RAF Bomber Command Memorial

Wellington Arch, znany również jako Constitution Arch lub Green Park Arch – łuk triumfalny w centralnym Londynie (Anglia), znajdujący się na południe od Hyde Parku i na północno-zachodnim krańcu Green Parku. Powstał z inicjatywy króla Jerzego IV z 1825 roku i razem z Marble Arch miał upamiętniać zwycięstwa wojsk brytyjskich w wojnach napoleońskich. Wellington Arch miał również stanowić bramę do Constitution Hill, a tym samym oficjalną bramę do centralnego Londynu od strony zachodniej. Budowa łuku trwała w latach 1826-1830, według projektu angielskiego architekta Decimusa Burtona. Duża część zewnętrznych ornamentów została pominięta, z powodu wysokich kosztów remontu Buckingham Palace, trwającego w tym samym czasie. Początkowo łuk stał dokładnie naprzeciw Apsley House, w niewielkiej odległości i pod kątem prostym do obecnego położenia. Miał być częścią wielkiej trasy ceremonialnej w kierunku Buckingham Palace. W 1846 roku podjęto decyzję, iż na górze Wellington Arch zostanie umieszczony posąg Arthura Wellesley'a, księcia Wellington. Pomnik konny księcia wyrzeźbił Matthew Cotes Wyatt. Statua miała 8,5 metra wysokości i w momencie powstania była największą w Wielkiej Brytanii. Rozmiary pomnika budziły kontrowersje, dlatego sugerowano jego przeniesienie w inne miejsce. Ponieważ mogło to okazać się obraźliwe dla księcia, z rozkazu królowej pomnik pozostał na miejscu. W latach 1882–1883 łuk został przesunięty bliżej obecnej lokalizacji, z powodu programu poszerzania dróg. W 1885 roku usunięto statuę księcia, która została przeniesiona do Aldershot, w hrabstwie Hampshire. W 1912 na górze łuku umieszczono odlaną z brązu kwadrygę, autorstwa angielskiego rzeźbiarza Adriana Jonesa. Rzeźba przedstawia anioła pokoju zstępującego na rydwanie wojny. Twarz woźnicy należy do małego chłopca (w rzeczywistości syna Herberta Sterna, barona Michelham, fundatora rzeźby). Pomnik jest największą rzeźbą z brązu w Europie. Łuk jest w środku pusty i do 1992 roku mieścił się w nim drugi od końca pod względem wielkości posterunek policji w Londynie (najmniejszy znajdował się na Trafalgar Square). Od 1999 należy do English Heritage i jest otwarty dla publiczności. W środku znajdują się trzy piętra eksponatów, obejmujących historię łuku i jego zastosowania. Zwiedzający mogą również wejść na tarasy, znajdujące się po obu stronach górnej części łuku, skąd dobrze widać Constitution Hill, Hyde Park Corner, Hyde Park, Green Park, a nawet prywatne ogrody Buckingham Palace. Od 9 stycznia 1970 roku Wellington Arch figuruje na brytyjskiej liście zabytków I stopnia.

Apsley House – neoklasyczny budynek mieszkalny, dawna londyńska rezydencja Arthura Wellesleya, 1. księcia Wellingtona. Obecnie siedziba kolekcji Wellington. Budynek powstał w latach 1771–1778 pod kierunkiem architekta Roberta Adama, na zlecenie hrabego Bathursta nazywanego lordem Apsley. W 1807 syn lorda sprzedał dom Richardowi Wellesleyowi, który 10 lat później sprzedał go swojemu młodszemu bratu księciu Wellington. Książę zlecił rozbudowę i renowacje domu architektowi Benjaminowi Deanowi Wyattowi. Budynek jest czasami nazywany Wellington Museum według ustawy parlamentu z 1947 roku. Dom jest zarządzany przez English Heritage i jest otwarty dla publiczności jako muzeum i galeria sztuki. Mieści kolekcję Wellington, pokaźny zbiór obrazów i innych dzieł sztuki oraz pamiątek związanych z karierą księcia Wellingtona. 9. książę Wellington zachował część budynku do użytku prywatnego. Jest to rzadki przykład angielskiej arystokratycznej willi z końca XVIII wieku.

Hyde Park Corner – stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy City of Westminster. Działa od 1906 roku i leży na trasie Piccadilly line. Co roku korzysta z niej ok. 5,6 milionów pasażerów. Stacja należy do pierwszej strefy biletowej.

