place

Sobór św. Mikołaja w Waszyngtonie

Cerkwie Kościoła Prawosławnego w AmeryceCerkwie w WaszyngtonieDiecezja WaszyngtonuPrawosławne katedry w Stanach ZjednoczonychŚwiątynie pod wezwaniem św. Mikołaja
St Nicholas Wash DC1
St Nicholas Wash DC1

Sobór św. Mikołaja – prawosławny sobór w Waszyngtonie, pełniący funkcję katedry metropolitalnej Kościoła Prawosławnego w Ameryce. Sobór został wzniesiony w latach 1950–1962 na potrzeby istniejącej od 1930 parafii św. Mikołaja, która do tej pory korzystała jedynie z kaplic domowych. W 1950 miejsce wyznaczone pod budowę nowej cerkwi poświęcił metropolita Leoncjusz (Turkiewicz). Prac budowlanych doglądał proboszcz parafii, ks. protojerej Arkady Moiseyev. Zakończyły się one w 1962. Budynek został wzniesiony w stylu naśladującym staroruską architekturę cerkiewną. W latach 1991–1994 grupa ikonografów z Moskwy, pod kierunkiem Aleksandra Moskalonowa, wykonała w narteksie budynku zespół wizerunków świętych w tradycyjnym stylu rosyjskim oraz malowidła ukazujące początki prawosławia w Ameryce Północnej oraz prześladowania Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w XX wieku. W 1995 nowe wyposażenie soboru zostało uzupełnione o nowy ikonostas.

Fragment artykułu z Wikipedii Sobór św. Mikołaja w Waszyngtonie (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Sobór św. Mikołaja w Waszyngtonie
Massachusetts Avenue Northwest, Waszyngton

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Numer telefonu Strona internetowa Linki zewnętrzne Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Sobór św. Mikołaja w WaszyngtonieCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 38.924889 ° E -77.068611 °
placePokaż na mapie

Adres

Saint Nicholas Orthodox Cathedral

Massachusetts Avenue Northwest 3500
20007 Waszyngton (Ward 3)
Dystrykt Kolumbii, Stany Zjednoczone
mapOtwórz w Mapach Google

Numer telefonu

call+12023335060

Strona internetowa
stnicholasdc.org

linkOdwiedź stronę

linkWikiData (Q930776)
linkOpenStreetMap (67828989)

St Nicholas Wash DC1
St Nicholas Wash DC1
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Kościół Prawosławny w Ameryce
Kościół Prawosławny w Ameryce

Kościół Prawosławny w Ameryce (ang. Orthodox Church in America, OCA) – jeden z Kościołów prawosławnych, działający na terytorium Stanów Zjednoczonych, Kanady, Meksyku oraz Australii. Jego zwierzchnikiem jest metropolita całej Ameryki i Kanady Tichon (Mollard), zaś funkcję katedry metropolitalnej pełni sobór św. Mikołaja w Waszyngtonie. Liczbę placówek duszpasterskich Kościoła szacuje się na 550; sam Kościół podaje liczbę 700. Kościół podzielony jest na 12 jednostek terytorialnych (11 diecezji oraz egzarchat) i trzy diecezje etniczne. Według R. Robersona liczy milion wiernych, jednak podawane są zarówno dane wyższe, jak i znacznie niższe (nawet 100 tys. wiernych). Kościół Prawosławny w Ameryce jest Kościołem o mieszanym składzie etnicznym, jednak udział poszczególnych narodowości w nim pozostaje przedmiotem dyskusji. Zdaniem E. Lowiga zdecydowaną większość jego wiernych stanowią osoby pochodzenia ukraińskiego (lub rusińskiego), które jednak uważają się w pierwszej kolejności za Amerykanów. Kościół Prawosławny w Ameryce jest kontynuatorem tradycji misji prowadzonych na kontynencie amerykańskim przez Rosyjski Kościół Prawosławny. Od niego też otrzymał w 1970 r. autokefalię. Akt ten nie został uznany przez wszystkie Kościoły prawosławne; o ile nie jest przez nie podważana ważność sakramentów udzielanych w OCA ani kanoniczność święceń poszczególnych kapłanów, przedmiotem sporu jest jego status kanoniczno-prawny i stosunek do innych struktur prawosławnych działających na terenie Stanów Zjednoczonych i Kanady. W I połowie XXI w. Kościół Prawosławny w Ameryce jest uznawany za kanoniczną Cerkiew autokefaliczną przez Rosyjski Kościół Prawosławny, Gruziński Kościół Prawosławny, Bułgarski Kościół Prawosławny, Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny oraz Kościół Prawosławny Czech i Słowacji.

Dumbarton Oaks
Dumbarton Oaks

Dumbarton Oaks − pałac w stylu federalnym wraz z przyległymi ogrodami zlokalizowany w waszyngtońskiej dzielnicy Georgetown, siedziba biblioteki Dumbarton Oaks Research Library and Collection, centrum bizantynologii, centrum studiów cywilizacji prekolumbijskich oraz ośrodek studiów architektury krajobrazu. Ośrodek naukowy wydaje własne czasopismo Dumbarton Oaks Papers i inne monografie dotyczące trzech wymienionych powyżej dziedzin. Willa była waszyngtońską siedzibą amerykańskiego senatora i wiceprezydenta Johna Caldwella Calhouna. W 1920 zakupił ją Robert Woods Bliss (1875-1962) wraz ze swoją żoną kolekcjonerką sztuki Mildred Bliss Barnes (1875-1969). W XX w. obiekt przekształcił architekt Philip Johnson. Małżeństwo Blissów wzbogaciło posiadłość w pokaźną bibliotekę i zbiory sztuki. W 1940 postanowili ofiarować dom wraz ze zbiorami na cele Dumbarton Oaks Research Library and Collection. Instytucja ta została również zabezpieczona przez nich finansowo. Odpowiedzialność za jej rozwój powierzono Uniwersytetowi Harvarda. Początkowo zakres działań badawczych obejmował tylko bizantologię. Księgozbiór Dumbarton Oaks liczy 100.000 woluminów. Część naukowców jest na stałe związana z ośrodkiem badawczym. Instytucja oferuje też stypendia. Z willą sąsiaduje czterohektarowy teren zielony, obejmujący ogrody i park. Zaprojektowała go w latach 1922-1947 Beatrix Farrand przy współpracy z Mildred Bliss. Ogrody zakładano na schodzących w kierunku strumienia tarasach za głównym budynkiem willowym. Część terenów celowo nie została zmodyfikowana przy projektowaniu architektury ogrodowej. Tereny ogrodowe otwarte są dla zwiedzających. Wyróżnia się następujące części ogrodów: Star Garden Green Garden Beech Terrace Urn Terrace Rose Garden Arbor Terrace Fountain Terrace Lover's Lane Pool Pebble Terrace Camellia Circle Prunus Walk Cherry Hill Crabapple Hill Forsythia Hill Fairview Hill W 1938 Igor Strawinski został poproszony o skomponowanie koncertu dla uczczenia trzydziestej rocznicy ślubu Blissów. Koncert ten popularnie nazywany jest "Dumbarton Oaks 8-v-1938" (Concerto in E-flat). W 1944 willa gościła międzynarodową konferencję, podczas której położono fundamenty ideologiczne pod przyszłą Organizację Narodów Zjednoczonych.