Royal Albert Hall

Albert Memorial – pomnik Alberta, męża królowej brytyjskiej Wiktorii, znajdujący się w parku Kensington Gardens w Londynie, dzieło architekta George’a Gilberta Scotta. Gdy w 1861 r. zmarł książę Albert, powstała inicjatywa zebrania funduszy w celu jego upamiętnienia. Królową Wiktorię, wdowę po zmarłym Albercie, poproszono o dokonanie wyboru projektu. Powołany przez nią komitet zaprosił do konkursu kilku architektów, a królowa wybrała spośród nich ten, którego autorem był George Gilbert Scott. Królewskie Towarzystwo Sztuki zbierało fundusze w całym kraju, kwotę 50 000 funtów przyznał brytyjski parlament. W lipcu 1872 r. ukończono prace nad częścią pomnika (bez posągu księcia Alberta), a autor jego projektu został przez królową nobilitowany. Posąg Alberta został umieszczony wewnątrz dopiero w 1876 r. – figurę wykonał John Henry Foley. Koszt wykonania całości wyniósł 120 000 funtów. Pomnik wykonany został w stylu neogotyckim. Czterometrowy posąg księcia znajduje się pod strzelistym baldachimem ozdobionym mozaikami i zwieńczonym krzyżem. Cały, kilkustopniowy pomnik ma 53 metry wysokości. W zewnętrznych narożnikach jego podstawy znajdują się cztery potężne marmurowe rzeźby – grupy kobiet z wierzchowcami, symbolizujące cztery kontynenty: Europy, Azji, Afryki i Ameryki (dłuta różnych autorów – podobnie zresztą jak i inne posągi znajdujące się na pomniku). Schody prowadzą do właściwej podstawy pomnika, którą otacza fryz z kilkuset postaciami naturalnych rozmiarów: malarzy, architektów, muzyków i poetów oraz rzeźbiarzy. Powyżej, w narożach tej podstawy, znajdują się cztery kolejne marmurowe rzeźby, które przedstawiają cztery gałęzie gospodarki: rolnictwo, rzemiosło, handel i budownictwo. Posąg księcia wykonany jest z brązu i przedstawia go siedzącego, z katalogiem Wielkiej Wystawy w ręku. Otaczające go filary, podtrzymujące baldachim, ozdobione są posągami przedstawiającymi gałęzie nauki. Mozaiki zdobiące baldachim przedstawiają ponownie gałęzie sztuki, powyżej znajdują się kolejne brązowe posągi przedstawiające personifikacje cnót ludzkich. Szczyt iglicy zdobią figury ośmiu aniołów, a nad nimi wznosi się inkrustowany krzyż. Pomnik wyrażać miał nie tylko podziękowanie za zasługi Alberta, ale także symbolizować potęgę brytyjskiego imperium. Kształt baldachimu wyraźnie nawiązuje do strzelistych gotyckich iglic („krzyży Eleonory”), jakie król Anglii Edward I kazał wystawić w dwunastu miejscach, w których zatrzymywała się na noc trumna z ciałem jego żony Eleonory. Albert Memorial, wypełniony setkami zdobień i rzeźb, posunął jednak ideę krzyży Eleonory do granic niedorzeczności. Jednocześnie stanowi doskonały symbol architektury epoki wiktoriańskiej. W latach 90. XX wieku dokonano kosztem 11 mln funtów kompleksowej restauracji pomnika.

Royal College of Art – brytyjska uczelnia artystyczna, z siedzibą w South Kensington, w Londynie, w Wielkiej Brytanii.

Royal College of Music – wyższa uczelnia muzyczna znajdująca się w Londynie, w dzielnicy South Kensington, w gminie City of Westminster.

Imperial College London (właśc. The Imperial College of Science, Technology and Medicine) – publiczny uniwersytet w Londynie. Specjalizuje się w badaniach oraz kształceniu w dziedzinie nauk ścisłych, inżynierii oraz medycyny. Na Imperial College kształci się około 13 500 studentów, a kadra akademicka liczy ponad 3300 osób.

