Kapliczka przy ul. Rudackiej w Toruniu

Cmentarz na Rudaku w Toruniu – nieczynny cmentarz wyznania ewangelickiego w Toruniu, położony na skraju lasu przy ul. Rudackiej 27. Miał on kształt trapezu. Liczył 0,22 ha powierzchni. Cmentarz powstał pod koniec XVIII wieku. Początkowo chowano w nim osadników olęderskich wyznania mennonickiego, którzy w 1603 roku osiedlili się na Rudaku. Prawdopodobnie w następnych latach chowano w nim również mieszkańców Rudaka wyznania ewangelicko-unijnego, ofiary wypadków w pobliskich cegielniach oraz chowano lub symbolicznie upamiętniano żołnierzy walczących podczas I wojny światowej. Cmentarz zamknięto w 1945 roku. Zachowały się m.in.: piaskowcowa stela upamiętniająca Friedricha Winklera, żyjącego w latach 1814–1872, grobowiec rodziny Wiebusch. Po II wojnie światowej cmentarz popadł w zapomnienie. W 1966 roku pojawiły się plany likwidacji cmentarza, do czego jednak nie doszło. W latach 2013–2014 cmentarz został poddany renowacji. W pracach brało udział Stowarzyszenie „Nasz Podgórz”. Podczas prac w kwietniu 2013 roku odnaleziono potłuczone fragmenty tablic inskrypcyjnych, odnaleziono nowe nagrobki oraz odkryto, że cmentarz miał osobną kwaterę dziecięcą, położoną po jego wschodniej stronie. Cmentarz wpisany jest do gminnej ewidencji zabytków (nr 2548).

Szkoła Podstawowa nr 17 im. gen. Józefa Bema w Toruniu – szkoła podstawowa położona przy ul. Rudackiej 26/32 w Toruniu. Szkoła powstała na przełomie XIX i XX wieku, pod obecną nazwą funkcjonuje od 1966 roku. Zabudowania szkolne obejmują dwa budynki i zaplecze gospodarcze. Pierwszy budynek został wzniesiony na przełomie XIX i XX wieku. Wybudowano go na piaszczystej skarpie. Do 1920 roku działała w niej szkoła, gdzie uczyły się dzieci osadników niemieckich i potomków niderlandzkich. Od 1 września 1922 roku w szkole zaczęły uczyć się polskie dzieci z Rudaku, Stawek i innych okolicznych miejscowości. Szkoła liczyła siedem klas. Była pozbawiona sali gimnastycznej i boiska. W II poł. XX wieku budynek zmodernizowano. 2 października 1939 roku, na mocy zarządzenia komisarza miasta Torunia Waltera Kiesslinga z 28 września 1939 roku, zamknięto polskie szkoły w Toruniu. Do wiosny 1940 roku wszystkie szkoły w Toruniu zostały zreorganizowane, w celu upodobnienia ich do niemieckiego modelu oświaty. Nie wiadomo, kiedy szkoła na Rudaku została ponownie otworzona. Dyrektorem szkoły na pocz. II wojny światowej był Walter Beidatsch. Drugi budynek oddano do użytku w 1966 roku. Został wybudowany w ramach czynu społecznego przez Wyższą Szkołę Wojsk Rakietowych i Artylerii oraz Toruńskiej Ceramiki Budowlanej, przy wsparciu mieszkańców Rudaka. Wraz z oddaniem do użytku nowego budynku w szkole pojawiły się m.in: sala gimnastyczna, biblioteka, stołówka, gabinet lekarski, toalety, boisko szkolne. W tym samym roku patronem szkoły został gen. Józef Bem. Po 2000 roku w wyniku spadku liczby uczniów planowano zlikwidować szkołę. Ostatecznie zrezygnowano z tych planów. W 2011 roku rozpoczęto remont szkoły. Do 2016 roku wyremontowano korytarze, sale lekcyjne, łazienki i świetlice, wymieniono stare grzejniki, zakupiono szafki dla uczniów, zamontowano kamery. Ponadto przed szkołą zbudowano plac zabaw. Budynki, w których działa szkoła, są wpisane do gminnej ewidencji zabytków (nr 2534).

