Green Park

Pałac Buckingham (ang. Buckingham Palace) – oficjalna londyńska rezydencja brytyjskich monarchów, zlokalizowana w City of Westminster. Największy na świecie pałac królewski, który od 1837 roku pełni funkcję oficjalnej siedziby monarszej. Jedna z pereł architektury późnego baroku. Pałac został zbudowany w 1703 roku jako rezydencja miejska dla księcia Buckingham, Johna Sheffielda. W roku 1761 król Wielkiej Brytanii Jerzy III wszedł w posiadanie pałacu, który został przekształcony w jego rezydencję prywatną. W ciągu kolejnych 75 lat pałac wielokrotnie rozbudowywano. W pałacu jest sześćset komnat, w tym dziewiętnaście reprezentacyjnych, ponad siedemdziesiąt łazienek i prawie dwieście sypialni. Przed siedzibą obecnego króla znajduje się pomnik królowej Wiktorii (Victoria Memorial), która przeznaczyła pałac na prywatną stałą rezydencję królewską. Rzeźbę z białego marmuru stworzył Thomas Brock w 1931 roku. Pałac Buckingham jest także miejscem uroczystości państwowych oraz oficjalnych spotkań głów państw. Dla Brytyjczyków pałac stanowi symbol Wielkiej Brytanii. Przed pałacem składano kwiaty po śmierci księżnej Diany w 1997 r. oraz po śmierci Elżbiety II w 2022 r. Istotnym elementem wystroju pałacu jest sztandar królewski. Kiedy monarcha rezyduje w Buckingham sztandar wisi na pełnej wysokości, gdy wyjeżdża, jest zdejmowany. Po śmierci Diany Elżbieta II wprowadziła nowy zwyczaj. Kiedy opuściła pałac, by udać się na pogrzeb Diany, sztandar królewski zdjęto (zgodnie z protokołem), a na jego miejsce (to nowość) podniesiono flagę brytyjską, Union Jack, i opuszczono ją do połowy masztu. Od tej pory po zgonie członka rodziny królewskiej na pałacu podnosi się Union Jack i opuszcza do połowy masztu. Od kwietnia do lipca codziennie o 11.30 odbywa się przed pałacem uroczysta zmiana warty (w pozostałych miesiącach co drugi dzień). Po pożarze w zamku królewskim w Windsorze w 1992 część pałacu Buckingham udostępniana jest do zwiedzania w sierpniu i wrześniu. Podczas wakacyjnej nieobecności władcy w stolicy można odpłatnie zobaczyć niektóre reprezentacyjne apartamenty. Bilet wstępu kosztuje ok. 20 funtów.

Green Park – podziemna stacja metra w Londynie, położona w dzielnicy City of Westminster. Działa od 1906 roku i obecnie obsługuje trzy linie: Piccadilly line, Victoria Line i Jubilee Line. Co roku korzysta z niej ok. 30 milionów pasażerów. Stacja należy do pierwszej strefy biletowej. 9 października 1975 przed jednym z wejść wybuchła bomba podłożona przez północnoirlandzkich terrorystów. W wyniku eksplozji śmierć poniosła jedna osoba, 23-letni mężczyzna.

Victoria Memorial – rzeźba w centralnym Londynie, umieszczona przed Buckingham Palace, poświęcona królowej Wiktorii. Inicjatorami powstania rzeźby byli: Wilhelm II Hohenzollern i jego kuzyn Jerzy V, będący dwoma najstarszymi wnukami królowej. Rzeźba wykonana przez Thomasa Brocka została ukończona w 1911 roku (10 lat po śmierci królowej), trzy lata później dodano brązowe posągi. Podstawę pomnika, zbudowaną z 2300 ton białego marmuru, zaprojektował angielski architekt sir Aston Webb. Rzeźba jest zabytkiem klasy I. Posąg królowej zwrócony jest w stronę alei The Mall, u jego podstawy znajdują się posągi wykonane z brązu: „Anioł Sprawiedliwości” (Angel of Justice) zwróconu w kierunku Green Parku, „Anioł Prawdy” (Angel of Truth) zwrócony na południowy wschód i „Macierzyństwo” (Motherhood) zwrócony w stronę Buckingham Palace. Na szczycie znajdują się również dwie figury, określane jako „Pokój” (Peace) i „Zwycięstwo” (Victory). Rzeźba nawiązuje do motywów żeglarskich, podobnie jak cała The Mall. Podobna rzeźba Albert Memorial, przedstawiająca księcia Alberta – męża królowej Wiktorii, znajduje się przed Royal Albert Hall.

