Kamienica przy ulicy Stolarskiej 5 w Krakowie

Galeria Pauza – galeria sztuki współczesnej w Krakowie specjalizująca się w wystawach fotografii. Działa od 2005 roku. Początkowo mieściła się na drugim piętrze kamienicy przy ulicy Floriańskiej 18. Od 2016 roku Galeria działa w Pasażu Bielaka, przy ulicy Stolarskiej 5/3, gdzie przeniosła się wraz z Klubem Pauza. W 2004 roku, w wyniku współdziałania ludzi skupionych wokół krakowskiej Pauzy, powstała Fundacja na Rzecz Rozwoju i Promocji Sztuki Współczesnej Pauza (od 2005 roku posiadająca status organizacji pożytku publicznego). Głównym celem Fundacji Pauza jest promowanie i wspieranie rozwoju sztuki współczesnej, jej twórców, wszystkich technologii służących jej prezentowaniu oraz szeroko pojęte działania edukacyjne. W Galerii Pauza, oprócz fotografii, prezentowane są prace, które zawierają w sobie elementy grafiki, malarstwa, rzeźby czy video. Galeria organizuje wystawy zarówno szeroko znanych i doświadczonych artystów, jak i młodych twórców, stawiających pierwsze kroki na scenie artystycznej. W Galerii Pauza prezentowali swoje prace m.in.: Tomek Sikora, Mikołaj Grynberg, Jason Gallacher, Natalia LL, Laureaci Konkursu Fotografii Prasowej 2006, L’OEil Public (Bollendorf, Brault, Herbaut), Agnes Jeziorska, Rawa Joanna Kiersztajn, Anna Maria Karczmarska, Maciej Dyczkowski, Jani Konstantinovski Puntos, Rimer Cardillo, Tim Bosko (Anna Kawa, Tomasz Wójcicki), Gregor Podgórski, Piotr Sikora.

Kamienica przy ulicy Stolarskiej 1/3 – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Stolarskiej, na Starym Mieście. Pierwotnie w miejscu obecnej kamienicy znajdowały się dwa oddzielne budynki. Zostały one częściowo zniszczone podczas wielkiego pożaru Krakowa w 1850. Odbudowano je jako jedną klasycystyczną kamienicę, zachowując jednak podział na dwie, różniące się wysokością części, nawiązujące do poprzedniej zabudowy. Część północna jest jednopiętrowa i pięcioosiowa, zaś południowa – dwupiętrowa i czteroosiowa. 3 kwietnia 1968 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Dom Arcybractwa Miłosierdzia także Kamienica Salomonowska – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Siennej 5, na rogu z ulicą Stolarską 1a, na Starym Mieście. Jest jedną z kamienic których właścicielem jest Arcybractwo Miłosierdzia.

Arcybractwo Miłosierdzia pod wezwaniem Bogurodzicy Najświętszej Maryi Panny Bolesnej w Krakowie – najstarsza nieprzerwanie do dziś istniejąca organizacja charytatywna w Polsce, założona w 1584 przez Piotra Skargę, erygowana przez legata papieskiego, kardynała Hipolita Aldobrandini aktem kanonicznym ratyfikowanym w 1591 przez Grzegorza XIV. Zgodnie z postanowieniami Soboru Trydenckiego podlegało władzy biskupa krakowskiego. Początkowo nosiło nazwę Bractwa Miłosierdzia Bogarodzice. W 1587 przy Bractwie Miłosierdzia ks. Skarga założył „Mons Pietatis”. pod polską nazwą Komory Potrzebnych (późniejszy Bank Pobożny), w której udzielano pożyczek pod zastawy „klejnotowe” i „sukienne”, bez pobierania procentów. Bractwo Miłosierdzia i Komora Potrzebnych podporządkowane były wspólnemu zarządowi. Od 1818 Archikonfraternia Miłosierdzia i Banku Pobożnego, od II połowy XIX w. Arcybractwo Miłosierdzia i Banku Pobożnego, które obrało za patronkę Matkę Boską Bolesną. Od 1989 nosi obecną nazwę. Jest publicznym stowarzyszeniem wiernych, działającym pod władzą arcybiskupa metropolity krakowskiego w oparciu o kodeks prawa kanonicznego.