Budynek przy ul. Winnica 44 w Toruniu (również Trzeposz, Treposz, Treposch) – dawny młyn wodny położony bezpośrednio nad Wisłą przy ul. Winnica 44 w Toruniu. Budynek powstał w połowie XIII w. jako młyn wodny, tzw. Trzeposz (niem.Treposch) i był własnością Torunia. W 1259 roku rada miasta przekazała młyn Zakonowi Krzyżackiemu (jako władzy zwierzchniej). Po wojnie trzynastoletniej król Kazimierz IV Jagiellończyk w tzw. przywilejach kazimierzowskich zwrócił go miastu. Na przełomie XIX i XX wieku młyn został przebudowany i zaadaptowany na cele mieszkalne. Pozostałością po średniowiecznym młynie zostały fragmenty podziemi. Budynek figuruje w gminnej ewidencji zabytków (nr 158).

Tormięs – zakład przemysłu mięsnego z siedzibą w Toruniu, który znajdował się na Jakubskim Przedmieściu, u zbiegu ulic Targowej i Lubickiej. Zlikwidowane po 1998 roku.

Eksportowa Przetwórnia Mięsna Stanisław Jaugsch i Ska w Toruniu – dawna spółka handlowa założona przez Stanisława Jaugscha. W skład firmy wchodziły: przetwórnia, sieć sklepów mięsnych. Spółka zajmowała się handlem rogacizną, produkcją i eksportem szynek, wędlin i boczku. Spółkę założył Stanisław Jaugsch. Jego wspólnikiem był brat Bernand, przez jakiś czas również pan Scholz. Po jego spłaceniu do spółki dołączył Norbert Jaugsch, syn Stanisława. Jaugschowie wybudowała przy ul. Targowej przetwórnię sąsiadującą z miejską rzeźnią (późniejszy Tormięs). W latach 20. i 30. Jaugschowie wybudowali nowe hale produkcyjne i zmodernizowali zakład. Produkowane produkty cieszyły się dużą popularnością, zdobywały nagrody na targach krajowych i międzynarodowych, były eksportowe do Czechosłowacji, Niemiec, Austrii, Hiszpanii, Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Do spółki mogła należeć chłodnia, znajdująca się przy ul. Inowrocławskiej w Podgórzu. Według Katarzyny Kluczwajd, historyk zajmującej się dziejami Podgórza, chłodnia faktycznie mogła należeć do Vincenta Tadrowskiego. W 1937 roku firma miała sześć sklepów sprzedaży detalicznej w Toruniu. Zakład mięsny działał podczas II wojny światowej. Po wojnie majątek spółki upaństwowiono. W Polsce Ludowej zachowała się marka nazwiska.

Most gen. Elżbiety Zawackiej – most drogowy na Wiśle w Toruniu, w ciągu drogi krajowej nr 91.

Winnica – część miasta Torunia oraz ulica, zlokalizowana na Jakubskim Przedmieściu, usytuowana na wysokim brzegu nad terasą zalewową Wisły. Miejsce to jest znane z winorośli, uprawianej tu od XIII wieku. Uprawie winorośli sprzyjały odpowiednie ówczesne warunki klimatyczne oraz dobrej jakości glina. Produkowano tu wina białe i słodkie. Wokół winnic wybudowano przedmieście. Ich mieszkańcy obok uprawy winorośli i produkcji wina zajmowali się rzemiosłem szewskim. W pobliżu winnicy zbudowano najstarszy młyn toruński Trzeposz. Jest on wzmiankowany już w 1259 roku – rada Starego Miasta przekazała go wówczas zakonowi krzyżackiemu w zamian za przywilej wzniesienia sukiennic. Na przestrzeni lat w Winnicy rozwinęło się flisactwo i rybołówstwo. W XVIII wieku osada zmieniła się z ośrodka rolniczego a rzemieślniczo-handlowy. Rzemiosłem zajmowali się w tym miejscu partacze. W lipcu 1708 roku w Winnicy rozprzestrzeniła się zaraza, która stamtąd zawędrowała do Torunia. Winnica uległa zagładzie w XIX wieku, podczas budowy Twierdzy Toruń. W latach 80. XIX wieku planowano stworzyć na Winnicy skansen rybacki, jednak ostatecznie powstał on w Kaszczorku. W 1969 roku Zofia Karłowicz zaprojektowała ośrodek społeczno-wypoczynkowy, który miał stanąć w Winnicy. Miał on składać się m.in. z motelu, basenu, amfiteatru, centrum handlowego, boiska, obiektów kulturalnych, sal wystawowych i kinowych oraz skansenu. Projekt budowy tu obiektów ogólnomiejskich rozważano ponownie na pocz. XXI wieku. W 2015 roku kolejny projekt opracowała warszawska pracownia Dom i Miasto Czesława Bieleckiego.

