Handelshochschule Berlin

AquaDom – największe na świecie cylindryczne akwarium z wodą morską, znajdujące się w latach 2003–2022 w hotelu Radisson Blu w berlińskiej dzielnicy Mitte. AquaDom było częścią kompleksu hotelowo-konferencyjnego DomAquarée.

Berlin Hackescher Markt – przystanek kolejowy w Berlinie, w Niemczech. Znajduje się tu 1 peron.

Instytut Polski w Berlinie (niem. Polnisches Institut Berlin) – polska placówka kulturalna w Berlinie podlegająca Ministerstwu Spraw Zagranicznych RP. Instytut posiada filię w Lipsku.

Muzeum NRD (niem. DDR Museum) – muzeum w Berlinie otwarte w 2006 r. Poświęcone jest życiu i kulturze dnia codziennego byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej.

Katedra w Berlinie (niem. Berliner Dom; nazwa oficjalna: Oberpfarr- und Domkirche zu Berlin) – ewangelicka katedra, znajdująca się w Berlinie, w dzielnicy Mitte, na Wyspie Muzeów. Została zbudowana w latach 1894-1905 według projektu architekta Juliusa Carla Raschdorffa w eklektycznym połączeniu form nawiązujących do renesansu i do baroku. W miejscu, gdzie dziś stoi ewangelicka katedra znajdowała się wcześniej mniejsza katedra w stylu barokowym. W 1944 roku katedra została uszkodzona przez alianckie naloty związane z II wojną światową, a jej odbudowa rozpoczęła się dopiero w 1975 roku. Świątynia ma 1500 miejsc i jest jedną z największych w Berlinie. To właśnie tutaj odbywają się najczęściej ekumeniczne nabożeństwa z okazji świąt państwowych lub w ważnych dla narodu momentach. Ten kościół był inspiracją dla wielu architektów. Na jego wzór został przebudowany ewangelicko-augsburski kościół św. Trójcy w Łodzi przy pl. Wolności, który dziś jest rzymskokatolickim kościołem parafialnym Zesłania Ducha Świętego.

Marx-Engels-Forum – park usytuowany w dzielnicy Mitte, w centrum Berlina. Powstał w 1986 roku na polecenie władz Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Nazwany na cześć twórców Manifestu komunistycznego Karola Marksa oraz Fryderyka Engelsa. Przed II wojną światową teren obecnego Marx-Engels-Forum był gęsto zaludniony. Na przełomie 1944 i 1945 roku większość budynków została obrócona w ruiny w wyniku alianckich nalotów na Berlin. W 1970 roku pozostała część budynków została wyburzona. W 1977 roku władze NRD podjęły decyzję o zagospodarowaniu przestrzeni między Pałacem Republiki a wieżą telewizyjną. Rzeźbiarz Ludwig Engelhardt został powołany na dyrektora artystycznego projektu przebudowy placu. 4 kwietnia 1986 roku w centrum placu odsłonięto pomnik z brązu przedstawiający Marksa i Engelsa dłuta Engelhardta. W pobliżu pomnika znajduje się również płaskorzeźba przedstawiająca sceny z historii niemieckiego ruchu socjalistycznego.

Pałac Republiki (niem. Palast der Republik) – nieistniejący budynek, który pełnił funkcję siedziby Izby Ludowej, parlamentu Niemieckiej Republiki Demokratycznej (NRD). Położony był w Berlinie (okręg Mitte) nad brzegiem Szprewy na Schlossplatz (w latach 1951–1994 Marx-Engels-Platz), obok Katedry Berlińskiej, w miejscu zburzonego po wojnie zamku miejskiego. Budynek otwarto 23 kwietnia 1976. Pałac Republiki uważany był w tamtych latach za budynek niezwykle nowoczesny. Porównywano go m.in. do paryskiego Centre Georges Pompidou i do sztokholmskiego Kulturhuset. Obiekt rozebrano w latach 2006–2008, obecnie w jego miejscu ponownie stoi zamek miejski.

Schloßplatz (pol. Plac Zamkowy; w latach 1951–1994 Marx-Engels-Platz) – duży plac położony w centrum Berlina, w dzielnicy Mitte, na Wyspie Muzeów. Przed II wojną światową nazwa Schloßplatz dotyczyła mającego kształt wąskiego prostokąta placu, położonego po południowej stronie Zamku berlińskiego. Po wojnie, w 1950 roku zamek został rozebrany i obszar, w skład którego wszedł zarówno przedwojenny Plac Zamkowy, jak i miejsce po zburzonym zamku nazwano Marx-Engels-Platz („Plac Marksa i Engelsa”). Po zjednoczeniu Niemiec zmieniono nazwę tego obszaru na Schloßplatz. Aktualnie na miejscu placu trwa rekonstrukcja Zamku berlińskiego.

Lustgarten – plac, znajdujący się w Berlinie, w dzielnicy Mitte, na Wyspie Muzeów. Od strony zachodniej przylega do brzegu kanału Kupfergraben, po jego północnej stronie leży Stare Muzeum, po wschodniej katedra berlińska, zaś po południowej jedna z fasad zamku berlińskiego. Na miejscu placu pierwotnie znajdował się ogród przyzamkowy, w późniejszych latach obszar ten był poddawany różnym przekształceniom i przeobrażeniom. Swoją obecną formę Lustgarten uzyskał w latach 1997–1999.

Fontanna Neptuna w Berlinie (niem. Neptunbrunnen) – stworzona przez Reinholda Begasa w 1891 roku. Pierwotnie zdobiła południową elewację pałacu Berlińskiego. Na obecnym miejscu stoi dopiero od roku 1969. Begas, komponując swe dzieło zainspirowany był rzymskimi fontannami Berniniego i fontanną Latony w Wersalu. Dynamicznie usytuowany Neptun wieńczący centralną część fontanny otoczony jest personifikacjami czterech rzek: Łaby, Odry, Renu oraz Wisły.

Kościół Marii Panny (niem. St. Marienkirche) – gotycki kościół położony w historycznej części Berlina – Nowego Miasta, obecnie w pobliżu Karl-Liebknecht-Straße na terenie rozległego zieleńca pomiędzy Alexanderplatz i rzeką Sprewą, powstałego na miejscu Marienviertel – gęstej zabudowy, zniszczonej podczas II wojny światowej. Świątynia stoi u stóp Berliner Fernsehturm – wysokiej na 368 m wieży telewizyjnej. Jest cennym przykładem gotyku ceglanego we wschodnich Niemczech.

Volkskammer (z niem. Izba Ludowa) – izba niższa (1949–1958), a następnie jednoizbowy parlament Niemieckiej Republiki Demokratycznej (NRD) (1958–1990). Do pierwszych wolnych wyborów parlamentarnych 18 marca 1990 nie posiadał demokratycznej legitymacji i pełnił fasadową rolę wobec rządzącej Socjalistycznej Partii Jedności Niemiec.