Green Park, oficjalnie The Green Park („Zielony park”) - jeden z parków królewskich w Londynie. Znajduje się w dzielnicy City of Westminster, pomiędzy Hyde Park i St. James’s Park. Razem z parkiem Kensington Gardens i ogrodami Pałacu Buckingham, parki te tworzą otwartą przestrzeń od Whitehall i dworca Victoria aż do Kensington i Notting Hill. Granice The Green Park wyznaczają na północy ulica Piccadilly, na południu ulica Constitution Hill i na wschodzie deptak Queen’s Walk. Od strony zachodniej Green Park łączy się z St. James’s Park przy pomniku Wiktorii w Queen’s Garden, dokładnie naprzeciwko wejścia do Pałacu Buckingham. Na południowy wschód od parku znajduje się reprezentacyjna aleja The Mall. Z Green Park widać zachodnie fasady St. James’s Palace oraz Clarence House. The Green Park zajmuje powierzchnię ok. 53 akrów. W przeciwieństwie do sąsiednich parków, w Green Park nie ma żadnych jezior ani pomników, a jedyną fontanną jest Canada Memorial autorstwa Pierre’a Granche. Park składa się głównie z zalesionych polan.

Belgrave Square – plac w centralnym Londynie (Anglia), znajdujący się w dzielnicy Belgravia, na terenie City of Westminster, na południe od Hyde Parku. Został utworzony w latach 20. XIX wieku i zajmuje powierzchnię około 4 hektarów. Nazwa została zaczerpnięta od dodatkowego tytułu księcia Westminsteru - wicehrabia Belgrave (ang. Viscount Belgrave). Oryginalny projekt placu przedstawia cztery rzędy białych domów szeregowych, prywatny ogród w centralnej części i jednorodzinne rezydencje w trzech narożnikach. Ponadto, znajdują się tam pomniki: Krzysztofa Kolumba, Simóna Bolívara, José de San Martína oraz Henryka Żeglarza. Od powstania aż do II wojny światowej plac słynął z zamieszkujących go wiodących członków brytyjskiej arystokracji. Po wojnie większość kamienic zostało zamienione na biura organizacji charytatywnych i instytucji. Obecnie swoje siedziby mają tam ambasady: Syrii, Portugalii, Niemiec, Hiszpanii, Norwegii, Serbii, Bahrajnu i Turcji.

The Connaught – zabytkowy luksusowy hotel położony na rogu Carlos Place i Mount Street w dzielnicy Mayfair w Londynie. Jest on własnością Maybourne Hotel Group, która również zarządza londyńskimi hotelami: Claridge’s i The Berkeley.

Green Park – podziemna stacja metra w Londynie, położona w dzielnicy City of Westminster. Działa od 1906 roku i obecnie obsługuje trzy linie: Piccadilly line, Victoria Line i Jubilee Line. Co roku korzysta z niej ok. 30 milionów pasażerów. Stacja należy do pierwszej strefy biletowej. 9 października 1975 przed jednym z wejść wybuchła bomba podłożona przez północnoirlandzkich terrorystów. W wyniku eksplozji śmierć poniosła jedna osoba, 23-letni mężczyzna.

Berkeley Square – plac w centralnym Londynie (Anglia), znajdujący się w dzielnicy Mayfair, w City of Westminster. Został utworzony w połowie XIX wieku, według projektu brytyjskiego architekta Williama Kenta. Nazwa placu została zaczerpnięta od Berkeley House, londyńskiej rezydencji rodu Berkeley, który stał w tym miejscu do 1733 roku. Początkowo Berkeley Square był okolicą mieszkalną, obecnie pozostał tam jeden blok mieszkalny, pod numerem 48. Na placu znajduje się pomnik brytyjskiego rzeźbiarza Alexandra Munro, wykonany w 1858 roku. Zasadzone w 1789 roku platany klonolistne są najstarszymi w centralnym Londynie. Wokół placu znajdują się budynki zaprojektowane m.in. przez znaczącego szkockiego architekta Roberta Adama.

