Stoczki (Olkusz)

Schronisko w Starym Łomiku – schronisko w grupie Pomorskich Skał po północno-zachodniej stronie Olkusza w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim. Znajduje się po wschodniej stronie ulicy Długiej w należącym do Olkusza osiedlu Pomorzany, na Wyżynie Olkuskiej będącej częścią Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Schronisko znajduje się przy pozostałościach nieczynnego kamieniołomu u podstawy bezimiennej, najniższej i najdalej na zachód wysuniętej skałki Pomorskich Skał. Ma otwór o ekspozycji południowo-zachodniej, przykryty niewielkim okapem. Za otworem ciasny i stromo opadający korytarzyk. Na jego dnie bardzo ciasna, prostopadła do korytarzyka szczelina sięgająca na głębokość 1,9 m. W odległości około 1,5 m od dna krzyżuje się ona z inną, również bardzo ciasną szczeliną. Schronisko powstało w płytowych wapieniach z jury późnej. Ma pochodzenie tektoniczne, utworzyło się na ciosowej szczelinie wskutek odspojenia skalnych bloków między ławicami wapienia. Skała zbudowana jest z warstw wapienia ławicowego i skalistego – warstwy te widoczne są w skarpie kamieniołomu. W stropie odstają spore głazy mogące odpaść. Rozproszone światło słoneczne dociera na głębokość około 2 m. Schronisko nie ma własnego mikroklimatu ani nacieków jaskiniowych.

Okap koło Wapiennika – schronisko w grupie Pomorskich Skał po północno-zachodniej stronie Olkusza w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim. Znajduje się po wschodniej stronie ulicy Długiej w należącym do Olkusza osiedlu Pomorzany, na Wyżynie Olkuskiej będącej częścią Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Schronisko znajduje się w bezimiennej skale nieco poniżej szczytu wzniesienia, po północnej stronie skały Przełaz. Jest charakterystyczne, gdyż zaraz po jego północnej stronie znajduje się w skalnej szczelinie mur z otworem na dole. Mur ten jest pozostałością dawnego wapiennika. Schronisko ma postać okapu pod silnie przewieszoną ścianą zbudowaną z wapieni z jury późnej. Ma równy strop o stałym nachyleniu. Nie ma na jego ścianach ani stropie nacieków, namulisko składa się z próchnicy. Schronisko nie ma własnego mikroklimatu i jest w całości oświetlone światłem słonecznym. Prawdopodobnie powstało podczas eksploatacji wapienia. Dawniej znajdowało się na terenie otwartym (niewielka polanka), obecnie jednak zarasta chaszczami.

Balkony – skała w grupie Pomorskich Skał (zwanych też Pomorzańskimi Skałkami) po północno-zachodniej stronie Olkusza w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim. Skały znajdują się po wschodniej stronie ulicy Długiej w należącym do Olkusza osiedlu Pomorzany. Pod względem geograficznym jest to Płaskowyż Ojcowski na Wyżynie Olkuskiej. Balkony znajdują się w lesie na szczycie wzniesienia. Jest to zbudowany z twardych wapieni skalistych ostaniec o wysokości do 10 m, ścianach połogich, pionowych lub przewieszonych. Uprawiana jest na nim wspinaczka skalna o charakterze boulderingowym. Jest na nim 13 dróg wspinaczkowych o trudności od IV+ do VI.2+ w skali krakowskiej. Mają zamontowane stałe punkty asekuracyjne – ringi (r), dwa ringi zjazdowe (drz) lub ring zjazdowy (rz).

