Konsulat Generalny Węgier w Krakowie

Browar Lubicz (początkowo Browar Johna, później Browar Krakowski i Fabryka Przetworów Słodowych J. Götza i Krakowskie Zakłady Piwowarsko-Słodownicze w Krakowie) – browar funkcjonujący w Krakowie w latach 1840–2001 i ponownie od 2015 roku. Znajduje się przy ul. Lubicz 13-17 i otoczony jest ogrodem kościoła jezuitów, linią kolejową 91 i ul. Strzelecką.

Celestat (z niem. Zielstätte) – miejsce ćwiczeń członków krakowskiego bractwa kurkowego. Pierwotnie Celestat mieścił się w okolicach Bramy Mikołajskiej, później przy pałacu w Łobzowie. Działalność bractwa kurkowego była zawieszona od 1794 roku do lat 30. XIX wieku, w których zakupiono przy ulicy Lubicz dwór z ogrodem, obecnym Parkiem Strzeleckim. Na terenie tym wzniesiono pałacyk, który dziś nazywany jest Celestatem. Jest on oddziałem Muzeum Historycznego Miasta Krakowa i mieści stałą ekspozycję Z dziejów Krakowskiego Bractwa Kurkowego. Cały kompleks wpisany jest do rejestru zabytków i obejmuje następujące wpisy: Ogród Strzelecki wraz z pomnikami (A-578 z 15.05.1976), Pałacyk Bractwa Kurkowego przy ul. Lubicz 16 (A-326 z 02.01.1968), Pawilon Bractwa Kurkowego na rogu ul. Bosackiej 3 i ul. Topolowej 3 (A-1030 z 27.08.1996).

Ulica Strzelecka w Krakowie – łączy ulicę Kopernika i Lubicz. Wytyczona została na początku XVII wieku jako droga do kościoła świętego Łazarza. We wschodniej pierzei dominuje wielorodzinna zabudowa mieszkalna z przełomu XIX i XX wieku. Na rogu, przy ulicy Lubicz znajduje się willa Biały Domek oraz budynek dawnego Browaru Krakowskiego, a pod nr 2 w pierzei zachodniej – Szpital Dziecięcy św. Ludwika (projekt Wincentego Schella, wzniesiony przez Antoniego Łuszczkiewicza). Do XIX stulecia ulica była bezimienna, później nazywana była ulicą Krzyżową. Obecną nazwę nadano jej w roku 1881. Przez ulicę przebiega trasa Małopolskiej Drogi św. Jakuba z Sandomierza do Tyńca.

Willa Biały Domek – zabytkowy budynek znajdujący się w Krakowie, w Dzielnicy II Grzegórzki, przy ul. Lubicz 21, na Wesołej. Neorenesansowy budynek powstał w 1886 roku. Projektował go architekt Antoni Siedek. Był to jego dom własny. W okresie I wojny światowej był ośrodkiem polskiej konspiracji. Mieszkał w nim dowódca III Brygady Legionów płk. Bolesław Roja, mianowany przez Polską Komisję Likwidacyjną 31 października 1918 roku komendantem wojskowym zachodniej i środkowej Galicji. Po II wojnie światowej znajdował się w nim komisariat milicji, a obecnie w budynku znajduje się Komisariat Policji II w Krakowie.

Willa Zofiówka – willa znajdująca się w Krakowie przy ul. Kopernika 30, na Wesołej. Budynek, willa z gankiem, została zaprojektowana przez krakowskiego architekta Antoniego Łuszczkiewicza i wybudowana w 1872 roku jako jego dom własny. Obecnie należy do Uniwersytetu Ignatianum w Krakowie.