Mayfair – ekskluzywna dzielnica handlowa położona w środkowej części Londynu, na terenie gminy City of Westminster. Dzielnica rozciąga się pomiędzy ulicami Park Lane na zachodzie, Oxford Street na północy, Regent Street na wschodzie oraz Piccadilly na południu. Na terenie dzielnicy, poza licznymi sklepami, zlokalizowanych jest wiele ambasad oraz luksusowych hoteli, a także Burlington House, będący siedzibą m.in. Królewskiej Akademii Sztuki, Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego, Londyńskiego Towarzystwa Linneuszowskiego oraz Londyńskiego Towarzystwa Geologicznego. Na zachód od Mayfair znajduje się Hyde Park, na północ dzielnica Marylebone, na wschód Soho, a na południe St James’s i Green Park. Wokół dzielnicy rozlokowanych jest sześć stacji metra – Bond Street, Green Park, Hyde Park Corner, Marble Arch, Oxford Circus oraz Piccadilly Circus. Badania archeologiczne wykazały, że na terenie Mayfair w czasach rzymskich znajdowało się skrzyżowanie dróg, a obszar ten mógł być zasiedlony jeszcze przed założeniem Londinium. Początki nowożytnego Mayfair sięgają połowy XVII wieku, a jego nazwa pochodzi od odbywającego się w tym miejscu w przeszłości dorocznego majowego (may) jarmarku (fair). Mayfair jest najdroższą lokalizacją na planszy standardowej brytyjskiej wersji gry Monopoly.

The Berkeley – zabytkowy, luksusowy hotel położony przy Wilton Place w dzielnicy Knightsbridge w Londynie. Hotel jest własnością Maybourne Hotel Group, która również zarządza londyńskimi hotelami: Claridge’s i The Connaught.

Piccadilly – ulica w Londynie, na terenie gminy City of Westminster, biegnąca od Hyde Park Corner na zachodzie, do Piccadilly Circus na wschodzie. Ulica wyznacza granicę między znajdującą się na północy dzielnicą Mayfair a leżącymi na południe parkiem Green Park (na zachodzie) i dzielnicą St James’s (na wschodzie). Przy ulicy zlokalizowane są sklepy (m.in. dom towarowy Fortnum & Mason, główna księgarnia sieci Waterstones), hotele (w tym The Ritz Hotel), a także Burlington House (siedziba Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych oraz kilku towarzystw naukowych).

Pałac Buckingham (ang. Buckingham Palace) – oficjalna londyńska rezydencja brytyjskich monarchów, zlokalizowana w City of Westminster. Największy na świecie pałac królewski, który od 1837 roku pełni funkcję oficjalnej siedziby monarszej. Jedna z pereł architektury późnego baroku. Pałac został zbudowany w 1703 roku jako rezydencja miejska dla księcia Buckingham, Johna Sheffielda. W roku 1761 król Wielkiej Brytanii Jerzy III wszedł w posiadanie pałacu, który został przekształcony w jego rezydencję prywatną. W ciągu kolejnych 75 lat pałac wielokrotnie rozbudowywano. W pałacu jest sześćset komnat, w tym dziewiętnaście reprezentacyjnych, ponad siedemdziesiąt łazienek i prawie dwieście sypialni. Przed siedzibą obecnego króla znajduje się pomnik królowej Wiktorii (Victoria Memorial), która przeznaczyła pałac na prywatną stałą rezydencję królewską. Rzeźbę z białego marmuru stworzył Thomas Brock w 1931 roku. Pałac Buckingham jest także miejscem uroczystości państwowych oraz oficjalnych spotkań głów państw. Dla Brytyjczyków pałac stanowi symbol Wielkiej Brytanii. Przed pałacem składano kwiaty po śmierci księżnej Diany w 1997 r. oraz po śmierci Elżbiety II w 2022 r. Istotnym elementem wystroju pałacu jest sztandar królewski. Kiedy monarcha rezyduje w Buckingham sztandar wisi na pełnej wysokości, gdy wyjeżdża, jest zdejmowany. Po śmierci Diany Elżbieta II wprowadziła nowy zwyczaj. Kiedy opuściła pałac, by udać się na pogrzeb Diany, sztandar królewski zdjęto (zgodnie z protokołem), a na jego miejsce (to nowość) podniesiono flagę brytyjską, Union Jack, i opuszczono ją do połowy masztu. Od tej pory po zgonie członka rodziny królewskiej na pałacu podnosi się Union Jack i opuszcza do połowy masztu. Od kwietnia do lipca codziennie o 11.30 odbywa się przed pałacem uroczysta zmiana warty (w pozostałych miesiącach co drugi dzień). Po pożarze w zamku królewskim w Windsorze w 1992 część pałacu Buckingham udostępniana jest do zwiedzania w sierpniu i wrześniu. Podczas wakacyjnej nieobecności władcy w stolicy można odpłatnie zobaczyć niektóre reprezentacyjne apartamenty. Bilet wstępu kosztuje ok. 20 funtów.