Pomorskie Skały, Pomorzańskie Skałki lub Skały w Pomorzanach – grupa skał na wzniesieniu o tej samej nazwie po północno-zachodniej stronie Olkusza w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim. Wzniesienie to znajduje się po wschodniej stronie ulicy Długiej w należącym do Olkusza osiedlu Pomorzany. Jest częścią Płaskowyżu Ojcowskiego na Wyżynie Olkuskiej. Pomorskie Skały znajdują się w lesie na szczycie wzniesienia. Są to ostańce zbudowane są z twardych wapieni skalistych. Mają wysokość do 10 m, ściany połogie, pionowe lub przewieszone i różnorodne kształty. Na niektórych z nich uprawiana jest wspinaczka skalna (zarówno klasyczna, jak i bouldering). Skałom tym wspinacze nadali nazwy: Balkony, Foka, Przełaz, Rozłupana. Poprowadzili na nich 26 dróg wspinaczkowych o trudności od III do VI.4 w skali polskiej. Prawie wszystkie mają zamontowane stałe punkty asekuracyjne (ringi, spity, ringi zjazdowe). W Pomorskich Skałach dobrze rozwinięte są zjawiska krasowe. Ich wynikiem jest powstanie kilku jaskiń i schronisk: Okap koło Wapiennika, Okap z Półką na Pomorskich Skałach, Schronisko pod Szczytem Pomorskiej Skały, Schronisko w Starym Łomiku.

Rozłupana – skała w grupie Pomorskich Skał (zwanych też Pomorzańskimi Skałkami) po północno-zachodniej stronie Olkusza w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim. Skały znajdują się po wschodniej stronie ulicy Długiej w należącym do Olkusza osiedlu Pomorzany. Pod względem geograficznym jest to Płaskowyż Ojcowski na Wyżynie Olkuskiej. Rozłupana znajduje się w lesie na szczycie wzniesienia, obok drugiej bezimiennej skały. Pomiędzy nimi jest wąskie przejście (przełaz). Przełaz to zbudowany z twardych wapieni skalistych ostaniec o wysokości do 6 m, ścianach połogich, pionowych lub przewieszonych. Uprawiana jest na nim wspinaczka skalna o charakterze boulderingowym. Są 4 drogi wspinaczkowe (w tym 1 projekt) o trudności od VI do VI.2+ w skali krakowskiej. Wszystkie (łącznie z projektem) mają zamontowane stałe punkty asekuracyjne: 2 ringi (r) i stanowiska zjazdowe (st). Dziób nosorożca; VI.2, 2r + st Faceci w Rajtuzach; VI.2+, 2r + st Najkrótsza; VI+, 2r + st Projekt; 2r + st.

Przełaz – skała w grupie Pomorskich Skał (zwanych też Pomorzańskimi Skałkami) po północno-zachodniej stronie Olkusza w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim. Skały znajdują się po wschodniej stronie ulicy Długiej w należącym do Olkusza osiedlu Pomorzany. Pod względem geograficznym jest to Płaskowyż Ojcowski na Wyżynie Olkuskiej. Przełaz znajduje się w lesie na szczycie wzniesienia, obok drugiej bezimiennej skały. Pomiędzy nimi jest wąskie przejście (przełaz). Przełaz to zbudowany z twardych wapieni skalistych ostaniec o wysokości do 6 m, ścianach połogich, pionowych lub przewieszonych. Uprawiana jest na nim wspinaczka skalna o charakterze boulderingowym. Są 4 drogi wspinaczkowe o trudności od IV do VI.+ w skali krakowskiej. Drogi nr 2 i 4 mają zamontowane stałe punkty asekuracyjne: 1–2 ringi (r) i ringi zjazdowe (rz). Rysa w Przełazie; VI.1, Przełazik; VI+, 1r +rz Wejściowa; IV, Szósteczka; VI, 2r +rz.

