Dom kapitulny Szreniawa w Krakowie

Dom Jana z Dziekanowic – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Kanoniczej 13, na Starym Mieście. Kamienica została wzniesiona na początku XV wieku z fundacji kanonika Jana z Dziekanowic. W 1455 została doszczętnie strawiona przez pożar. Odbudowano ją pod koniec XV wieku. W I połowie XVI wieku dom przeszedł przebudowę, podczas której powstały gotycko-renesansowe obramowania okien elewacji oraz detale architektoniczne. W 1979, podczas badań archeologicznych, znaleziono w piwnicach tylnej oficyny kamienicy skarb żelaznych grzywien siekieropodobnych, pochodzących z II połowy IX wieku. Były one ukryte w jamie o wymiarach 108 x 210 cm i głębokości około 100 cm o ścianach częściowo obudowanych drewnem dębowym i jodłowym, zlokalizowanej w centralnej części wczesnośredniowiecznego wału Okołu. W skład skarbu wchodziło 4212 płacideł o łącznej wadze 3630 kg. Znalezisko znajduje się w Dziale Krakowa Przedlokacyjnego Muzeum Archeologicznego. 17 maja 1965 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Muzeum Archidiecezjalne Kardynała Karola Wojtyły w Krakowie – muzeum znajdujące się w Krakowie przy ul. Kanoniczej 19-21, istniejące od 1906, otwarte od 1994.

Kamienica Mikołaja Poraja – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Kanoniczej 11, na Starym Mieście.

Parafia Wszystkich Świętych w Krakowie – parafia rzymskokatolicka należąca do dekanatu Kraków-Centrum archidiecezji krakowskiej na Starym Mieście przy ulicy Kanoniczej.

Kamienica przy ulicy Kanoniczej 14 – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Kanoniczej, na Starym Mieście. Kamienica została wzniesiona w połowie XIV wieku. W połowie XVI wieku została przebudowana w stylu renesansowym. W 1874 gruntownie przebudował ją Teofil Żebrawski, nadając obecną późnoklasycystyczną fasadę oraz portal z herbami Leliwa i Korczak. W czasie II wojny światowej w budynku znajdowała się siedziba Polskiego Komitetu Opiekuńczego. Obecnie jest on własnością Uniwersytetu Jagiellońskiego. Mieści się w nim część jednostek organizacyjnych Instytutu Filologii Angielskiej oraz biuro Jagiellońskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku. 22 czerwca 1949 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Wpis rozszerzono 26 maja 1965. Budynek znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie – jednostka naukowo-dydaktyczna należąca do struktur Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II. Jego siedziba znajduje się przy ul. Kanoniczej 25 w Krakowie.

Kamienica przy ulicy Kanoniczej 9 – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Kanoniczej, na Starym Mieście.

Wydział Teologiczny Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie – jeden z pięciu wydziałów Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. Jest kontynuatorem zlikwidowanego w 1954 Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na Wydziale prowadzone są studia na kierunkach teologia i turystyka religijna.

Wydział Prawa Kanonicznego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie – jeden z sześciu wydziałów Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie (UPJPII), utworzony w 2014. Jego siedziba znajduje się w kamienicy przy ul. Kanoniczej 9 w Krakowie.

Pałac biskupa Erazma Ciołka – zabytkowy pałac z XVI wieku znajdujący się przy ulicy Kanoniczej 17 w Krakowie, od 2007 roku oddział Muzeum Narodowego w Krakowie.

Kamienica Pod Motylem – budynek zlokalizowany przy ulicy Kanoniczej w Krakowie. Obecnie funkcjonuje w nim Hotel Copernicus z 21 pokojami o najwyższym standardzie oraz 8 apartamentami.

Szkoła Śpiewu Wacława Sierakowskiego – dawna szkoła śpiewu prowadzona przez Wacława Sierakowskiego. Założona i sfinansowana została w 1781 przez ówczesnego proboszcza bazyliki archikatedralnej św. Stanisława i św. Wacława na Wawelu, Wacława Sierakowskiego. Jej siedziba znajdowała się w domu księdza na rogu placu św. Marii Magdaleny i ulicy Kanoniczej, na Starym Mieście. Uczniowie uczelni dawali pierwsze w Krakowie publiczne koncerty, w trakcie których wykonywali włoskie kantaty przetłumaczone przez Sierakowskiego. Rola dyrektora szkoły została powierzona Franciszkowi Ksaweremu Kratzerowi, dyrygentowi i kantorowi. W szkole było dwóch nauczycieli, kompozytorów: Jakub Gołąbek oraz F.M. Lang. Na terenie instytucji prowadzono głównie nauki z zakresu: śpiewu chóralnego, solfeżu oraz podstawowych zasad muzycznych. Działalność szkoły przyczyniła się do poprawy kultury muzycznej na terenie miasta. Jej uczniowie (około 30 osób) często następnie dołączali do krakowskiego ruchu muzycznego. Zlikwidowana została w 1787.