Cereal Partners Poland Toruń-Pacific – firma produkująca płatki śniadaniowe Nestle. Ma swoje oddziały w trzech miejscowościach: Toruniu, Lubiczu Dolnym i Grębocinie. Łącznie zatrudnia 900 osób. Firma działa w budynku zbudowanym w 1895 roku, gdzie pierwotnie mieściła się krochmalnia braci Morawskich. Po 1918 roku przedsiębiorstwo odkupił rząd polski. Przed II wojną światową firmę wykupiła wielkopolska spółka Luboń-Wronki. W 1947 roku zakład upaństwowiono. Zakład działał jako Przedsiębiorstwo Przemysłu Ziemniaczanego, zajmowało się produkcją krochmalu. W 1976 roku w zakładzie rozpoczęto przygotowania do uruchomienia produkcji płatków śniadaniowych. Płatki wyprodukowane przez Przedsiębiorstwo Przemysłu Ziemniaczanego pojawiły się na rynku w 1977 roku. W 1990 roku zakład sprywatyzowano. Powstała firma Toruń-Pacific, należąca do miasta oraz zagranicznego konsorcjum z siedzibą w San Francisco. W 1994 roku fabryka stała się częścią grupy Cereal Partners Worldwide, należącej do Nestlé i General Mills. Do Cereal Partners Poland Toruń Pacific należy również zakład w Lubiczu Dolnym i centrum logistyczne w Grębocinie. Zakład w Lubiczu Dolnym został zbudowany w 2003 roku, w 2023 roku liczył trzy linie procesowe. W 2019 roku firma otrzymała Nagrodę im. Jacka Kuronia za wspieranie lokalnych banków żywności. Większość produkcji Cereal Partners Poland Toruń-Pacific jest eksportowana do 60 państw.

Budynek Polskiego Związku Działkowców w Toruniu – siedziba Polskiego Związku Działkowców w Toruniu, znajdujący się przy ul. Lubickiej 12a. Budynek wpisany jest do gminnej ewidencji zabytków (nr 1384).

Cmentarz benedyktynek w Toruniu (również nazywany cmentarzem na Winnicy) – nieistniejący cmentarz wyznania rzymskokatolickiego w Toruniu, znajdujący się u zbiegu ul. Lubickiej i ul. Winnica. Cmentarz powstał najprawdopodobniej w 1667 roku, krótko po objęciu kościoła św. Jakuba oraz folwarku z gruntem na Winnicy przez benedyktynki. Zakon otrzymał majątek po zburzeniu klasztoru benedyktynek przez wojsko szwedzkie w 1656 roku. Na cmentarzu chowano wyłącznie siostry zakonne ze zgromadzenia benedyktynek, po 1811 roku również osoby świeckie. W latach 30. XIX wieku władze wojskowe wykazały nakaz zamknięcia cmentarza katolickiego, w celu przygotowania miejsce pod budowę fortu św. Jakuba. Cmentarz został zlikwidowany w 1837 roku, zastąpił go katolicki cmentarz św. Jakuba. Formalnie cmentarz nie został zlikwidowany. W latach 1859 i 1912 dokonywano bezskutecznych prób ponownego otwarcia cmentarza przez parafię św. Jakuba. Na pocz. XX wieku jego powierzchnia wynosiła 0,38 ha. Obecnie nie zachowały się żadne ślady po cmentarzu.

Metron Fabryka Zintegrowanych Systemów Opomiarowania i Rozliczeń Sp. z o.o. (Metron) – przedsiębiorstwo z siedzibą przy ulicy Targowej 12/22 w Toruniu, zajmujące się produkcją urządzeń pomiarowych: wodomierzy, gazomierzy, liczników energii elektrycznej oraz zintegrowanych systemów opomiarowania i rozliczeń.

Jakubskie Przedmieście (również Przedmieście św. Jakuba) – część urzędowa Torunia położona na wschód od śródmieścia. Główną ulicą osiedla jest Traugutta, przechodząca później w Lubicką. Północną granicę Jakubskiego Przedmieścia wyznacza tor kolejowy między pl. Pokoju Toruńskiego a ul. Wschodnią, południową ulice: Traugutta, Lubicka oraz skarpa powyżej ulicy Winnica, zachodnią ul. Skrzyńskiego, a wschodnią ul. Wschodnia.