Pola Stawowe

Wroclavia – centrum handlowo-rozrywkowo-biurowe, zlokalizowane we Wrocławiu na osiedlu Huby przy ul. Suchej 1, na dawnych Polach Stawowych w bezpośrednim sąsiedztwie stacji kolejowej Wrocław Główny, zintegrowane ze znajdującym się na poziomie -2 galerii, głównym dworcem autobusowym. Centrum otwarte w 2017 r.

Dworzec Wrocław – dworzec autobusowy we Wrocławiu, na osiedlu Huby, przy ulicy Suchej (na dawnych Polach Stawowych) na poziomie –2 centrum handlowo-rozrywkowo-biurowego Wroclavia (które sąsiaduje z dworcem kolejowym Wrocław Główny), otwarty 7 listopada 2017. Powierzchnia dworca wynosi ok. 7 tys. m². Jest to druga lokalizacja i trzeci budynek głównego dworca autobusowego w mieście od lat sześćdziesiątych XX wieku.

Ulica Dyrekcyjna – ulica we Wrocławiu na osiedlu Huby, w dawnej dzielnicy Krzyki, ma długość 859 m, biegnie od Ślężnej i Glinianej, przechodzi w ulicę generała Kazimierza Pułaskiego na skrzyżowaniu z ulicami: Suchą i Hubską. Położona jest na południe od dworca kolejowego Wrocław Główny. Historyczny układ urbanistyczny obszaru, przez który przebiega ulica, podlega ochronie i wpisany jest do gminnej ewidencji zabytków, podobnie jak położone przy ulicy oraz w bezpośrednim jej sąsiedztwie zachowane budynki i inne obiekty, w tym wpisana do rejestru zabytków siedziba Dyrekcji Kolei Królewskich, obecnie biurowiec PKP S.A.

Parafia św. Henryka we Wrocławiu znajduje się w dekanacie Wrocław południe w archidiecezji wrocławskiej. Erygowana w 1893. Mieści się przy ulicy Glinianej.

Kościół św. Henryka we Wrocławiu przy ul. Glinianej – neogotycki, dwuwieżowy kościół bazylikowy na planie krzyża łacińskiego, z wieńcem kaplic dookoła transeptu i prezbiterium.

Kościół Zbawiciela (niem. Salvatorkirche) – kościół ewangelicki, który znajdował się we Wrocławiu, w okolicy skrzyżowania ulic Borowskiej i Dyrekcyjnej. W 2. połowie XIX wieku była to najokazalsza budowla sakralna we Wrocławiu obok kościoła św. Michała i synagogi Na Wygonie.

Dąb „Przewodnik” – dąb szypułkowy (Quercus robur) rosnący we Wrocławiu przy, na osiedlu Huby, przy skrzyżowaniu ulicy Suchej oraz ulicy Borowskiej, naprzeciwko głównego wejścia do galerii handlowej Wroclavia. Jest pomnikiem przyrody na mocy Uchwały Rady Miejskiej Wrocławia (nr X/199/03) z dnia 12 czerwca 2003 roku w sprawie uznania za pomniki przyrody. Jego obecna nazwa została natomiast nadana na mocy Uchwały Rady Miejskiej Wrocławia (nr LVI/3323/06) z dnia 5 października 2006 roku w sprawie nadania nazwy „Przewodnik” pomnikowi przyrody dębowi szypułkowemu (Quercus robur) u zbiegu ul. Borowskiej i ul. Suchej. Jego nazwa została zaproponowana przez Koło Przewodników Miejskich Wrocławskiego Oddziału PTTK i ma nawiązywać do jego lokalizacji w pobliżu dwóch głównych węzłów komunikacyjnych we Wrocławiu: Dworca Głównego oraz Dworca Autobusowego. Jest jednym z najstarszych drzew we Wrocławiu, jego wiek szacowany jest na około 300 lat. Obwód jego pnia wynosi 461 cm.

Ulica Sucha – ulica położona we Wrocławiu na osiedlu Huby, w dawnej dzielnicy Krzyki. Ulica ma 621 m długości i biegnie od skrzyżowania ulic: Suchej, Borowskiej, Ślężnej i Swobodnej do skrzyżowania ulic: Suchej, Dyrekcyjnej, Hubskiej i gen. Kazimierza Pułaskiego. Historyczny układ urbanistyczny obszaru przez który przebiega ulica podlega ochronie i wpisany jest do gminnej ewidencji zabytków, podobnie jak położone przy ulicy oraz w bezpośrednim sąsiedztwie zachowane budynki i inne obiekty, w tym wpisane do rejestru zabytków: zespół budowlany stacji Dworca Górnośląskiego i siedziba Dyrekcji Kolei Królewskich, obecnie biurowiec PKP S.A. Znajduje się tu także pomnik przyrody – dąb „Przewodnik”. Jednym ze współczesnych obiektów położonych przy tej ulicy jest galeria Wroclavia z dworcem autobusowym  . Ponadto po północnej stronie ulicy położona jest stacja kolejowa Wrocław Główny.