Ognisko Polskie (ang. Polish Hearth Club) – polski klub z restauracją, salą teatralną i wystawową w Londynie. W dniu 16 lipca 1940 otwarcia klubu dokonał książę Kentu, brat króla Jerzego V, zaś budynek poświęcił biskup polowy Wojska Polskiego Józef Gawlina. Towarzyszyli mu przedstawiciele polskiego Rządu: prezydent Władysław Raczkiewicz i premier gen. Władysław Sikorski, a ze strony brytyjskiej minister spraw zagranicznych w rządzie Chamberlaina – lord Halifax. Na uroczystość przybył także ambasador Wielkiej Brytanii w Polsce Howard Kennard oraz ambasador Rzeczypospolitej Polskiej Edward Bernard Raczyński. Był także lord Lloyd, dyrektor British Council. Broszura upamiętniająca jubileusz 25-lecia istnienia Ogniska zawiera opis klubu: „W czteropiętrowej, typowej dla Londynu wiktoriańskiej kamienicy z przedsionkiem i kolumnami przy 55, Princes Gate, w gmachu Towarzystwa Pomocy Polakom, mieści się „Ognisko Polskie”, instytucja o charakterze polskiego klubu towarzyskiego w Metropolii. Dom ten różni się od przyległych kamienic – sporych rozmiarów tablicą odlaną w brązie dla upamiętnienia tragedii węgierskiego powstania w roku 1956. Tablica ta umieszczona została staraniem uchodźców węgierskich na frontowej ścianie „Ogniska Polskiego” i przedstawia scenę Węgrów maszerujących na sowieckie czołgi. Płaskorzeźbę projektował F. Kovacs. Jest ona wyrazem patriotyzmu i głębokiego umiłowania wolności przez naród węgierski”. Klub stanowił centrum życia społecznego, kulturalnego i towarzyskiego emigracji niepodległościowej. Gen. Władysław Anders posiadał tu swój własny stolik w restauracji.

Serpentine Galleries (pol. Galerie Serpentine) – zespół dwóch galerii sztuki współczesnej w Kensington Gardens i Hyde Parku, w centrum Londynu. Są to Serpentine Gallery oraz Serpentine Sackler Gallery i znajdują się w odległości pięciu minut spacerem od siebie. Połączone są zabytkowym mostem (Serpenine Bridge) nad jeziorem Serpentine, od którego pochodzą nazwy obu galerii. Ich wystawy i architektura przyciągają do 1,2 miliona odwiedzających rocznie. Wstęp do obu galerii jest bezpłatny.

Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego (IPMS) – polska placówka kulturalna w Wielkiej Brytanii, stawiająca sobie za cel gromadzenie, opiekę, opracowanie naukowe oraz udostępnianie archiwów polskiego rządu na uchodźstwie i Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Obecnie Instytut posiada status organizacji charytatywnej. Utrzymuje się głównie z dobrowolnych datków osób prywatnych i instytucji. Większość personelu pracuje społecznie. Jego prezesem jest inż. Krzysztof Barbarski, a kierownikiem archiwum dr Andrzej Suchcitz.

Muzeum Nauki (ang. Science Museum) – muzeum nauki i techniki w Londynie.

Operacja Nimrod – akcja uwolnienia przez brytyjską jednostkę specjalną Special Air Service zakładników przetrzymywanych w ambasadzie Iranu w Londynie przez terrorystów z separatystycznego Demokratycznego Frontu Rewolucyjnego Wyzwolenia Arabistanu 5 maja 1980 roku.

Muzeum Historii Naturalnej (ang. Natural History Museum) w Londynie jest jednym z trzech wielkich muzeów znajdujących się przy Exhibition Road w South Kensington (inne to Science Museum i Muzeum Wiktorii i Alberta; główne wejście do MHN znajduje się od strony Cromwell Road). Tradycyjną nazwą tej instytucji do 1992 było Muzeum Brytyjskie (Historii Naturalnej) [ang. British Museum (Natural History)]. W 1985 do muzeum włączono niegdyś niezależne Muzeum Geologiczne (ang. Geological Museum).

Kensington Gardens – jeden z ośmiu parków królewskich w Londynie. Większość parku położona jest w dzielnicy City of Westminster z wyjątkiem niewielkiego obszaru w zachodniej części parku, który leży w dzielnicy Royal Borough of Kensington and Chelsea. Ma powierzchnię ok. 275 akrów (111,3 ha). W parku znajduje się pomnik Albert Memorial.

Muzeum Wiktorii i Alberta (ang. Victoria and Albert Museum) – największe muzeum sztuki i rzemiosła artystycznego w Londynie. Stała kolekcja liczy ponad 4,5 mln eksponatów. Znajduje się w dzielnicy South Kensington, w pobliżu Muzeum Historii Naturalnej i Muzeum Nauki, między stacjami South Kensington a Knightsbridge. Zostało założone w 1852 jako South Kensington Museum. Nazwa pochodzi od królowej Wiktorii i jej męża, księcia Alberta. Kolekcja obejmuje przedmioty powstałe na przestrzeni 5000 lat, pochodzące z Europy, Ameryki Północnej, Azji i Afryki Północnej. Są to rzeźby, obrazy, rysunki, fotografie, książki, ceramika, meble, tkaniny, stroje, wyroby ze szkła i metalu, biżuteria itd. Od 2001 wstęp do muzeum jest bezpłatny. Pierwotny gmach muzeum zaprojektował Francis Fowke, brytyjski inżynier i architekt. Jego część przetrwała do dziś. Obecny budynek muzeum zaprojektował angielski architekt, sir Aston Webb.