Kamienica przy ulicy Siennej 4 – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Siennej, na Starym Mieście. Kamienica została wzniesiona w XIV wieku. Posiadała oficynę, wychodzącą na cmentarz przy Kościele Mariackim, która w późniejszym czasie została przebudowana na samodzielny budynek – Dom Pod Ogrojcem. Od połowy XVIII wieku do początków XIX wieku, wraz z Kamienicą Czyncielów i Kamienicą Bidermanowską wchodziła w skład tzw. Barszczowego, czyli zespołu kamienic należącego do rodziny Bartschów. 26 marca 1968 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Dom Mansjonarzy – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Siennej 6, na Starym Mieście. Kamienica została wzniesiona w XIV wieku. Posiadała oficynę, wychodzącą na cmentarz przy Kościele Mariackim, która w późniejszym czasie została przebudowana na samodzielny budynek – Kamienicę nr 7 przy placu Mariackim. 5 kwietnia 1966 kamienica została wpisana do rejestru zabytków wraz z Kamienicą nr 7 przy placu Mariackim, która była kiedyś jej oficyną. Pomimo iż obecnie są to administracyjnie dwa budynki, w rejestrze nadal widnieją pod jednym wpisem. Kamienica znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Dom Pod Ogrojcem – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy placu Mariackim 8, na Starym Mieście.

Szara Kamienica – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 6, na rogu z ulicą Sienną 1, na Starym Mieście.

Budynek Kurii Prowincji Polski Południowej Jezuitów (także Kolegium św. Barbary) – budynek znajdujący się w Krakowie, w dzielnicy I przy Małym Rynku 8, na rogu z ulicą Sienną 8a, na Starym Mieście.

