place

Pustków Żurawski (przystanek kolejowy)

Pustków ŻurawskiStacje i przystanki kolejowe w Polsce oddane do użytku w 1884Stacje i przystanki kolejowe w powiecie wrocławskimSzablon cytowania książki – brak numeru strony

Pustków Żurawski (dawniej Pustków Żurowski) – przystanek osobowy, a dawniej stacja kolejowa, w Pustkowie Żurawskim, w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Kobierzyce. Przystanek został otwarty w dniu 1 września 1884 roku razem z linią kolejową z Kobierzyc do Pustkowa Żurawskiego. Po 22 latach przerwy przystanek rozpoczął ponownie obsługiwać ruch pasażerski 12 czerwca 2022. Na stan lipiec 2024 roku w dokumentach UTK przystanek nadal nosi nazwę Pustków Żurowski.

Fragment artykułu z Wikipedii Pustków Żurawski (przystanek kolejowy) (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy).

Pustków Żurawski (przystanek kolejowy)
Słoneczna, gmina Kobierzyce

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Pustków Żurawski (przystanek kolejowy)Czytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 50.954028 ° E 16.856333 °
placePokaż na mapie

Adres

Słoneczna 42
55-040 gmina Kobierzyce
województwo dolnośląskie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Zespół pałacowy w Solnej
Zespół pałacowy w Solnej

Zespół pałacowy w Solnej – zespół obiektów w Solnej, w skład którego wchodzą: zabytkowy dwór (niem. Wasserschloss Gross Sägewitz) z XVII w. w ruinie, zabytkowy park pałacowy z okazami lip i buków, pałac (niem. Neue Schloss Gross Sägewitz) zbudowany w stylu willi włoskiej dla Leopolda von Sedlnitzky’ego, biskupa wrocławskiego (1835-1840). Piętrowy pałac wybudowany w połowie XIX w. na rzucie prostokąta, kryty płaskim dachem. Po lewej stronie dominująca nad obiektem czworoboczna dwupiętrowa wieża z półkolistymi oknami, zwieńczona kamienną balustradą. Od frontu główne wejście na wysokim paterze, w półkolistym portalu, do którego prowadzą schody; okna ozdobione gzymsami. Od zaplecza oranżeria po lewej stronie przy wieży, oraz centralnie ganek z wyjściem na ogród. Właściciel pałacu Karl Philipp von Harrach (1795–1878) wraz z Leopoldem von Sedlnitzky (1787-1871) zajmował się działalnością dobroczynną, założył pierwsze na Śląsku przedszkole, znajdujące się we wsi. Z pałacem wiąże się legenda o białej damie, młynarczyku i pierścieniu. Ewidencja Zabytków Gminy Kobierzyce podaje, że w skład zespołu pałacowego wchodzą jeszcze: dom mieszkalny nr 10 a wybudowany w XIX/XX w. dom mieszkalno-gospodarczy nr 10 c z końca XIX w. dom mieszkalny nr 10 d wybudowany na przełomie XIX/XX w. stodoła z końca XIX w. spichlerz wybudowany na przełomie XVIII/XIX w. stajnia z końca XIX w. zespół pałacowo-folwarczny: ogród