place

Bismarck-Nationaldenkmal

Pomniki BismarckaPomniki odsłonięte w latach 1901–1909Pomniki odsłonięte w latach 30. XX wiekuPomniki osób w NiemczechPomniki w Berlinie
Posągi w NiemczechTiergartenZabytki Berlina
Bismarck NationaldenkmalBerlin msu 2021 2096
Bismarck NationaldenkmalBerlin msu 2021 2096

Bismarck-Nationaldenkmal, także: Bismarck-Denkmal (pol. „Pomnik Bismarcka w Berlinie”, „Pomnik Ottona von Bismarcka w Berlinie”) – pomnik znajdujący się w Berlinie, w dzielnicy Tiergarten, po północnej stronie placu Großer Stern. Upamiętnia pierwszego kanclerza zjednoczonych Niemiec Ottona von Bismarcka. Zbudowano go w latach 1897–1901 na placu Königsplatz (obecnie Platz der Republik), położonym przed gmachem Reichstagu. Monument zaprojektował Reinhold Begas; berliński pomnik Bismarcka jest jego ostatnim wielkim dziełem. W 1938 roku pomnik został przeniesiony w obecne miejsce ze względu na projekt urbanistyczny, będący częścią Planu Germania.

Fragment artykułu z Wikipedii Bismarck-Nationaldenkmal (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Bismarck-Nationaldenkmal
Großer Stern, Berlin Tiergarten

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Linki zewnętrzne Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Bismarck-NationaldenkmalCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 52.515833 ° E 13.349722 °
placePokaż na mapie

Adres

Otto von Bismarck

Großer Stern
10557 Berlin, Tiergarten
Niemcy
mapOtwórz w Mapach Google

linkWikiData (Q679124)
linkOpenStreetMap (270687313)

Bismarck NationaldenkmalBerlin msu 2021 2096
Bismarck NationaldenkmalBerlin msu 2021 2096
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Pałac Bellevue
Pałac Bellevue

Pałac Bellevue (niem. Schloss Bellevue) – klasycystyczny pałac, znajdujący się w Berlinie, w okręgu administracyjnym Mitte, w dzielnicy Tiergarten, w parku Großer Tiergarten. Powstał w latach 1785–1786 według projektu architekta Michaela Philippa Boumanna jako prywatna letnia rezydencja księcia Augusta Ferdynanda, młodszego brata pruskiego króla Fryderyka II Wielkiego. Książę użytkował pałac do swojej śmierci w 1813 roku, a następnie w budynku zamieszkał jego syn, książę August. Rok po jego śmierci, w 1844 roku, król Prus Fryderyk Wilhelm IV otworzył w części pomieszczeń pałacu Bellevue Vaterländische Galerie (pol. „Galeria Ojczyźniana”), pierwsze w Prusach muzeum sztuki współczesnej. Dwadzieścia jeden lat później muzeum wyprowadziło się z pałacu, który następnie, do 1918 roku, użytkowali członkowie pruskiego dworu monarszego z rodziny Hohenzollernów. W 1928 roku pałac przejęły władze Prus, po czym w jego pomieszczeniach odbywały się różne wystawy. Po dojściu do władzy nazistów w 1933 roku pałac Bellevue początkowo był wykorzystywany do celów propagandowych i muzealnych, zaś w drugiej połowie lat 30. XX wieku przekształcono go w „pensjonat rządu Rzeszy” (niem. Gästehaus der Reichsregierung). W czasie II wojny światowej, w 1941 roku pałac został zniszczony, a jego odbudowę przeprowadzono w latach 1954–1959. Jeszcze przed zakończeniem odbudowy, w 1957 roku Bundestag uczynił budynek drugą oficjalną siedzibą Prezydenta Federalnego Niemiec, po willi Hammerschmidt w Bonn. Po zjednoczeniu Niemiec i przeniesieniu stolicy państwa do Berlina, w 1994 roku pałac został pierwszą oficjalną siedzibą niemieckiego prezydenta. Obecnie jest najstarszym ze wszystkich budynków, zajmowanych w Berlinie przez instytucje rządowe.

Transparency International
Transparency International

Transparency International, TI (z ang. transparency „przejrzystość”) – międzynarodowa, niezależna i pozarządowa organizacja badająca, ujawniająca i zwalczająca praktyki korupcyjne, przede wszystkim w życiu publicznym. Została założona w 1993 przez Petera Eigena. Ma oddziały w 90 krajach. Międzynarodowy Sekretariat TI mieści się w Berlinie. W 1998 powstało stowarzyszenie Transparency International Polska, akredytowane i działające jako oddział TI. W listopadzie 2011 oddział polski zlikwidowano. Organizacja co roku publikuje wskaźnik percepcji korupcji (ang. Corruption Perceptions Index). Pokazuje on percepcję korupcji w danym kraju przez ludzi biznesu i analityków z całego świata, w tym ekspertów zamieszkałych w ocenianym kraju. Każdy kraj oceniany jest w skali od 100 (największa przejrzystość) do 0 (największa korupcja). Ranking układany jest według liczby uzyskanych punktów, od największej do najmniejszej. Najwyższa lokata w rankingu oznacza najmniejszą korupcję. Wskaźnikiem percepcji korupcji w 2016 objęto 176 państw, wśród nich Polskę (29 miejsce, ex aequo z Portugalią). Polska, ze wskaźnikiem równym 62 punkty, zajęła w rankingu lepsze miejsce niż większość nowych oraz trzy stare kraje członkowskie Unii Europejskiej (Hiszpania, Włochy i Grecja, odpowiednio 41, 60 i 69 miejsce). Wszystkie państwa graniczące z Polską z wyjątkiem Niemiec zajęły gorsze miejsca niż Polska: Niemcy 10, Czechy 47, Słowacja 54, Ukraina (ex aequo z Rosją) 131, Białoruś 79, Litwa 38. Spośród państw postsocjalistycznych jedynie Estonia (22 miejsce) była na wyższej pozycji. W 2015 rosyjska filia organizacji została wpisana przez lokalne ministerstwo sprawiedliwości na listę agentów zagranicznych.