Straße der Pariser Kommune

Berlin Ostbahnhof (niem. Dworzec Wschodni) – jeden z jedenastu dworców kolejowych obsługujących ruch dalekobieżny w Berlinie, w dzielnicy Friedrichshain, w okręgu administracyjnym Friedrichshain-Kreuzberg. Dworzec posiada dwie hale peronowe o konstrukcji w postaci stalowych łuków. Mniejsza hala południowa mieści trzy perony z pięcioma torami, większa północno-wschodnia - dwa perony dalekobieżne z czterema torami i dwa perony szybkiej kolei miejskiej z czterema torami. Oprócz niej dworzec obsługiwany jest przez linie autobusowe Berliner Verkehrsbetriebe.

Karl-Marx-Allee (niem. aleja Karola Marksa) − ważna arteria komunikacyjna w Berlinie, w okręgach administracyjnych Mitte i Friedrichshain-Kreuzberg. Aleja początkowo nosiła nazwę Große Frankfurter Straße, jednak 21 grudnia 1949 roku została przemianowana na Stalinallee (z niem. Aleja Stalina, z okazji 70. rocznicy urodzin wodza). Była sztandarowym projektem odbudowy Niemiec Wschodnich po II wojnie światowej. Została zaprojektowana przez takich architektów jak: Hermann Henselmann, Egon Hartmann, Hanns Hopp, Kurt Walter Leucht, Richard Paulick, Karl Souradny. 13 listopada 1961 dokonano kolejnej zmiany nazwy na Karl-Marx-Allee (obowiązującą do dziś). Prowadzi z Alexanderplatz przez Strausberger Platz aż do Frankfurter Tor, gdzie przechodzi w Frankfurter Allee. Aleja jest częścią drogi krajowej B1 i B5, pod nią biegnie linia metra U5. 16 czerwca 1953 roku robotnicy budowlani pracujący na Stalinallee rozpoczęli strajk przeciwko decyzjom o zwiększeniu norm wydajności pracy. Protesty rozprzestrzeniły się na inne części miasta i całą Niemiecką Republikę Demokratyczną.

Zalando SE – niemiecki wysyłkowy sklep internetowy z siedzibą w Berlinie. Sprzedaż skupia się głównie na obuwiu i odzieży, przy czym dostępny jest szerszy asortyment, który obejmuje produkty dekoracyjne, okulary przeciwsłoneczne, zegarki i biżuterię. Spółka Zalando SE jest jednym z najbardziej znanych, czołowych sklepów internetowych w Niemczech. Dodatkowo od roku 2009, zaczynając od niemieckojęzycznej Austrii, firma poszerzyła swój rynek o kolejne kraje europejskie, takie jak Francja, Włochy, Holandia, Szwajcaria, Dania, Finlandia, Norwegia czy Polska.

Weberwiese – stacja metra w Berlinie, w dzielnicy Friedrichshain, w okręgu administracyjnym Friedrichshain-Kreuzberg na linii U5. Stacja została otwarta w 1930. Stacji tej dwukrotnie zmieniano nazwę, w tym raz ze zmianą nazwy ulicy przy której się znajduje. W latach 1930-1950 nazywała się Memeler Straße, a w latach 1950-1992 Marchlewskistraße.

Strausberger Platz − stacja metra w Berlinie, w dzielnicy Friedrichshain, w okręgu administracyjnym Friedrichshain-Kreuzberg na linii U5. Stacja została otwarta w 1930.

Schlesisches Tor – stacja metra w Berlinie na linii U1. Stacja położona jest w dzielnicy Kreuzberg, w okręgu administracyjnym Friedrichshain-Kreuzberg. Poprzednim przystankiem jest Berlin Warschauer Straße, a następnym Görlitzer Bahnhof.

Ramones Museum – muzeum poświęcone amerykańskiej grupie punkrockowej Ramones, znajdujące się w berlińskiej dzielnicy Kreuzberg w Niemczech. Mimo że większość członków zespołu związana była głównie z Nowym Jorkiem, to basista Dee Dee Ramone wychowywał się w Niemczech, głównie w Berlinie, dlatego wspomniane jest to w wielu piosenkach Ramones.

Osthafen (do 1924 Stralauer Tor, Stralauer Thor) – dawna stacja metra linii U1 w Berlinie w dzielnicy Friedrichshain. Znajdowała się pomiędzy stacjami Berlin Warschauer Straße i Schlesisches Tor. W czasie II wojny światowej została kompletnie zniszczona. Po wojnie nie została odbudowana.

Friedrichshain-Kreuzberg – drugi okręg administracyjny (Verwaltungsbezirk) Berlina. Najmniejszy spośród wszystkich dwunastu okręgów administracyjnych Berlina ma najwyższe zagęszczenie ludności, 13 819 osób na kilometr kwadratowy (stan na 31. grudnia 2015) i najniższy średni wiek mieszkańca. Powstał po wprowadzeniu reformy administracyjnej 1 stycznia 2001, kiedy to zostały połączone dwie dzielnice Friedrichshain (dawniej w Berlinie Wschodnim) i Kreuzberg (dawniej w Berlinie Zachodnim). Centralnie położony okręg administracyjny uważany jest za najbardziej kreatywny i jest znany z różnorodnego życia nocnego i kulturalnego.

