British Museum Reading Room

Czarny obelisk Salmanasara III – kamienny, czworoboczny obelisk odnaleziony w 1846 roku przez Austena H. Layarda w czasie wykopalisk w Kalchu (obecne Nimrud w północnym Iraku). Upamiętnione na nim zostały militarne dokonania asyryjskiego króla Salmanasara III (858-825 p.n.e.). Zabytek ten znany jest przede wszystkim z umieszczonego na nim przedstawienia Jehu, postaci biblijnej, króla Izraela. Obecnie obelisk znajduje się w zbiorach British Museum. Władcy asyryjscy stawiali obeliski w określonych celach. Umieszczano na nich swego rodzaju polityczną propagandę. Pomniki miały za zadanie świadczyć o doniosłych dokonaniach panujących. W odróżnieniu od sumeryjskich, akadyjskich i egipskich płaskorzeźb, na których przedstawione sceny miały charakter symboliczny, płaskorzeźby asyryjskie charakteryzowały się realizmem. Dlatego Czarny obelisk jest ważnym źródłem dla odtworzenia realiów historycznych czasów Salmanasara III. Obelisk powstał pod koniec panowania Salmanasara III. W roku 825 p.n.e. wystawiony został w mieście Kalchu. W Asyrii trwała wówczas wojna domowa o władzę pomiędzy synami Salmanasara III.

The British Museum, także Muzeum Brytyjskie  – muzeum narodowe z siedzibą w Londynie, największe muzeum Wielkiej Brytanii i jedno z największych na świecie – ma ok. 8 milionów eksponatów, szczególnie bogate są zbiory archeologiczne i etnograficzne.

Bloomsbury Square – plac ze skwerem w Londynie (Holborn, Camden).

Wysoka Komisja Barbadosu w Londynie – misja dyplomatyczna Barbadosu w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Wysoki komisarz Barbadosu w Londynie oprócz Zjednoczonego Królestwa akredytowany jest również m.in. w Rzeczypospolitej Polskiej i przy Stolicy Apostolskiej.

Dominion Theatre – teatr znajdujący się przy ulicy Tottenham Court Road w dzielnicy Camden w Londynie, zaliczany do teatrów West Endu. Został zbudowany w latach 1928–1929. Dominion został otwarty dla publiczności 3 października 1929. Kilka dni po jego otwarciu nastąpił krach na giełdzie na Wall Street po nim nastał Wielki Kryzys dlatego dwa pierwsze spektakle Follow Through (1929) and Silver Wings (1930) zagrano tylko odpowiednio 148 i 120 razy. W 1931 sytuacja się nieco poprawiła. Dominion został wynajęty przez Universal Pictures do wyświetlania „ruchomych obrazów”, dzisiejszego filmu. Pierwszym wyświetlanym tam filmem była niema produkcja z 1925 The Phantom of the Opera, do której dodano dźwięk i dialogi. Następnie wyświetlano City Lights z Charliem Chaplinem. Jak się niedługo okazało, nie było to wystarczające, aby ustabilizować sytuację finansową, i w 1933 budynek został przejęty przez The Gaumont - British Picture Corporation i wykorzystywany głównie jako kino, a okazjonalnie jako miejsce do różnych przedstawień. Jednym z nich był spektakl z udziałem Judy Garland pt. The Judy Garland Show. Począwszy od końca lat 70. do późnych lat 80. w Dominion odbywały się głównie koncerty. Na jego scenie można było usłyszeć np. Davida Bowiego, Madness, The Pointer Sisters, The Four Tops, Bon Jovi czy Vana Morrisona. Od 1980 funkcjonuje z powrotem tylko i wyłącznie jako teatr. Wystawiano tu znane produkcje: Time, Grand Hotel, Barnum, Piękna i bestia, Grease, Scrooge czy Notre Dame de Paris Victora Hugo. W 2002 odbyła się tutaj premiera musicalu We Will Rock You, opartego na twórczości zespołu Queen, stworzonego przez gitarzystę zespołu Briana Maya i brytyjskiego komika Bena Eltona. Był on grany od 14 maja 2002 do 31 maja 2014. W październiku 2009 został włączony do amerykańskiej grupy teatralnej Nederlander Organization. W 2014 Dominion przeszedł remont i ponownie otworzył swoje drzwi dla publiczności 16 września tego samego roku. Dwupoziomowa widownia teatru może pomieścić 2175 widzów. Pierwszym musicalem po remoncie była wystawiana przez 7 tygodni Evita Tima Rice'a i Andrew Lloyda Webbera. Między 2014 i 2016 można było zobaczyć również White Christmas, Lord of The Dance Michaela Flatleya i Elfa z Benem Forsterem i Kimberley Walsh. W 2016 musicalowa wersja Jeffa Wayne'a The War od The Worlds wystawiana była przez 10 tygodni, następnie przez 6 miesięcy publiczność mogła oglądać The Bodyguard: The Musical z Beverley Knight w roli Rachel Marron. W 2017 przygotowaną produkcję An American In Paris.

