Parafia Trójcy Świętej w Iwanowicach

Kościół św. Trójcy w Iwanowicach – drewniana świątynia w Iwanowicach Włościańskich (Iwanowicach) w województwie małopolskim, w diecezji kieleckiej. Jest jednym z zabytków na szlaku architektury drewnianej województwa małopolskiego. Usytuowany jest w samym środku wsi, na niewielkim wzniesieniu. Powstał w 1745 na bazie gotyckiej świątyni z 1408, w której w XVI w. działali bracia polscy. W 1557 odbył się Synod piotrkowski. Rekatolicyzacja wsi nastąpiła po przejściu rodziny Dłuskich, właścicieli Iwanowic na katolicyzm. Wówczas kościół wcześniej zamieniony na zbór, po odrestaurowaniu ponownie został konsekrowany w 1624. Obecny kościół ufundował dziedzic Iwanowic August Aleksander Czartoryski. Kościół św. Trójcy zbudowany jest w konstrukcji zrębowej o ścianach pionowo oszalowanych z listowaniem i ze stromym dachem pokrytym blachą. Posiada dwie wieże o konstrukcji słupowo-ramowej. Szczyty zwieńczone są hełmami kopulastymi z pozornymi latarniami, a pomiędzy nimi znajduje się kruchta. Do prezbiterium została dobudowana murowana zakrystia, dawniej spełniająca rolę skarbczyka, i kaplica św. Anny Samotrzeć, która pierwotnie była zakrystią. Wewnątrz zastosowane są sklepienia pozorne. Nad wejściem do zakrystii znajduje się ostrołukowy portal gotycki będący częścią innego kościoła. W świątyni znajdują się trzy zabytkowe rzeźby gotyckie: Świętego Krzysztofa z lat 1480–1490 z warsztatu Wita Stwosza, Chrystusa Zmartwychwstałego z pierwszej połowy XVI w. oraz rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XVI w., a także trzy ołtarze z obrazami z okresu późnego renesansu w stylu manieryzmu z pierwszej połowy XVII w. Na ołtarzu bocznym widoczny jest gotycki obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem odsłonięty w 1973 podczas przeprowadzanych prac renowacyjnych oraz na głównym ołtarzu dzieło Adoracja Świętej Trójcy. W ołtarzu głównym znajduje się późnogotycki krucyfiks z pierwszej połowy XVI w. Świątynia była wielokrotnie odnawiana m.in. w XIX w. i w latach 70. XX w. Obiekt został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.

Zabytkowa karczma w Iwanowicach – karczma znajdująca się w Iwanowicach, w gminie Iwanowice, w powiecie krakowskim. Obiekt został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.

Ruska Wieś – część wsi Iwanowice Włościańskie w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Iwanowice. W latach 1975–1998 Ruska Wieś administracyjnie należała do województwa krakowskiego.

Kaplica św. Rocha w Iwanowicach – znajdująca się w Iwanowicach, w gminie Iwanowice, w powiecie krakowskim. Obiekt został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.

Iwanowice Dworskie – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Iwanowice przy drodze wojewódzkiej nr 773. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego. W miejscu o współrzędnych 50°13’15” N 19°59’01” E potok Minóżka wpada tutaj do Dłubni.

Biskupice – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Iwanowice. W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa krakowskiego. W Biskupicach, w 1793 roku, urodził się Wojciech Chrzanowski, polski generał i kartograf, twórca pierwszej mapy ziem polskich w skali 1:300 000.

Iwanowice Włościańskie (Iwanowice) – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Iwanowice, przy drodze wojewódzkiej nr 773. Siedziba gminy Iwanowice. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Iwanowice. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa krakowskiego.

Sucha – przysiółek wsi Biskupice w Polsce, położony w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Iwanowice. W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należał do województwa krakowskiego.

Góry – przysiółek wsi Biskupice w Polsce, położony w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Iwanowice. W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należał do województwa krakowskiego.

Kościół św. Andrzeja w Sieciechowicach – rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w gminie Iwanowice, w powiecie krakowskim. Kościół wraz z dzwonnicą został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.

Parafia świętego Andrzeja Apostoła w Sieciechowicach – parafia rzymskokatolicka, znajdująca się w diecezji kieleckiej, w dekanacie skalskim.

Zespół dworski w Sieciechowicach – zespół dworski znajdujący się w Sieciechowicach, w gminie Iwanowice, w powiecie krakowskim. Dwór wraz z parkiem, został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego. Obok nieistniejącego już drewnianego, pochodzącego z XVIII w. dworu, wybudowano w ostatnim dwudziestoleciu XIX w. piętrowy budynek nakryty dachem polskim. Pod koniec XVIII w. wieś należała do wojskiego krakowskiego Antoniego Bobrownickiego. W XIX w. i na początku XX w. była własnością rodu Kęszyckich. Od końca lat 20. XX w. mniejsza część majątku (339 ha) należała do sukcesorów Heleny Kęszyckiej (1838–1907), a większa (900 ha) do Stanisława Reya (1894–1971). W czasie II wojny światowej, administratorem większej części był Leon Krzeczunowicz (1901–1945), uczestnik walk o Lwów w 1918 roku, współzałożyciel paramilitarnej organizacji Uprawa, aresztowany przez gestapo, zamordowany w obozie Dora w Turyngii 19 marca 1945 roku. Po wojnie majątek znacjonalizowano. Pomieszczenia dworskie wykorzystywano kolejno jako szkoła podstawowa, lecznica dla zwierząt oraz przedszkole. Okalający dwór park krajobrazowy składał się z części przeznaczonej do nauki jazdy konnej, warzywnika oraz części ze stawami.