Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK

Fabryka Emalia Oskara Schindlera – oddział Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, dawna fabryka założona w 1937 w Krakowie, jako Fabryka Naczyń Emaliowanych i Wyrobów Blaszanych „Rekord”, której jednym z założycieli był przedsiębiorca związany wcześniej z olkuską Emalią, Wolf Luzer Glajtman. Wydzierżawiona, a potem przejęta przez niemieckiego przedsiębiorcę Oskara Schindlera w 1939, jako Niemiecka Fabryka Wyrobów Emaliowanych – Deutsche Emailwarenfabrik (DEF), prowadzona przez Schindlera do roku 1945. Fabryka mieści się przy ulicy Lipowej 4, na krakowskim Zabłociu. Schindler zatrudniał w niej zagrożonych eksterminacją Żydów, wpisanych następnie na tzw. listę Schindlera i uratowanych od zagłady. Po II wojnie światowej fabrykę przejął skarb państwa, a w 2005 miasto Kraków. Od 2007 fabryka została podzielona między dwie instytucje: Muzeum Historyczne Miasta Krakowa (które utworzyło tu wystawę stałą Kraków – czas okupacji 1939–1945) i Muzeum Sztuki Współczesnej. Fabryka Schindlera jest jednym z obiektów na trasie Krakowskiego Szlaku Techniki.

Ulica Lipowa – ulica w Krakowie w historycznej dzielnicy Zabłocie (współcześnie Dzielnica XIII Podgórze), biegnąca od nasypu linii kolejowej nr 91 do ulicy Romanowicza. Ulica Lipowa stanowi fragment dawnej średniowiecznej drogi do Niepołomic i Mogiły. W połowie XIX wieku została przystosowana do funkcji drogi wojskowej. W okresie międzywojennym przybrała charakter ulicy miejskiej dla przemysłowego obszaru Zabłocia. Łączyła historyczne dzielnice Podgórze i Płaszów. W 1921 roku pojawia się pod nazwą ul. Wałowej z racji położenia przy wale linii kolejowej. W 1926 roku nadano oficjalnie jej obecną nazwę. Brak jednak informacji o obecności lip przy tej ulicy. W tym okresie, a także bezpośrednio po wojnie, obejmowała swoim przebiegiem również odcinki dalej na wschód od współczesnego przebiegu aż do ówczesnej ul. Płaszowskiej. Jej środkowy odcinek, rozdzielony w latach 40. XX wieku małą obwodnicą kolejową, już nie istnieje. Wschodni odcinek nosi obecnie nazwę ul. Kiełkowskiego. Ulica Lipowa stanowiła jedną z głównych ulic przemysłowego Zabłocia. Zlokalizowane były przy niej następujące fabryki, wpisane do miejskiej ewidencji zabytków: ul. Lipowa 3 – początkowo fabryka zapałek "Znicz", przebudowana na zakład wyrobu butelek, później Krakowska Huta Szkła, obecnie Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych, który prowadzi Centrum Szkła i Ceramiki Lipowa 3; najstarsza część pochodzi z 1924 r. ul. Lipowa 4 – Pierwsza Małopolska Fabryka Naczyń Emaliowanych i Wyrobów Blaszanych "Rekord", późniejsza Deutsche Emailwarenfabrik Oskara Schindlera, obecnie mieści się w niej muzeum historyczne Fabryka Emalia Oskara Schindlera oraz muzeum sztuki współczesnej MOCAK; najstarsza część autorstwa Zygmunta Prokesza pochodzi z 1937 r. ul. Lipowa 10-12 – fabryka wyrobów metalowych, początkowa pod nazwą Fabryka Siatek, Mebli, Konstrukcji Żelaznych i Wyrobów Ornamentalnych Kutych Józefa Goreckiego, a od 1920 r. jako Krakowska Fabryka Drutu i Wyrobów Żelaznych W. Kucharski; najstarsza część autorstwa Władysława Kleinbergera pochodzi z 1899 r.,W 1979 roku w pobliżu ulicy Lipowej uruchomiono na głównej linii kolejowej (nr 91) przystanek Kraków Zabłocie, obsługujący miejscowe zakłady. Pod linią kolejową przebiega tunel pieszy łączący ul. Lipową z ul. Kącik i ul. Traugutta. Ulica Lipowa uznana została za ważną przestrzeń publiczną w programie rewitalizacji poprzemysłowej dzielnicy z 2008 roku – planowano wówczas jej przekształcenie w Aleję Lipową. Projekt ten nie został jeszcze (2020) zrealizowany. W 1993 ulica była głównym planem filmu Lista Schindlera w reżyserii Stevena Spielberga.

AMA Film Academy – prywatna szkoła artystyczna i filmowa powstała w 2010 roku w Krakowie posiadająca wpis do Rejestru Szkół Artystycznych Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Założycielem szkoły jest spółka 8 1/2 media oraz Piotr Lenar – operator filmowy, producent filmowy, wykładowca.

