Dom Erazma Barącza w Krakowie

Zakład Św. Józefa dla Osieroconych Chłopców w Krakowie – organizacja charytatywna założona w roku 1848 przez Piotra Michałowskiego. Zakład działał przez ponad 100 lat, do 1950 roku.

Kamienica przy placu Jana Matejki 6 – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy placu Jana Matejki 6, na Kleparzu. Kamienica została wzniesiona w latach 1910–1913 lub w 1918. Zaprojektowana została przez Jozue Oberledera (w gminnej ewidencji zabytków została użyta forma Józef Oberleder). 12 października 1990 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Kamienica przy ulicy Henryka Siemiradzkiego 29 – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie przy ulicy Henryka Siemiradzkiego, na Piasku. Kamienica została wzniesiona w latach 1909–1910. Do jej wybudowania wykonano projekt sporządzony przez Rajmunda Meusa oraz Bronisława Górskiego. 11 maja 1990 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Ulica Tadeusza Pawlikowskiego – ulica w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto na Piasku. Ma 132 m długości.

Kamienica przy ulicy Tadeusza Pawlikowskiego 6 – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Tadeusza Pawlikowskiego, na Piasku. Kamienica została wzniesiona w 1938 roku według projektu architekta Izydora Goldbergera. Kamienica została wpisana do gminnej ewidencji zabytków. Znajduje się na obszarze Piasku, którego układ urbanistyczny został wpisany 15 października 2015 do rejestru zabytków.

Kamienica przy ulicy Tadeusza Pawlikowskiego 5 – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Tadeusza Pawlikowskiego, na Piasku. Kamienica została wzniesiona w 1938 roku według projektu architekta Stefana Żeleńskiego. Kamienica została wpisana do gminnej ewidencji zabytków. Znajduje się na obszarze Piasku, którego układ urbanistyczny został wpisany 15 października 2015 do rejestru zabytków.

Ulica bp. Jana Prandoty – ulica w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto, na Warszawskim. Łączy aleję 29 Listopada z ulicą Rakowicką. Jest jednojezdniowa.

Kamienica przy ulicy Tadeusza Pawlikowskiego 4 – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Tadeusza Pawlikowskiego, na Piasku. Kamienica została wzniesiona około 1938 roku według projektu architekta Ignacego Bierera. Kamienica została wpisana do gminnej ewidencji zabytków. Znajduje się na obszarze Piasku, którego układ urbanistyczny został wpisany 15 października 2015 do rejestru zabytków.

Ulica Ambrożego Grabowskiego – ulica w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto, na Piasku. Przebiega od ulicy Karmelickiej w kierunku południowo-zachodnim do ulicy Jana Kochanowskiego. Ulica została wytyczona na początku XX wieku. Przez krótki czas określana była jako ulica Bogata. Obecna nazwa ulicy upamiętniająca krakowskiego historyka i księgarza, Ambrożego Grabowskiego nadana została w 1903 roku.

Kamienica przy alei Juliusza Słowackiego 7 w Krakowie – zabytkowy budynek znajdujący się w Krakowie, w Dzielnicy I Stare Miasto usytuowany przy południowej pierzei Al. Juliusza Słowackiego. Obiekt został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.

Ulica Teofila Lenartowicza – ulica w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto na Piasku oraz w dzielnicy V Krowodrza na Nowej Wsi. Łączy ulicę Henryka Sienkiewicza z ulicą Henryka Siemiradzkiego. Jest jednojezdniowa.

Aleje Trzech Wieszczów – zwyczajowa nazwa trzech krakowskich alei, które otaczają centralny obszar miasta od zachodu i północnego zachodu, stanowiąc fragment II obwodnicy Krakowa. Przed powstaniem alej znajdował się w ich miejscu nasyp zbudowanej w latach 1887–1888 kolei obwodowej, a po jego zewnętrznej stronie – zespół bastionów Twierdzy Kraków. W 1905 roku Miasto wykupiło od wojska teren obwałowań. Linia fortów do 1909 roku stanowiła granicę miasta Krakowa. W tymże roku do miasta przyłączono kilka wsi położonych na zachód od linii fortyfikacji. Na miejscu likwidowanych wewnętrznych fortyfikacji i zlikwidowanej w 1911 linii kolei cyrkumwalacyjnej postanowiono przeprowadzić szeroki bulwar obwodowy. Połączono kilka biegnących wzdłuż wałów i istniejących wcześniej ulic. Powstał szeroki, reprezentacyjny bulwar z dwoma pasami ruchu oddzielonymi pasem zieleni będącym aleją spacerową. Wewnętrzny (bliższy centrum) pas ruchu służył pojazdom konnym, zewnętrzny pojazdom mechanicznym. W roku 1912 alejom nadano obecne nazwy. Po 1945 roku, wraz ze wzrostem natężenia ruchu samochodowego kilkakrotnie poszerzano pasy ruchu. Nazwa Aleje Trzech Wieszczów obejmuje: Aleja Zygmunta Krasińskiego – od Mostu Dębnickiego oraz skrzyżowania z ul. Tadeusza Kościuszki i ul. Zwierzyniecką do skrzyżowania z al. Ferdinanda Focha i ul. Marszałka Józefa Piłsudskiego. Aleja Adama Mickiewicza – od skrzyżowania z al. Ferdinanda Focha i ul. Marszałka Józefa Piłsudskiego do pl. Inwalidów i skrzyżowania z ul. Karmelicką. Aleja Juliusza Słowackiego – od pl. Inwalidów i skrzyżowania z ul. Karmelicką do skrzyżowania z ul. Warszawską. Funkcjonalnym przedłużeniem Alej Trzech Wieszczów w kierunku północnym jest aleja 29 Listopada, a przedłużeniem w kierunku południowym jest ul. Marii Konopnickiej. Tworzą one z Alejami jeden z głównych ciągów komunikacyjnych miasta, między północną i południową częścią Krakowa.