Okap z Półką na Pomorskich Skałach – wielki okap z półką na skale Foka w grupie Pomorskich Skał po północno-zachodniej stronie Olkusza w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim. Znajduje się po wschodniej stronie ulicy Długiej w należącym do Olkusza osiedlu Pomorzany, na Wyżynie Olkuskiej będącej częścią Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Foka to skała o kształcie grzyba skalnego. Jej okap z półką znajduje się nisko nad ziemią, ma długość 19,5 m i jest otwarty na 3 strony świata. Nie spełnia kryteriów obiektu jaskiniowego, jest jednak opisywany przez grotołazów jako schronisko. W istocie jest tylko formacją skalną. Podstawa skały zbudowana jest z uławiconych wapieni, które uległy wypreparowaniu, półka z twardszych wapieni skalistych. Brak nacieków jaskiniowych, namulisko składa się z gruzu wapiennego zmieszanego z próchnicą, w części zachodniej jest skaliste.

Pomorzany – część miasta Olkusza (SIMC 0941895), w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim. Do 1973 samodzielna wieś. Leżą w północno-zachodniej części miasta. Ciągną się na długości 2,7 km wzdłuż ulicy Długiej od Starego Olkusza do północnej granicy miasta przy wylocie na Bogucin Duży. Pomorzany stanowiły do 1954 gromadę w gminie Rabsztyn w powiecie olkuskim, początkowo w województwie kieleckim, a od 18 sierpnia 1945 w województwie krakowskim. Po wojnie stanowiły jedną z 14 gromad gminy Rabsztyn. W związku z reformą znoszącą gminy jesienią 1954 roku, Pomorzany weszły w skład gromady Pomorzany, a po jej zniesieniu 1 stycznia 1969 – do gromady Bolesław. 1 stycznia 1973, w związku z kolejną reformą znoszącą gromady, większą część Pomorzan (obejmującą Stary Olkusz, Dodatki Pomorskie, Piaski, Stoczki, grunty PKP i lasy państwowe Nadleśnictwa Olkusz o łącznej powierzchni 574,85 ha) włączono do Olkusza.

Parafia św. Barbary w Olkuszu – rzymskokatolicka parafia, położona w dekanacie olkuskim, diecezji sosnowieckiej, metropolii częstochowskiej w Polsce, erygowana w 1992 roku.

Dodatki Pomorskie – część miasta Olkusza (SIMC 0941790), w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim. Do 1973 część wsi Pomorzany. Leżą w zachodniej części miasta, głównie wzdłuż ulicy Pomorskiej, przy samej granicy miasta, przez którą graniczą z większym kompleksem leśnym. Dodatki Pomorskie stanowiły do 1954 część gromady Pomorzany w gminie Rabsztyn w powiecie olkuskim, początkowo w województwie kieleckim, a od 18 sierpnia 1945 w województwie krakowskim. Po wojnie nadal w gromadzie Pomorzany, jednej z 14 gromad gminy Rabsztyn. W związku z reformą znoszącą gminy jesienią 1954 roku, Dodatki Pomorskie weszły w skład gromady Pomorzany, a po jej zniesieniu 1 stycznia 1969 – do gromady Bolesław. 1 stycznia 1973, w związku z kolejną reformą znoszącą gromady, Dodatki Pomorskie włączono do Olkusza.

Parcze Dolne – część miasta Olkusz w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim, w gminie Olkusz. Rozpościera się w rejonie ulic Parcze i 20-tu Straconych na północ od centrum miasta.

Stary Olkusz – część miasta Olkusza (SIMC 0941949), w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim. Do 1973 część wsi Pomorzany. Leży w zachodniej części miasta, głównie wzdłuż ulicy Stary Olkusz, przy wylocie na Bolesław. Stary Olkusz stanowił do 1954 część gromady Pomorzany w gminie Rabsztyn w powiecie olkuskim, początkowo w województwie kieleckim, a od 18 sierpnia 1945 w województwie krakowskim. Po wojnie nadal w gromadzie Pomorzany, jednej z 14 gromad gminy Rabsztyn. W związku z reformą znoszącą gminy jesienią 1954 roku, Stary Olkusz wszedł w skład gromady Pomorzany, a po jej zniesieniu 1 stycznia 1969 – do gromady Bolesław. 1 stycznia 1973, w związku z kolejną reformą znoszącą gromady, Stary Olkusz włączono do Olkusza.