Zespół pałacowy w Solnej – zespół obiektów w Solnej, w skład którego wchodzą:
zabytkowy dwór (niem. Wasserschloss Gross Sägewitz) z XVII w. w ruinie,
zabytkowy park pałacowy z okazami lip i buków,
pałac (niem. Neue Schloss Gross Sägewitz) zbudowany w stylu willi włoskiej dla Leopolda von Sedlnitzky’ego, biskupa wrocławskiego (1835-1840).
Piętrowy pałac wybudowany w połowie XIX w. na rzucie prostokąta, kryty płaskim dachem. Po lewej stronie dominująca nad obiektem czworoboczna dwupiętrowa wieża z półkolistymi oknami, zwieńczona kamienną balustradą. Od frontu główne wejście na wysokim paterze, w półkolistym portalu, do którego prowadzą schody; okna ozdobione gzymsami. Od zaplecza oranżeria po lewej stronie przy wieży, oraz centralnie ganek z wyjściem na ogród.
Właściciel pałacu Karl Philipp von Harrach (1795–1878) wraz z Leopoldem von Sedlnitzky (1787-1871) zajmował się działalnością dobroczynną, założył pierwsze na Śląsku przedszkole, znajdujące się we wsi. Z pałacem wiąże się legenda o białej damie, młynarczyku i pierścieniu.
Ewidencja Zabytków Gminy Kobierzyce podaje, że w skład zespołu pałacowego wchodzą jeszcze:
dom mieszkalny nr 10 a wybudowany w XIX/XX w.
dom mieszkalno-gospodarczy nr 10 c z końca XIX w.
dom mieszkalny nr 10 d wybudowany na przełomie XIX/XX w.
stodoła z końca XIX w.
spichlerz wybudowany na przełomie XVIII/XIX w.
stajnia z końca XIX w.
zespół pałacowo-folwarczny:
ogród
Czytaj dalej na Wikipedii 