Wesoła – obszar Krakowa, według współczesnego podziału administracyjnego Krakowa wchodzący częściowo w skład Dzielnicy I Stare Miasto, a częściowo w skład Dzielnicy II Grzegórzki. Wesoła położona jest pomiędzy Starym Miastem na zachodzie, Warszawskim na północy, Grzegórzkami na wschodzie oraz Kazimierzem i Stradomiem na południu. Dawna VI dzielnica katastralna Krakowa. Granicami Wesołej są ulice: św. Gertrudy, Westerplatte, Pawia, tunel tramwajowy pod Dworcem Głównym, Wita Stwosza, Lubomirskiego, al. Powstania Warszawskiego, południowa część Ogrodu Botanicznego, Śniadeckich, Grzegórzecka, Dietla, Sarego. Osią przedmieścia był dawny trakt handlowy z Krakowa przez Mogiłę do Sandomierza i na Ruś, czyli dzisiejsza ulica Kopernika. Na Wesołej znajduje się kilka zabytkowych kościołów, zabudowań, wiaduktów i ogrodów. Oto one: kościół św. Mikołaja – jeden z najstarszych kościołów Krakowa, wzmiankowany już na początku XI wieku, kościół jezuitów przy ul. Kopernika (1909-1921), pokarmelicki kościół Niepokalanego Poczęcia NMP, znany obecnie jako kościół św. Łazarza, kościół św. Teresy wraz z zespołem klasztornym karmelitanek, pałac Mańkowskich według projektu Józefa Sowińskiego i Władysława Kaczmarskiego wzniesiony w stylu neoklasycznym w latach 1901–1904. W czasach PRL mieścił Muzeum Lenina. Obecne znajduje się tu siedziba Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, Ogród Botaniczny powstały w 1779 r. z budynkiem Obserwatorium Astronomicznego (1788–1792), kliniki uniwersyteckie Collegium Medicum UJ przy ul. Kopernika, Park Strzelecki powstały pod koniec XVIII wieku i będący obecnie siedzibą Bractwa Kurkowego, Browar Kraków Opera Krakowska Dawny most na Starej Wiśle, a obecnie wiadukt kolejowy nad ulicą Wielopole

Kolegium jezuitów przy bazylice pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusa, przy ulicy Kopernika 26, sięga swoich początków 1868 roku. Jego początki wiążą się z ponownym przybyciem jezuitów do Krakowa w 1867 i otwarciem w kamienicy zbudowanej przy klasztorze kanoników regularnych (ul. Bożego Ciała) studiów filozoficznych i teologicznych dla jezuitów. Przeniosła się tu jednocześnie również ze Lwowa kuria prowincjalska prowincji galicyjskiej Towarzystwa Jezusowego. Jezuici korzystali z kaplicy domowej kanoników i pomagali w pracy duszpasterskiej w kościele Bożego Ciała. W 1868 zakupiono posiadłość przy ul. Kopernika i 10 października 1868 otwarto w istniejących tam budynkach kolegium krakowskie, przenosząc się z klasztoru kanoników regularnych. Tymczasową trójnawową kaplicę publiczną urządzono w 1870. Kolegium budowano etapami na podstawie planów Antoniego Łuszczkiewicza, Ignacego Miarczyńskiego, Stanisława Krzyżanowskiego, Franciszka Mączyńskiego. Wielokrotnym kierownikiem robót był brat zakonny Stanisław Dydek SJ. Podczas I i II wojny światowej mieścił się w kolegium szpital wojskowy. Z chwilą wybuchu wojny w 1939 gmach kolegium został udostępniony z umeblowaniem na szpital wojskowy, zaś sami jezuici zatrzymali kilkanaście pokoi, z których zostali wyrzuceni przez Niemców 23 czerwca 1941 roku. Po powrocie jezuitów do części kolegium w 1946 wyposażono na nowo pokoje mieszkalne, których nie zajmował szpital państwowy. Kolegium zostało zwrócone jezuitom w całości ostatecznie etapami dopiero w latach 1980-96. Obecnie dużą część kolegium zajmują pomieszczenia Ignatianum. Na tej samej parceli znajdują się jeszcze Dom pisarzy im. Piotra Skargi SI, Wydawnictwo WAM oraz Biblioteka Naukowa Jezuitów.

