajdują się obiekty wpisane do gminnej ewidencji zabytków, w tym ujęte także w rejestrze zabytków budynki i budowle: w zespole zabudowy Gimnazjum św. Elżbiety (obecnie Instytut Pedagogiki i Instytut Psychologii Uniwersytetu Wrocławskiego), w zespole zabudowy Miejskiej Szkoły Podstawowej, następnie Szkoły Zawodowej dla Dziewcząt (obecnie Zespół Szkół Zawodowych nr 5), oraz Szkoła Wyższa dla Panien, następnie koszary (obecnie Zespół Szkół nr 23).

Ulica Gliniana – ulica położona we Wrocławiu na osiedlu Huby, w dawnej dzielnicy Krzyki. Ulica ma 1003 m długości w ramach kategorii dróg gminnych. Oprócz tego obejmuje działki o statusie drogi wewnętrznej. Biegnie od skrzyżowania z ulicą Ślężną i Dyrekcyjną, do ulicy Hubskiej. Ulica przebiega przez obszar wpisany do gminnej ewidencji zabytków pod pozycją Huby i Glinianki, którego historyczny układ urbanistyczny podlega ochronie (z wyjątkiem odcinka od ulicy Ślężnej do ulicy Borowskiej). Ponadto przy ulicy i w najbliższym otoczeniu znajdują się obiekty wpisane do gminnej ewidencji zabytków oraz ujęty w rejestrze zabytków kościół św. Henryka z ogrodzeniem frontowym.

Ulica Gajowa – ulica położona we Wrocławiu na osiedlu Huby, w dawnej dzielnicy Krzyki. Ulica ma 995 m długości i biegnie od ulicy Suchej do ulicy Kamiennej. Obejmuje także dwa łączniki o długości odpowiednio 157 m i 81 m. Historyczny układ urbanistyczny obszaru przez który przebiega ulica podlega ochronie i wpisany jest do gminnej ewidencji zabytków. Przy ulicy oraz w bezpośrednim sąsiedztwie znajdują się między innymi zachowane budynki i inne obiekty wpisane do gminnej ewidencji zabytków, a także kamienice i zespół budowlany stacji Dworca Górnośląskiego wpisane do rejestru zabytków.

Ewangeliczny Kościół Reformowany we Wrocławiu – zbór Ewangelicznego Kościoła Reformowanego działający we Wrocławiu.

Instytut Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego – jednostka dydaktyczno-naukowa należąca do struktur Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego. Dzieli się na 9 zakładów. Posiada uprawnienia do nadawania stopni naukowych doktora i doktora habilitowanego oraz wnioskowania o nadanie tytułu naukowego profesora. Prowadzi działalność dydaktyczną i badawczą związaną z modernizacją oświaty i szkolnictwa polskiego XIX i XX wieku, procesami przystosowania i nieprzystosowania społecznego, poradnictwem i poradoznawstwem, teorią animacji kulturalnej, oświatą dorosłych i aktywnością, edukacją wielokulturową i międzykulturową, regionalizmem, edukacją obywatelską, dysfunkcjami rozwojowymi oraz pedagogiką opiekuńczą z terapią. Instytut oferuje studia na kierunku Pedagogika specjalna na specjalności Edukacja i rehabilitacja osób z niepełnosprawnością intelektualną oraz na kierunku Pedagogika o specjalnościach: Edukacja Dorosłych i Marketing Społeczny; Pedagogika opiekuńcza z terapią; Resocjalizacja; Poradnictwo i pomoc psychopedagogiczna; Ponadto Instytut oferuje studia podyplomowe oraz studia doktoranckie. Aktualnie na instytucie kształci się studentów w trybie dziennym i zaocznym. Instytut wydaje własne Prace Pedagogiczne. Dysponuje też samodzielną biblioteką instytutową, liczącą 39 451 woluminów druków zwartych oraz 2859 woluminów czasopism krajowych i zagranicznych. Aktualnie biblioteka prenumeruje 59 tytułów czasopism. Siedzibą instytutu jest jeden z gmachów po dawnym Gimnazjum św. Elżbiety, mieszczący się przy ul. Jana Władysława Dawida 1 we Wrocławiu. Instytut powstał 1 września 1972 roku na podstawie ministerialnej decyzji przekształcającej Katedrę Pedagogiki w Instytut. Pracownicy naukowi instytutu zajmowali często najważniejsze stanowiska w hierarchii uniwersyteckiej – dziekanów i prodziekanów na swoich wydziałach. Instytut początkowo afiliowany był przy Wydziale Filozoficzno-Historycznym, od reorganizacji struktur uniwersyteckich w 1988 roku przy Wydziale Nauk Historycznych i Pedagogicznych.

Budynek dawnego gimnazjum św. Elżbiety (łac. Elizabethanum) – zabytkowy budynek szkolny dawnego pierwszego we Wrocławiu Gimnazjum św. Elżbiety, a obecnie siedziba dwóch Instytutów Uniwersytetu Wrocławskiego: Pedagogiki i Psychologii.

Instytut Psychologii Uniwersytetu Wrocławskiego – jednostka dydaktyczno-naukowa należąca do struktur Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego.