Ulica Joannitów – ulica położona we Wrocławiu na osiedlu Huby, w dawnej dzielnicy Krzyki. Ulica ma 416 m długości w ramach kategorii dróg gminnych. Oprócz tego obejmuje działki o statusie rezerwy. Biegnie od skrzyżowania z ulicą Glinianą, przed którym jej kontynuacją jest ulica Ciepła, do skrzyżowania z ulicą Suchą, za którym znajduje się stacja kolejowa z dworcem Wrocław Główny. Ponadto znajduje się tu również autobusowy Dworzec Wrocław. Ulica przebiega przez obszar wpisany do gminnej ewidencji zabytków pod pozycją Huby i Glinianki, którego historyczny układ urbanistyczny podlega ochronie. Ponadto przy ulicy i w najbliższym otoczeniu znajdują się obiekty wpisane do gminnej ewidencji zabytków w tym ujęte także w rejestrze zabytków budynki: Siedziba Dyrekcji Kolei Królewskich (obecnie biurowiec PKP S.A.) oraz budynek główny Gimnazjum św. Elżbiety (obecnie budynek główny Instytutu Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Wrocławskiego).

Instytut Psychologii Uniwersytetu Wrocławskiego – jednostka dydaktyczno-naukowa należąca do struktur Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego.

Budynek dawnego gimnazjum św. Elżbiety (łac. Elizabethanum) – zabytkowy budynek szkolny dawnego pierwszego we Wrocławiu Gimnazjum św. Elżbiety, a obecnie siedziba dwóch Instytutów Uniwersytetu Wrocławskiego: Pedagogiki i Psychologii.

Instytut Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego – jednostka dydaktyczno-naukowa należąca do struktur Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego. Dzieli się na 9 zakładów. Posiada uprawnienia do nadawania stopni naukowych doktora i doktora habilitowanego oraz wnioskowania o nadanie tytułu naukowego profesora. Prowadzi działalność dydaktyczną i badawczą związaną z modernizacją oświaty i szkolnictwa polskiego XIX i XX wieku, procesami przystosowania i nieprzystosowania społecznego, poradnictwem i poradoznawstwem, teorią animacji kulturalnej, oświatą dorosłych i aktywnością, edukacją wielokulturową i międzykulturową, regionalizmem, edukacją obywatelską, dysfunkcjami rozwojowymi oraz pedagogiką opiekuńczą z terapią. Instytut oferuje studia na kierunku Pedagogika specjalna na specjalności Edukacja i rehabilitacja osób z niepełnosprawnością intelektualną oraz na kierunku Pedagogika o specjalnościach: Edukacja Dorosłych i Marketing Społeczny; Pedagogika opiekuńcza z terapią; Resocjalizacja; Poradnictwo i pomoc psychopedagogiczna; Ponadto Instytut oferuje studia podyplomowe oraz studia doktoranckie. Aktualnie na instytucie kształci się studentów w trybie dziennym i zaocznym. Instytut wydaje własne Prace Pedagogiczne. Dysponuje też samodzielną biblioteką instytutową, liczącą 39 451 woluminów druków zwartych oraz 2859 woluminów czasopism krajowych i zagranicznych. Aktualnie biblioteka prenumeruje 59 tytułów czasopism. Siedzibą instytutu jest jeden z gmachów po dawnym Gimnazjum św. Elżbiety, mieszczący się przy ul. Jana Władysława Dawida 1 we Wrocławiu. Instytut powstał 1 września 1972 roku na podstawie ministerialnej decyzji przekształcającej Katedrę Pedagogiki w Instytut. Pracownicy naukowi instytutu zajmowali często najważniejsze stanowiska w hierarchii uniwersyteckiej – dziekanów i prodziekanów na swoich wydziałach. Instytut początkowo afiliowany był przy Wydziale Filozoficzno-Historycznym, od reorganizacji struktur uniwersyteckich w 1988 roku przy Wydziale Nauk Historycznych i Pedagogicznych.