Kamienica Czyncielów (Kamienica Czynciela, Czyncielówka) – kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 4, na rogu z pl. Mariackim 9, na Starym Mieście. Na miejscu obecnej kamienicy stała starsza budowla zwana "Kamienicą Delpacowską", "Barszczowe" lub "Na Barszczowem". Pierwszy budynek wzniesiono po 1313 roku. W XV wieku powiększono go do rozmiarów typowej kamienicy krakowskiej. W XVI wieku lub na początku XVII przeprowadzoną modernizację, powstało wtedy drugie piętro oraz klatka schodowa. Na przełomie XV i XVI wieku kamienica stanowiła własność rodu Salomonów, w latach 1519–1540 należała do Stanisława Czipsera – bogatego kupca i kuśnierza, a następnie do jego spadkobierców. Od roku 1584 należała do rodziny Delpacych (Del Pace). Jeden z członków tej rodziny – Franciszek – prowadził tam księgarnię (druga i trzecia ćwierć XVII wieku). W roku 1683 kamienica przeszła na własność Kamila Gierardyniego – kupca korzennego, a w drugiej połowie XVIII wieku i pierwszej ćwierci XIX należała do rodu Bartschów (m.in. do Józefa Bartscha – prezydenta Krakowa). Od nazwiska rodu pochodzi nazwa Barszczowie, która odnosiła się do trzech kamienic będących własnością rodziny (poza nr 4 także nr 5 oraz dom przy ulicy Siennej 4). W połowie XVIII wieku budynek zmodernizowano i rozbudowano, dodano rokokowe dekoracje, a fasadę zwieńczono tympanonem przedstawiającym Trójcę Świętą. Mieściła się tam winiarnia, znana z dyskusji politycznych toczonych w czasach Sejmu Czteroletniego. W roku 1820 przeprowadzono klasycystyczną modernizację kamienicy. Trzy lata później budynek stał się własnością Wohlmanów, następnie Girtlerów, Warattich i Cymblerów. W pierwszej ćwierci XIX wieku mieściła się tam księgarnia Franciszka Kocha, od 1850 sklep galanteryjny Józefa Czynciela. W latach 1898–1901 w kamienicy wynajmował pokój Stanisław Wyspiański. Na przełomie 1900 i 1901 roku napisał tu Wesele. Informuje o tym tablica pamiątkowa na fasadzie budynku. Starą kamienicę wyburzono w roku 1906 a niektóre zabytkowe detale przeniesiono do muzeów (np. XVIII-wieczną kratę do Domu Jana Matejki). W latach 1907–1908 wzniesiono nowy budynek dla Celestyna Czynciela, według projektu Rajmunda Meusa (konstrukcja) i Ludwika Wojtyczki (elewacje). Utrzymana jest w stylu secesyjnym, fasady dekorowane są motywami ludowymi, jest też motyw kaduceusza – atrybutu Merkurego – boga handlu. W kamienicy tej mieścił się jeden z pierwszych nowoczesnych domów handlowych w Krakowie. Do 1939 roku na parterze znajdował się magazyn Bilewskich, a na pierwszym piętrze – salon konfekcji damskiej Leona Grabowskiego. W 2001 roku, podczas prac konserwatorskich przywrócono część dekoracji, która uległa zniszczeniu w latach 50. XX wieku. Aktualnie w kamienicy znajduje się, otwarta w 2008 roku, jedna z czterech w Polsce restauracji Hard Rock Cafe. 17 października 1984 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Kamienica Bidermanowska (Lambachowska, Szembekowska, Barszczowe, Rodziny Rose) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 5, na rogu z ulicą Sienną 2, na Starym Mieście. Pierwszy murowany dom powstał na tej posesji w połowie XIV wieku, była to rezydencja patrycjuszowska. W drugiej połowie XIV wieku dobudowano przedproże i pierwsze piętro. Pod koniec XV wieku i w pierwszej ćwierci XVI wieku dom należał do drukarza Jana Hallera – bogatego krakowskiego mieszczanina. W drugiej i trzeciej ćwierci XVI wieku był własnością alzackiej rodziny Lambachów (Lembochów)-Spiglerów. Od 1582 należała do Stanisława Szembeka – rajcy, który przebudował kamienicę (wzniesiono wówczas murowaną oficynę tylną, zmieniono układ parteru i zbudowano klatkę schodową z altaną, a także nową fasadę zwieńczoną podwójnym szczytem z manierystyczną dekoracją. W latach 1624–1643 kamienica stanowiła własność rajcy Jerzego Bidermana i jego spadkobierców. Później, od 1680 do Antoniego Lukiniego (Lucchiniego). Od 1719 roku była własnością rodziny Bartschów – właścicieli sąsiedniego domu nr 4. Od roku 1818 do lat 60. XIX wieku właścicielami byli Wysoccy (m.in. Tomasz Wysocki – prorektor Liceum św. Anny). W latach 1819–1820 przeprowadzono według projektu Szczepana Humberta klasycystyczną przebudowę: zmieniono dach i fasady. W roku 1898 przeprowadzono modernizację pod kierunkiem Beniamina Torbe dla Amalii Eibenschützowej. Fasada uzyskała wtedy styl eklektyczny, a pomieszczenia pierwszego piętra adaptowano na potrzeby domu handlowego. Na przełomie XIX i XX wieku w kamienicy mieściła się m.in. restauracja i sklep meblowy firmy Mendel Pamm. Obecna, secesyjna kamienica została zbudowana w latach 1912–1914 w oparciu o projekt Henryka Lamensdorfa dla Adolfa i Feigli Rose po całkowitym wyburzeniu starej zabudowy w roku 1907. Od 2002 roku, kiedy zakończył się generalny remont, w kamienicy mieścił się salon Empiku, który zamknięto w 2013 roku. Obecnie znajduje się tam butik hiszpańskiej firmy odzieżowej Zara. 23 maja 1990 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Dom Księży Mansjonarzy (Dom Parafialny im. Ks. Infułata Ferdynanda Machaya) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy placu Mariackim 7, na Starym Mieście.