Ulica Joannitów – ulica położona we Wrocławiu na osiedlu Huby, w dawnej dzielnicy Krzyki. Ulica ma 416 m długości w ramach kategorii dróg gminnych. Oprócz tego obejmuje działki o statusie rezerwy. Biegnie od skrzyżowania z ulicą Glinianą, przed którym jej kontynuacją jest ulica Ciepła, do skrzyżowania z ulicą Suchą, za którym znajduje się stacja kolejowa z dworcem Wrocław Główny. Ponadto znajduje się tu również autobusowy Dworzec Wrocław. Ulica przebiega przez obszar wpisany do gminnej ewidencji zabytków pod pozycją Huby i Glinianki, którego historyczny układ urbanistyczny podlega ochronie. Ponadto przy ulicy i w najbliższym otoczeniu znajdują się obiekty wpisane do gminnej ewidencji zabytków w tym ujęte także w rejestrze zabytków budynki: Siedziba Dyrekcji Kolei Królewskich (obecnie biurowiec PKP S.A.) oraz budynek główny Gimnazjum św. Elżbiety (obecnie budynek główny Instytutu Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Wrocławskiego).

Osiedle mieszkaniowe „Huby” – osiedle mieszkaniowe we Wrocławiu, którego budowę rozpoczęto pod koniec lat 50. XX wieku i kontynuowano w latach 60. i 70. XX wieku, na osiedlu Huby w dawnej dzielnicy Krzyki. Obejmuje obszar otoczony ulicami: Kamienną od strony południowej, Borowską od strony zachodniej, Dyrekcyjną od strony północnej i Hubską od strony wschodniej. Osiedle powstało na miejscu zniszczonej i rozebranej zabudowy przedwojennej pośród zachowanych częściowo kamienic i siatki dawnych ulic, w niektórych miejscach jednak zmieniając układ komunikacyjny. Do budowy budynków w ramach osiedla stosowano technologię Wrocławskiej Wielkiej Płyty. Powstała wówczas głównie zabudowa mieszkaniowa, w tym liczne wieloklatkowe, cztero- i pięciokondygnacyjne budynki liniowe i inne, w tym między innymi dwa bloki mieszkalne jedenastokondygnacyjne w centralnej części osiedla oraz trzy charakterystyczne budynki punktowe, stanowiące rytmicznie rozmieszczone dominanty wzdłuż ulicy Borowskiej, zrealizowane według powtarzalnego projektu punktowca przy ulicy Jastrzębiej. Przedwojenna zabudowa oraz powstała wówczas zabudowa mieszkaniowa była w późniejszych latach uzupełniana współczesnymi, rozproszonymi realizacjami głównie budynków plombowych, mieszkalnych i mieszkalno-usługowych.

Ulica Sucha – ulica położona we Wrocławiu na osiedlu Huby, w dawnej dzielnicy Krzyki. Ulica ma 621 m długości i biegnie od skrzyżowania ulic: Suchej, Borowskiej, Ślężnej i Swobodnej do skrzyżowania ulic: Suchej, Dyrekcyjnej, Hubskiej i gen. Kazimierza Pułaskiego. Historyczny układ urbanistyczny obszaru przez który przebiega ulica podlega ochronie i wpisany jest do gminnej ewidencji zabytków, podobnie jak położone przy ulicy oraz w bezpośrednim sąsiedztwie zachowane budynki i inne obiekty, w tym wpisane do rejestru zabytków: zespół budowlany stacji Dworca Górnośląskiego i siedziba Dyrekcji Kolei Królewskich, obecnie biurowiec PKP S.A. Znajduje się tu także pomnik przyrody – dąb „Przewodnik”. Jednym ze współczesnych obiektów położonych przy tej ulicy jest galeria Wroclavia z dworcem autobusowym  . Ponadto po północnej stronie ulicy położona jest stacja kolejowa Wrocław Główny.

Ulica Wesoła – ulica położona we Wrocławiu na osiedlu Huby, w dawnej dzielnicy Krzyki. Ma 472 m długości i biegnie od ulicy Borowskiej do ulicy Gajowej, oraz obejmuje sięgacz o długości 126 m. Ulica przebiega przez obszar wpisany do gminnej ewidencji zabytków pod pozycją Huby i Glinianki, którego historyczny układ urbanistyczny podlega ochronie. Ponadto przy ulicy i w najbliższym otoczeniu znajdują się obiekty wpisane do gminnej ewidencji zabytków. Przed II wojną światową ulica Wesoła wraz z ulicami Szczęśliwą, Radosną, Pabianicką i Marka Petrusewicza oraz nieistniejącym fragmentem przy rondzie Żołnierzy Wyklętych, stanowiła jedną ulicę – Augustastrasse – lecz w wyniku powstania w okresie powojennym nowej zabudowy, ulica ta została podzielona na kilka ulic z odrębnymi nazwami, a jedną z nich jest ulica Wesoła.

Ulica Ciepła – ulica położona we Wrocławiu na osiedlu Huby, w dawnej dzielnicy Krzyki. Ma 210 m długości i biegnie od ulicy Glinianej na przedłużeniu ulicy Joannitów w kierunku ulicy Wesołej, lecz formalnie nie ma z tą ulicą połączenia pozostając sięgaczem. Ulica przebiega przez obszar wpisany do gminnej ewidencji zabytków pod pozycją Huby i Glinianki, którego historyczny układ urbanistyczny podlega ochronie. Ponadto przy ulicy i w najbliższym otoczeniu znajdują się obiekty wpisane do gminnej ewidencji zabytków. Przed II wojną światową ulica Ciepła biegła od ulicy Glinianej do ulicy Przestrzennej lecz w wyniku powstania w okresie powojennym nowej zabudowy, ulica ta została skrócona i dziś stanowi sięgacz.