Picodi.com – międzynarodowy serwis internetowy udostępniający użytkownikom kody rabatowe do sklepów internetowych, powstały w 2010 roku w Krakowie. Serwis jest dostępny w 41 państwach. W 2015 roku portal został wyceniony na 20 mln złotych.

Fabryka Kosmetyków „Miraculum” – dawne polskie przedsiębiorstwo kosmetyczne z siedzibą w Krakowie przy ul. Zabłocie 21-23 w Podgórzu na Zabłociu. Zostało założone w 1924 r.

Ulica Gustawa Herlinga-Grudzińskiego – ulica w Krakowie, położona w całości w administracyjnej Dzielnicy XIII Podgórze.

Kraków Zabłocie – przystanek kolejowy w Krakowie, w dzielnicy Podgórze, w jej niegdyś przemysłowej części Zabłocie. Otwarty został w 1979 roku. Na przystanku zatrzymują się tylko pociągi osobowe. Do przystanku można dotrzeć ulicami: Kącik (od strony Starego Podgórza) i Lipową (od strony Zabłocia).

Park Stacja Wisła – park miejski w Krakowie, znajdujący się w Dzielnicy XIII Podgórze na Zabłociu pomiędzy Bulwarem Lotników Alianckich nad Wisłą (na północy) i ulica Zabłocie (na południu) w sąsiedztwie mostów Kotlarskiego i kolejowego na linii średnicowej. Powierzchnia parku wynosi 1,44 ha.

Ulica Romualda Traugutta – ulica w Krakowie, w dzielnicy XIII, w Podgórzu. Łączy ulicę Kącik z ulicą Jana Henryka Dąbrowskiego. Jest jednojezdniowa.

Fabryka Wyrobów Czekoladowych J. Pischinger i Spółka – nieistniejące obecnie przedsiębiorstwo w Krakowie, produkujące wyroby cukiernicze. Firmę założono w 1922 przy ul. Konfederackiej 1. Działała do 1928 kiedy to zbankrutowała i zlicytowano jej majątek. Nowa fabryka powstała w 1930 przy ul. Kącik 22 na Zabłociu. Produkowano w niej torciki i krajanki. Jeszcze obecnie w Krakowie na andrut przekładany masą czekoladową mówi się „pischinger” od nazwiska właściciela tej fabryki i często pod taką nazwą ciastko jest sprzedawane w krakowskich cukierniach. Po II wojnie firma została upaństwowiona i przejęta przez spółdzielnię „Społem”. W roku 1951 weszła, wraz z dwoma innymi fabrykami w skład Zakładów Przemysłu Cukierniczego „Wawel” jako „Zakład nr 3” a produkowano w nim głównie „Kreolkę” i „Michałki”.

Synerise [ˈsɪnɛˌɹaɪz] -- polskie przedsiębiorstwo informatyczne z siedzibą w Krakowie, tworzące oprogramowanie w sektorze big data i sztucznej inteligencji (AI). Spółka rozwija i licencjonuje platformę analizującą i interpretującą dane behawioralne oraz automatyzującą procesy biznesowe. Autorskie rozwiązania Synerise obejmują także algorytm AI do silników rekomendacji i przewidywania zdarzeń, podstawowy model danych behawioralnych oraz system zarządzania bazami danych kolumnowo-wierszowymi. Firma posiada także biura w Warszawie, Madrycie, San Francisco i Dubaju. W kwietniu 2022 wartość firmy wyceniano na poziomie 92–138 milionów dolarów (368-552 milionów złotych).

Willa Kryształ (także Pałacyk Kryształ) – kamienica, znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy XIII przy ulicy Lwowskiej 30, w Podgórzu. Budynek, w stylu historyzmu z elementami neobaroku, wzniesiono w latach 1889–1891 według projektu Stanisława Serkowskiego dla L. Struzika. Był on właścicielem zbudowanej w głębi parceli Parowej Fabryki Cukrów i Czekolady „Kryształ”. Pałacyk charakteryzuje się bogatą dekoracją architektoniczną: obramienia okien, wnęki okienne zdobią putta, na dachu po bokach dwa hełmy, brama wjazdowa z kratą. We wnętrzu znajduje się klatka schodowa z kutymi balustradami i ceramiczna okładzina. W 1922 roku po prawej stronie frontowego budynku dobudowano oficynę, w której mieściły się hale fabryczne i pomieszczenia magazynowe. Nazwa wilii, kojarząca się z nazwą fabryki słodyczy działającej od 1916 roku, jest związana głównie z jej znakiem firmowym – soból (od nazwiska Sobolewskich, cukierników z Warszawy, którzy opracowali metodę wytwarzania wyrobów cukierniczych) trzymający w łapkach kryształek cukru.