place

Budynek Banku Pekao w Krakowie

Architektura modernizmu w KrakowieBank PekaoZabytkowe kamienice przy krakowskim Rynku Głównym
Tenement house, 1912 design. Karol Wyczyński and Ludwik Wojtyczko, 31 Main Market Square, Old Town, Kraków, Poland
Tenement house, 1912 design. Karol Wyczyński and Ludwik Wojtyczko, 31 Main Market Square, Old Town, Kraków, Poland

Budynek Banku Pekao – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 31, na rogu z ulicą Szewską 1, na Starym Mieście. Modernistyczny gmach projektu Ludwika Wojtyczki i Kazimierza Wyczyńskiego, powstał w 1913. Zbudowany został na miejscu kamienicy „Tenczerowskiej”, w której działała na początku lat siedemdziesiątych XVIII wieku, pierwsza w Krakowie kawiarnia prowadzona przez Mariannę Sędrakowską. 8 listopada 1990 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Fragment artykułu z Wikipedii Budynek Banku Pekao w Krakowie (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Budynek Banku Pekao w Krakowie
Szewska, Kraków Stare Miasto (Stare Miasto)

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Budynek Banku Pekao w KrakowieCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 50.062222 ° E 19.935833 °
placePokaż na mapie

Adres

Szewska 3
31-009 Kraków, Stare Miasto (Stare Miasto)
województwo małopolskie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

Tenement house, 1912 design. Karol Wyczyński and Ludwik Wojtyczko, 31 Main Market Square, Old Town, Kraków, Poland
Tenement house, 1912 design. Karol Wyczyński and Ludwik Wojtyczko, 31 Main Market Square, Old Town, Kraków, Poland
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Pałac Małachowskich w Krakowie
Pałac Małachowskich w Krakowie

Pałac Małachowskich (Kamienica Cyglarowska) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 30, na rogu z ul. Szewską 2, na Starym Mieście. Pałac powstał z połączenia i przebudowy trzech kamienic, które niegdyś zajmowały narożnik Rynku Gł. i ul. Szewskiej. Były to następujące kamienice: Cyglarowska, Kortynowska i Ryntowska. Rezydencja wzniesiona została w drugiej połowie XVIII w. dla Piotra Małachowskiego, wojewody krakowskiego, który pochodził ze starego i wielce zasłużonego dla Polski rodu Małachowskich herbu Nałęcz. Na szczegółowym planie krakowskiego Rynku Głównego z września 1787 r. widoczny jest znaczny fragment nowego pałacu z obszerną sienią, klatką schodową i dużymi pomieszczeniami na parterze. Piętrowa i rozległa budowla posiadała reprezentacyjne wnętrza z odpowiednim wystrojem i luksusowymi sprzętami. Majestatu i powagi dodawały rezydencji dwa renesansowe portale w sieni oraz drewniane stropy z profilowanymi belkami z XVII w. Detale te były reliktami przebudowanych kamienic. Pewne wyobrażenie o wyglądzie dawnych pałacowych wnętrz mogą nam dać odkryte po II wojnie światowej XIX-wieczne malowidła tzw. pompejańskie. W ciągu XIX i XX w. pałac Małachowskich dosyć często zmieniał swoich właścicieli i przeznaczenie. Z biegiem lat budowla traciła swój reprezentacyjny charakter, aby w końcu przybrać dzisiejszy kształt. Część parterowa dawnej magnackiej rezydencji zaczęła służyć działalności gastronomicznej i handlowej. O dawnej świetności pałacu świadczy jeszcze tylko ozdobny barokowy portal wejściowy oraz zachowane w niektórych miejscach dekoracje klasycystyczne. 3 listopada 1965 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Vis-à-vis (bar)
Vis-à-vis (bar)