Piccadilly – ulica w Londynie, na terenie gminy City of Westminster, biegnąca od Hyde Park Corner na zachodzie, do Piccadilly Circus na wschodzie. Ulica wyznacza granicę między znajdującą się na północy dzielnicą Mayfair a leżącymi na południe parkiem Green Park (na zachodzie) i dzielnicą St James’s (na wschodzie). Przy ulicy zlokalizowane są sklepy (m.in. dom towarowy Fortnum & Mason, główna księgarnia sieci Waterstones), hotele (w tym The Ritz Hotel), a także Burlington House (siedziba Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych oraz kilku towarzystw naukowych).

Spencer House – rezydencja w stylu palladyjskim zbudowana w 1766 roku jako siedziba rodu przez Johna Spencera, pierwszego hrabię Spencer. Pozostaje własnością rodu Spencerów (aktualnie Charlesa Spencera, młodszego brata Diany, księżnej Walii). XVIII-wieczne wnętrza i zbiory sztuki są udostępnione dla zorganizowanych grup zwiedzających.

RAF Bomber Command Memorial – miejsce upamiętnienia 55 573 lotników bombowców RAF, którzy zginęli podczas II wojny światowej, w Green Park w Londynie. Pomnik odsłoniła królowa Elżbieta II. Bomber Command podlegały cztery polskie dywizjony (300, 301, 304 i 305). W uroczystości wzięli udział weterani z dywizjonów 300, 304, 305 i 307 Dywizjonu Myśliwskiego Nocnego "Lwowskich Puchaczy". Podczas uroczystości bombowiec Avro Lancaster rozrzucił płatki czerwonych maków nad parkiem. W 2010 Niemcy ofiarowały historyczne drzewo (cis) zasadzone w Poczdamie podczas konferencji w 1945, którego wartość oszacowano na 25 000 funtów.

Clarence House – rezydencja królewska w Londynie, położona bezpośrednio obok Pałacu św. Jakuba. Oficjalna siedziba Króla Karola III i jego żony królowej Kamili.

Berkeley Square – plac w centralnym Londynie (Anglia), znajdujący się w dzielnicy Mayfair, w City of Westminster. Został utworzony w połowie XIX wieku, według projektu brytyjskiego architekta Williama Kenta. Nazwa placu została zaczerpnięta od Berkeley House, londyńskiej rezydencji rodu Berkeley, który stał w tym miejscu do 1733 roku. Początkowo Berkeley Square był okolicą mieszkalną, obecnie pozostał tam jeden blok mieszkalny, pod numerem 48. Na placu znajduje się pomnik brytyjskiego rzeźbiarza Alexandra Munro, wykonany w 1858 roku. Zasadzone w 1789 roku platany klonolistne są najstarszymi w centralnym Londynie. Wokół placu znajdują się budynki zaprojektowane m.in. przez znaczącego szkockiego architekta Roberta Adama.

St. James’s Palace (Pałac św. Jakuba) – jeden z najstarszych pałaców w Londynie. Znajduje się przy ulicy Pall Mall, w pobliżu Parku św. Jakuba, w dzielnicy City of Westminster. Stanowi najstarszą część kompleksu budynków dworu królewskiego położonych w tej części miasta. Nadal jest używany przez rodzinę królewską i podległych jej urzędników, w związku z czym pozostaje niedostępny dla turystów.

Burlington Arcade – zabytkowe centrum handlowe w centrum Londynu. Zbudowane przez Lorda Cavendisha w celu zabezpieczenia swoich ogrodów przed muszlami ostryg i innymi śmieciami wrzucanymi przez londyńczyków - na pamiątkę tego galeria jest patrolowana przez strażników (beadles) w strojach z XIX wieku.