Uniwersytet Ignatianum w Krakowie (dawniej Akademia Ignatianum w Krakowie) – uczelnia kościelna prowadzona przez Towarzystwo Jezusowe posiadająca państwowe uprawnienia do prowadzenia studiów wyższych. Tworzą ją dwa Wydziały: Filozoficzny i Pedagogiczny. Wydziały Filozoficzny i Pedagogiczny posiadają prawo nadawania stopnia naukowego doktora. Na Wydziale Filozoficznym prowadzone jest pięć kierunków studiów: filozofia, psychologia, dziennikarstwo i komunikacja społeczna, kulturoznawstwo oraz turystyka i rekreacja, a na Wydziale Pedagogicznym: pedagogika, arteterapia, nauki o polityce, praca socjalna, administracja i polityka publiczna, zarządzanie i nowe technologie w sferze publicznej oraz filologia angielska. W ofercie kształcenia na wszystkich Wydziałach znajduje się także szereg studiów podyplomowych. Stan prawny „Ignatianum” określa Umowa między Rządem RP a Konferencją Episkopatu Polski z 1 lipca 1999 r.Skrótowa nazwa uczelni – „Ignatianum” – wprowadzona na początku lat 90. XX wieku, nawiązuje do obchodzonych przez jezuitów jubileuszy: pięćsetnej rocznicy urodzin świętego Ignacego Loyoli (1491–1991), założyciela zakonu oraz czterystu pięćdziesięciu lat istnienia Towarzystwa Jezusowego (1540–1990). 1 października 2011 Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna „Ignatianum” zmieniła nazwę na Akademia Ignatianum. Zgodnie z Dekretem Przełożonego Generalnego Towarzystwa Jezusowego, Wielkiego Kanclerza Akademii Ignatianum w Krakowie Arturo Sosy SJ, w sprawie zmiany nazwy Uczelni, od 1 października 2023 r. Akademia Ignatianum w Krakowie zmieniła nazwę na Uniwersytet Ignatianum w Krakowie. Zmiana ta była możliwa dzięki uzyskaniu przez Akademię uprawnień do nadawania stopnia naukowego doktora i doktora habilitowanego w sześciu dyscyplinach naukowych i w trzech dziedzinach nauk.

Pomnik Franciszka Mączyńskiego – pomnik znajdujący się w Krakowie przy ul. Kopernika 26, za apsydą kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa. Pomnik ten, półpostać z brązu, trzymająca w prawej ręce model kościoła, stojąca na granitowym postumencie, to dzieło Xawerego Dunikowskiego. Powstał w 1912 roku. Upamiętnia Franciszka Mączyńskiego, architekta, projektanta wielu budynków, także kościoła obok którego postawiono ten pomnik. Na cokole znajduje się tablica z inskrypcją:

Przekop Talowskiego i wiadukt kolejowy – dwupoziomowe skrzyżowanie szlaków komunikacyjnych w Krakowie. Powstało w latach 1896–1898 po obniżeniu nawierzchni ulicy Lubicz i wybudowaniu wiaduktu w ciągu linii kolejowej nr 91.

Ulica Bosacka – ulica w Krakowie znajdująca się na granicy dzielnic Stare Miasto i Grzegórzki. Nazwa tej ulicy wywodzi się od folwarku karmelitów bosych, który kiedyś zajmował tereny od okolic dzisiejszego Dworca Głównego aż do rejonu ulicy Dobrego Pasterza. Karmelitów sprowadził do Polski z Czech w 1397 roku Władysław Jagiełło. W 1568 roku powstało nowe zgromadzenie o surowszej regule i zakonników obserwujących tę regułę nazywano bosymi, w odróżnieniu od karmelitów według starej reguły, zwanych trzewiczkowymi. Majątki krakowskie karmelitów bosych zostały rozparcelowane przez Austriaków, a tereny częściowo zajął Cmentarz Rakowicki. Przy ulicy Bosackiej położony jest Dworzec MDA oraz Park Strzelecki.

Pomnik Wincentego Bogdanowskiego – pomnik znajdujący się w Krakowie, w parku Strzeleckim, w dzielnicy II Grzegórzki, na Wesołej. Pomnik odsłonięty został w 1997 roku w dniu 40. rocznicy doprowadzienia do reaktywacji Bractwa Kurkowego przez Bogdanowskiego. Pomnik wykonany został przez Czesława Dźwigaja z brązu w formie popiersia z wyrytym napisem:Upamiętnia on Wincentego Bogdanowskiego, polskiego prawnika, działacza społecznego, uczestnika I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej, który w 1957 roku doprowadził do reaktywacji Bractwa Kurkowego w Krakowie, pełniąc tam funkcję prezesa.