Vis-à-vis – bar znajdujący się w Krakowie na Starym Mieście przy Rynku Głównym 29, w kamienicy „Pod Blachą”. Otwarty w roku 1978 w lokalu po byłym sklepie Centrali Rybnej. Zwany popularnie Zwis. Mieściło się tutaj całymi latami nieformalne biuro Piwnicy pod Baranami, miejsce stałych spotkań ludzi związanych z tym kabaretem. Przed wejściem znajduje się pomnik Piotra Skrzyneckiego, lidera i konferansjera kabaretu Piwnica pod Baranami, niegdyś stałego bywalca tej kawiarni. Fundatorem pomnika był kompozytor Zbigniew Preisner. Rzeźbę wykonali Grażyna Borkowska-Niemojewska i Łukasz Niemojewski. Stałymi bywalcami kawiarni nadal bywają głównie artyści: malarze, poeci, piosenkarze, rzeźbiarze, muzycy i aktorzy, fotograficy i filmowcy, oraz znane krakowskie postaci. Znani byli lub obecni bywalcy baru to m.in. poeta Marcin Świetlicki (który uwiecznił lokal w swoim wierszu Do Zwisu i z powrotem oraz kryminale Dwanaście), muzyk Andrzej Sikorowski, poeta Tadeusz Śliwiak, krytyk Paweł Głowacki, muzyk Leszek Wójtowicz, aktor Jan Nowicki. Kloszardem przesiadującym w Zwisie był słynny Szajbus Zbigniew Fijałkowski, bohater licznych incydentów i opowieści. Bywalcy baru od 2007 roku wydają gazetkę „Vis a vis”, dostępną w wydaniu papierowym, oraz w internecie. Ilustracje do niej tworzy Iwona Siwek-Front, są to codzienne historyjki o Babie lukrowanej z duszą nieczystą. W barze na stałe wisi komiks artystki, ilustrujący życie towarzyskie lokalnej społeczności i bywalców Vis-à-vis. Od wielu lat barmanem w Zwisie jest krakowski poeta Marek Wawrzyński, którego jeden z tomików – Na stronach – miał promocję w Piwnicy.

Kamienica „Pod Trzema Gwiazdami” w Krakowie
Kamienica „Pod Trzema Gwiazdami” w Krakowie

Kamienica Pod Trzema Gwiazdami – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto przy Rynku Głównym 32, na Starym Mieście. Budynek składa się z dwóch kamienic: południowej zwanej Kamienicą Wolfklajanowską i północnej zwanej Kamienicą Sznukowską. Zostały one rozdzielone najprawdopodobniej pod koniec średniowiecza i ponownie połączone w wieku XVIII. Południowa kamienica była własnością rodzin kupieckich, m.in. Wolfa Kleina (jego inicjały oraz data 1570 znajdują się na plakiecie w kluczu sklepienia sieni). Pod koniec XVI wieku dobudowano trzecie piętro. W drugiej ćwiartce XVII wieku dokonano wczesnobarokowej modernizacji – pojawił się portal w fasadzie, obramienia okien pierwszego piętra w elewacji tylnej. W drugiej połowie XVII wieku właściciel Puckowei lub Remerowei przyłączyli budynek przy ulicy Szewskiej 3. Kamienica północna w XVI i na początku XVII wieku była własnością Cyrusów, do połowy XVII wieku należała do kupieckiej rodziny Sznuków, a następnie do rajcy Jana Romanowicza, później do burmistrza Andrzeja Cieniowica. W latach 1699–1734 kamienica należała do szlacheckiej familii Ożarowskich. Scalenie obu części nastąpiło w latach 40. XVIII wieku z inicjatywy ławnika Facchinetti'ego. W końcu XVIII wieku Bonawentura Winkler – podkomorzy halicki adaptował kamienicę na swoją rezydencję. W pierwszej ćwierci XIX wieku nastąpiła modernizacja klasycystyczna dla rodziny Szulców. W latach 1985–1995 przeprowadzono generalny remont, podczas którego zaadaptowano kamienicę na potrzeby Banku Pekao S.A.: dobudowano czwarte piętro i ściśle powiązano z budynkiem narożnym Rynku Głównego 31. 7 grudnia 1965 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.