Victoria Station (London Victoria) – dworzec kolejowy w centralnym Londynie, w dzielnicy Victoria, na terenie gminy City of Westminster. Stacja została otwarta w 1862 roku, obecnie znajduje się tam 19 peronów. Jest to jedna z największych pod względem liczby obsługiwanych podróżnych stacji w Wielkiej Brytanii (w 2022 roku druga – po dworcu Waterloo). W 2022 roku obsłużyła około 36,78 mln pasażerów. Obecnie na stacji kończą i zaczynają swój bieg pociągi dwóch przewoźników. Składami firmy Southeastern można stąd dotrzeć m.in. do Chatham. Z kolei firma Southern jest operatorem połączeń m.in. do Brighton i na lotnisko Gatwick. Okazjonalnie z dworca odjeżdżają też luksusowe pociągi turystyczne firmy Venice Simplon. Pasażerowie dojeżdżają nimi do Folkestone, a następnie (po przejeździe Eurotunelem) kontynuują podróż do Wenecji. W pobliżu dworca kolejowego Victoria Station znajduje się dworzec autokarowy Victoria Coach Station. Z dworca tego odjeżdżają autobusy takich przewoźników jak National Express, Megabus, Veolia, Oxford Tube i innych.

Wellington Arch, znany również jako Constitution Arch lub Green Park Arch – łuk triumfalny w centralnym Londynie (Anglia), znajdujący się na południe od Hyde Parku i na północno-zachodnim krańcu Green Parku. Powstał z inicjatywy króla Jerzego IV z 1825 roku i razem z Marble Arch miał upamiętniać zwycięstwa wojsk brytyjskich w wojnach napoleońskich. Wellington Arch miał również stanowić bramę do Constitution Hill, a tym samym oficjalną bramę do centralnego Londynu od strony zachodniej. Budowa łuku trwała w latach 1826-1830, według projektu angielskiego architekta Decimusa Burtona. Duża część zewnętrznych ornamentów została pominięta, z powodu wysokich kosztów remontu Buckingham Palace, trwającego w tym samym czasie. Początkowo łuk stał dokładnie naprzeciw Apsley House, w niewielkiej odległości i pod kątem prostym do obecnego położenia. Miał być częścią wielkiej trasy ceremonialnej w kierunku Buckingham Palace. W 1846 roku podjęto decyzję, iż na górze Wellington Arch zostanie umieszczony posąg Arthura Wellesley'a, księcia Wellington. Pomnik konny księcia wyrzeźbił Matthew Cotes Wyatt. Statua miała 8,5 metra wysokości i w momencie powstania była największą w Wielkiej Brytanii. Rozmiary pomnika budziły kontrowersje, dlatego sugerowano jego przeniesienie w inne miejsce. Ponieważ mogło to okazać się obraźliwe dla księcia, z rozkazu królowej pomnik pozostał na miejscu. W latach 1882–1883 łuk został przesunięty bliżej obecnej lokalizacji, z powodu programu poszerzania dróg. W 1885 roku usunięto statuę księcia, która została przeniesiona do Aldershot, w hrabstwie Hampshire. W 1912 na górze łuku umieszczono odlaną z brązu kwadrygę, autorstwa angielskiego rzeźbiarza Adriana Jonesa. Rzeźba przedstawia anioła pokoju zstępującego na rydwanie wojny. Twarz woźnicy należy do małego chłopca (w rzeczywistości syna Herberta Sterna, barona Michelham, fundatora rzeźby). Pomnik jest największą rzeźbą z brązu w Europie. Łuk jest w środku pusty i do 1992 roku mieścił się w nim drugi od końca pod względem wielkości posterunek policji w Londynie (najmniejszy znajdował się na Trafalgar Square). Od 1999 należy do English Heritage i jest otwarty dla publiczności. W środku znajdują się trzy piętra eksponatów, obejmujących historię łuku i jego zastosowania. Zwiedzający mogą również wejść na tarasy, znajdujące się po obu stronach górnej części łuku, skąd dobrze widać Constitution Hill, Hyde Park Corner, Hyde Park, Green Park, a nawet prywatne ogrody Buckingham Palace. Od 9 stycznia 1970 roku Wellington Arch figuruje na brytyjskiej liście zabytków I stopnia.