Muzeum Misyjne OO. Franciszkanów w Katowicach

Zakład Usługowo Remontowy – zakład należący do Tramwajów Śląskich zajmujący się remontem taboru i podzespołów tramwajowych, produkcją elementów torowych oraz utrzymaniem systemu łączności. Zakład znajduje się w Chorzowie przy ul. Inwalidzkiej 5. Do 2006 roku zakład pełnił funkcję zajezdni tramwajowej.

Tramwaje Śląskie – przedsiębiorstwo (spółka akcyjna) zajmujące się wykonywaniem przewozów tramwajowych na terenie Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego oraz utrzymywaniem infrastruktury tramwajowej. Przedsiębiorstwo zostało utworzone 1 stycznia 2003, jako spółka Skarbu państwa, w wyniku przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego Przedsiębiorstwo Komunikacji Tramwajowej w Katowicach. 30 maja 2007 akcje spółki zostały nieodpłatnie przekazane do Komunikacyjnego Związku Komunalnego Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego, a stamtąd – do zainteresowanych gmin konurbacji górnośląskiej, kończąc tym samym wieloletni proces komunalizacji. We wrześniu 2023 swoje udziały sprzedały nieodpłatnie miasta Sosnowiec i Dąbrowa Górnicza do GZMu.

Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chorzowie – parafia rzymskokatolicka w dekanacie Chorzów Batory, archidiecezja katowicka.

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chorzowie – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Chorzów Batory archidiecezji katowickiej. Znajduje się w chorzowskiej dzielnicy Chorzów-Batory.

Parafia Jezusa Chrystusa Dobrego Pasterza w Chorzowie Batorym – parafia rzymskokatolicka należąca do dekanatu Chorzów Batory w archidiecezji katowickiej. Jest najmłodszą i najdalej na południe wysuniętą parafią Chorzowa.

Chorzów-Batory, też: Chorzów Batory, (niem. 1941–1945 Königshütte-Bismarck; śl. Hajduki) – dzielnica Chorzowa położona w południowej części miasta.

Niedźwiedziniec (niem. Bärenhof) − oficjalna część miasta, osiedle w Chorzowa-Batorego, dawny folwark założony w XVII wieku i obszar dworski, wchodzący później w skład osady Radoszowy, wraz z nią włączony w 1906 roku do Kochłowic. Po II wojnie światowej włączony do Chorzowa.

Huta Batory (1922–1933 Huta Bismarck, też: Huta Bismarcka; niem. Bismarckhütte) – huta żelaza, która istniała jako podmiot gospodarczy w latach 1873–2013 w Chorzowie-Batorym. W wyniku przekształceń własnościowych, w latach 2005–2019 jej części zostały skonsolidowane (jako oddziały, spółki i działy), wchodząc w skład grupy kapitałowej lub spółki Alchemia S.A. w Warszawie: Alchemia S.A. – Oddział Walcownia Rur Batory (ul. Dyrekcyjna 6), Alchemia S.A. – Oddział Stalownia Batory (ul. Dyrekcyjna 6), Alchemia S.A. – Oddział Kuźnia Batory (ul. Stalowa 1),zamknięty w 2024 r Alchemia S.A. – Dział Zakupów i Dział Handlowy (ul. Dyrekcyjna 6), Laboratoria Badań Batory Sp. z o.o. (ul. Dyrekcyjna 6).

Instytut Systemów Sterowania (ang. Institute of Control Systems) – państwowy ośrodek badawczo-rozwojowy z siedzibą w Chorzowie, założony w 1977 roku, 1 stycznia 2007 roku włączony do EMAG-u; najstarszy ośrodek informatyki inżynierskiej w Polsce.

Chorzów Batory – stacja kolejowa w Chorzowie, położona w dzielnicy Chorzów-Batory, stanowiąca początek magistrali węglowej. Stacja powstała w 1913 roku (pod niem. nazwą Bismarckhütte) jako jeden z dwóch nowych obiektów (drugim jest przystanek kolejowy Świętochłowice) po zamkniętej wtedy stacji Schwientochlowitz.

Ulica Stefana Batorego w Chorzowie – jedna z dwóch najważniejszych (obok ul. Armii Krajowej) ulic w dzielnicy Chorzów-Batory. Rozpoczyna swój bieg przy skrzyżowaniu z ulicą 16 lipca, kończy się wjazdem na autostradę A4 w węźle Chorzów Batory. Swoją nazwę zawdzięcza, podobnie jak cała dzielnica, królowi Polski Stefanowi Batoremu. Znajduje się tu przystanki autobusowe, który obsługują następujące linie ZTM Katowice: 22, 48, 74, 98, 130N, 139, 144, 165, 632 i 663.

Bismarckhütte – oddział niemieckiego obozu Auschwitz-Birkenau mieszczący się w Chorzowie-Batorym. Funkcjonował od września 1944 do stycznia 1945. Obóz ulokowano w pobliżu dzisiejszej (2020) Huty Batory. Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau szacuje liczbę przebywających w nim osób na około 200, byli to głównie Żydzi z Francji, Belgii oraz Czech. Więźniowie mieszkali w barakach z płyt wiórowo-cementowych, funkcjonowały tu sale sypialne, kuchnia, izba chorych i magazyn. Obóz był otoczony ogrodzeniem z drutu kolczastego pod napięciem. Obóz był również otoczony wysokim parkanem od strony niedalekiej szosy. Otoczony teren miał długość około 200-250 metrów. Na początku działania obozu więźniowie pracowali przy jego rozbudowie. Od listopada 1944 więźniowie pracowali w obecnej Hucie Batory między innymi przy przeładunku, transporcie materiałów i kopaniu rowów. Niektórych skazańców zatrudniono bezpośrednio przy produkcji luf i blach pancernych armat przeciwlotniczych. Kierownikiem obozu był SS-Oberscharführer Hermann Kleemann. Najemcą obozu była firma Berghütte-Königs und Bismarckhütte AG. W styczniu 1945 ewakuowano stąd więźniów do Gliwic, a następnie koleją przetransportowano ich do obozu Mittelbau-Dora. W 1960 na Cmentarzu parafii Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny postawiono zbiorową mogiłę, upamiętniającą więźniów podobozu. Monument nagrobny zaprojektował Xawery Dunikowski. W 2008 roku zmodernizowano płytę główną, umieszczając na niej nazwiska ludzi pomordowanych w obozie Auschwitz-Birkenau pochodzących z Chorzowa. 17 stycznia 2020 w miejscu obozu została złożona kapsuła z ziemią udostępnioną z terenów byłych obozów w Groß-Rosen, Dachau, Mauthausen i Ravensbrück oraz została postawiona tablica upamiętniająca obóz.