Kościół św. Tomasza (niem. St.-Thomas-Kirche) – protestancka świątynia znajdująca się w Berlinie, przy Mariannenplatzu.

Volkspark Friedrichshain jest dużym miejskim parkiem na granicach Berlina w dzielnicach Friedrichshain i Prenzlauer Berg. Jest to najstarszy park publiczny w Berlinie. Rozciąga się na przeszło 52 ha i jest drugim co do wielkości parkiem po parku Großer Tiergarten.Budowę parku zainicjował Peter Joseph Lenné w 1840 roku i w swojej najstarszej części został utworzony w latach 1846–1848 na bazie planów Johanna Heinricha Gustava Meyera. W 1848 roku w południowej części parku pochowano ofiary Rewolucji Marcowej 1848 – jest to obecnie cmentarz ofiar Rewolucji Marcowej – Friedhof der Märzgefallenen. W latach 1868 i 1874 w południowo-wschodniej części parku zbudowano szpital miejski. Został znacznie zniszczony przez bombardowania aliantów z uwagi na umieszczone w parku wieże przeciwlotnicze (Flaktürme) i podczas Oblężenia Berlina w 1945 roku. Na terenie parku wybudowano też podczas wojny kilka betonowych bunkrów, które zniszczono w 1946 roku. Po 1945 roku park znajdował się w Berlinie Wschodnim. Na terenie parku w rejonie ulic Virchowstraße i Werneuchener założono cmentarz polskich żołnierzy poległych w 1945 roku podczas operacji berlińskiej. W północnej części parku w 1972 roku wzniesiono istniejący do dzisiaj Pomnik Żołnierza Polskiego i Niemieckiego Antyfaszysty. Park jest obecnie zrewitalizowany, posiada liczne place zabaw dla dzieci i jest otwarty całą dobę.

Pomnik Żołnierza Polskiego i Niemieckiego Antyfaszysty (niem. Denkmal des polnischen Soldaten und deutschen Antifaschisten) – pomnik w Berlinie, odsłonięty w 1972 roku, wówczas w Niemczech Wschodnich. Jest głównym niemieckim pomnikiem upamiętniającym polskich żołnierzy, którzy zginęli w II wojnie światowej, jak również ważnym pomnikiem członków niemieckiego antynazistowskiego ruchu oporu. Znajduje się w Volkspark Friedrichshain w dzielnicy Friedrichshain w dawnym Berlinie Wschodnim. Pomysł jego powstania zrodził się w czasie polepszania stosunków pomiędzy Niemcami Wschodnimi a Polską jako pomnik współpracy pomiędzy Ludowym Wojskiem Polskim i niemieckimi komunistami w walce przeciwko nazizmowi. Wykuty jest z szarego, śląskiego granitu; zaprojektowali go polscy rzeźbiarze: Zofia Wolska i Tadeusz Łodziana, oraz niemieccy: Arnd Wittig i Günther Merkel. Główną część stanowią równoległe, 15-metrowe, kamienne kolumny (które w rzeczywistości stanowią pojedynczą konstrukcję) połączone flagą z brązu. Pomnik znajduje się u podnóża wzgórza i jest podkreślony przez ścianę, na której znajduje się motto Za naszą i waszą wolność w języku polskim i niemieckim (Für eure und unsere Freiheit). W pobliżu umieszczono również płaskorzeźbę przedstawiająca żołnierzy Wojska Polskiego i Armii Czerwonej razem z bojownikiem niemieckiego ruchu oporu. Pod kolumnami znajduje się tablica pamiątkowa w języku polskim, niemieckim i rosyjskim, na niej składa się kwiaty podczas ceremonii. Pomnik został ponownie odsłonięty w 1995 roku po zjednoczeniu Niemiec. Dołączono tablice pamiątkowe w języku polskim i niemieckim, aby włączyć pozostałych polskich żołnierzy i ofiary nazizmu, jak również wszystkie niemieckie ruchy opozycyjne z okresu II wojny światowej. Pomnik nie został zmieniony w żaden inny sposób i kolumny nadal podtrzymują Godło Polski z okresu do 1990 roku i Godło Niemieckiej Republiki Demokratycznej. W związku z ilością wandalizmów i graffiti pojawiających się na pomniku, niemiecka firma zgodziła się finansować koszty konserwacji pomnika. Jednakże ciągle jest on miejscem uprawiania skateboardingu, co powoduje dalsze niszczenie. 11 listopada 2020 roku Pomnik został symbolicznie przemianowany na Pomnik Walczących o Naszą i Waszą Wolność w ramach obchodów Święta Niepodległości (Święto Niepodległej Polki) przez kolektyw Dziewuchy Berlin. Akcja jest początkiem debaty na temat polskich miejsc pamięci w Berlinie.