Tottenham Court Road Station – stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy City of Westminster, przy Tottenham Court Road. Została otwarta w roku 1900, a obecnie stanowi punkt przesiadkowy między Central Line a Northern Line. Posiada cztery perony. Co roku korzysta z niej ok. 37,3 mln pasażerów. Znajduje się w pierwszej strefie biletowej.

Kościół Świętego Patryka – rzymskokatolicki kościół parafialny na Soho Square w Londynie, pod którym znajdują się rozległe katakumby (rozpościerające się głęboko pod placem i dalej). Kościół został prawdopodobnie poświęcony jako kaplica w budynku za Carlisle House 29 września 1792. Był jedną z pierwszych katolickich świątyń, na budowę których zezwolono w Wielkiej Brytanii po reformacji (Catholic Relief Act) i pierwszą w Anglii dedykowaną św. Patrykowi.

Cambridge Theatre – teatr na West Endzie w Londynie, wybudowany w latach 1929-30. Pierwsze przedstawienie odbyło się 4 września 1930 roku. Trzypoziomowa widownia może pomieścić 1231 osób. Od 2000 jest częścią Really Useful Theatres, grupy teatrów zarządzanych przez spółkę kompozytora Andrew Lloyda Webbera. We wrześniu 2000 swoją światową prapremierę miał tu musical The Beautiful Game, napisany przez Webbera i Bena Eltona. Nie odniósł jednak wielkiego sukcesu i zszedł z afisza po 11 miesiącach. Teatr znany jest przede wszystkim z wystawianych tu słynnych musicali amerykańskich. Swoje londyńskie premiery miały tu Fame i Chicago, przez trzy lata na scenie Cambridge gościło też Grease. Od 2006 "lokatorem" teatru było wznowienie Chicago na West Endzie (mająca premierę w 1997 w Adelphi Theatre, skąd po dziewięciu latach została przeniesiona do Cambridge Theatre). Od 24 listopada 2011 roku na deskach teatru wystawiany jest musical Matilda.

Equity (dawniej British Actors' Equity Association) – brytyjski związek zawodowy grupujący przede wszystkim aktorów, a w mniejszym stopniu także piosenkarzy, tancerzy, modelki, choreografów, scenografów, reżyserów i inspicjentów, jak również prezenterów radiowych i telewizyjnych oraz artystów kabaretowych i cyrkowych.

Soho Square – plac znajdujący się w Londynie (Anglia), w dzielnicy Soho, z parkiem i ogrodem w jego centralnej części. Pierwotnie nosił nazwę "King Square" na cześć króla Karola II, którego pomnik stoi na placu. Na środku ogrodu stoi chatka ogrodnika, wykonana z muru pruskiego. Latem odbywają się tu darmowe koncerty na świeżym powietrzu.

Long Acre – ulica w centralnym Londynie (Anglia) w dzielnicy Covent Garden. Jej początek znajduje się przy skrzyżowaniu z St. Martin’s Lane, a koniec przy Drury Lane. Powstała na początku XVII wieku. Przy 10-12 Long Acre znajduje się Stanfords jeden z najstarszych i najdroższych sklepów z mapami w Wielkiej Brytanii. Został otwarty w 1901 roku. W latach 1890–1970 cała północna część Long Acre, od Neal Street do Arne Street, zajmowana była przez Odhams Press. Wydawnictwo publikowało John Bull, najpopularniejszy magazyn w Wielkiej Brytanii w latach 1916-1934. Wcześniej w tym miejscu znajdował się Queen’s Theatre (1867-1878), drugi co do wielkości teatr w Londynie w tamtym okresie, po Theatre Royal przy Drury Lane. Tam też powstał wysoko ceniony duet aktorski Ellen Terry-Henry Irving, znany z ról szekspirowskich. Rezydentami Long Acre byli m.in.: polityk Oliver Cromwell, pisarz John Dryden, rzeźbiarz Nicholas Stone i Thomas Chippendale. Przy Long Acre znajduje się stacja metra Covent Garden, obsługiwana przez Piccadilly Line.

Covent Garden – stacja metra londyńskiego na terenie City of Westminster, a dokładniej w jego części znanej jako Covent Garden, od której pochodzi nazwa stacji. Leży na trasie Piccadilly line, zaś dniem jej otwarcia był 11 kwietnia 1907 roku. W roku 2008 skorzystało z niej ok. 17,51 mln pasażerów. Należy do pierwszej strefy biletowej.