Parafia św. Marka Ewangelisty w Łodzi

Kościół pod wezwaniem Świętej Rodziny w Łodzi – świątynia należąca obecnie do polskokatolickiej parafii Świętej Rodziny w Łodzi, położona przy ul. B. Limanowskiego 60. Pierwotnie była to świątynia baptystyczna. Obiekt został wzniesiony w 1925 na potrzeby III zboru baptystycznego w Łodzi. Zaplanowano go na 450 miejsc siedzących. Początkowo wspólnota zborowa liczyła 160 członków. W 1945 w związku z opuszczeniem miasta przez większość baptystów niemieckich świątynia została przejęta przez państwo jako mienie poniemieckie. W 1949 władze państwowe przekazały obiekt na rzecz parafii Kościoła polskokatolickiego, która użytkuje go do dziś.

Parafia Świętej Rodziny w Łodzi – parafia Kościoła Polskokatolickiego w RP, położona w dekanacie warszawsko-łódzkim diecezji warszawskiej. Msze w kościele parafialnym celebrowane są w środy w okresie letnim o godz. 17:00, a w okresie zimowym o godz. 16:00, natomiast w niedzielę o godzinie 10.00 i 11:00. W pierwszą niedziele miesiąca o godz. 17.00 celebrowana jest msza w języku angielskim.

Ogólnokształcąca Szkoła Baletowa im. Feliksa Parnella w Łodzi – jedna z pięciu państwowych artystycznych szkół baletowych (najmłodsza w Polsce), o dziewięcioletnim cyklu kształcenia, dająca wykształcenie w zawodzie tancerz oraz wykształcenie ogólne w zakresie klas IV-VIII szkoły podstawowej i liceum ogólnokształcącego. Umożliwia uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego. Organem prowadzącym jest Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Warszawie – Centrum Edukacji Artystycznej.

Komenda Wojewódzka Policji w Łodzi im. płk. Janusza Jagrym-Maleszewskiego – jednostka organizacyjna Policji obejmująca swoim zasięgiem terytorium województwa łódzkiego podlegająca bezpośrednio Komendzie Głównej Policji.

Willa Ludwika Anstadta – neorenesansowa willa przy ul. Sędziowskiej 18 w Parku im. Andrzeja Struga w Łodzi

Kamienica Marii i Stefana Szylke – kamienica znajdująca się przy ul. Wrześnieńskiej 4 w Łodzi.

Stary cmentarz żydowski w Łodzi – nieistniejący cmentarz żydowski na Bałutach przy ul. Wesołej w Łodzi. Kirkut został założony 4 kwietnia 1811 roku na gruntach odkupionych od Adama i Magdaleny Lipińskich – mieszczan łódzkich oraz sąsiadujących gruntów innych osób. Wcześniej zmarli łódzcy Żydzi grzebani byli na kirkutach w pobliskim Lutomiersku i Strykowie. Cmentarz pierwotnie miał powierzchnię 0,06 ha, ale już w latach 80. XIX wieku na powiększanej nekropolii brakowało miejsca. Pochowano tu wielu łódzkich kupców, nauczycieli, przemysłowców, działaczy społecznych i religijnych – w sumie ponad 13 tys. osób narodowości żydowskiej. Najsławniejszymi pochowanymi tam byli: rabin Chaskiel Naumberg, Pinkus Zajdler, Pinkus Sonenberg, Mojżesz Fajtłowicz, Lejzer Perlmutter oraz Kalman Poznański. Znajdowały się tam groby członków rodzin Silbersteinów, Prussaków, Rosenblattów. Ze względu na brak miejsca na pochówki, 30 września 1888 roku, Dozór Bóżniczy zwrócił się do prezydenta miasta Władysława Pieńkowskiego z prośbą o zezwolenie na powiększenie cmentarza lub założenie nowego. Ostatecznie cmentarz zamknięto 10 listopada 1892 roku. Po 1892 roku jednak sporadycznie odbywały się pogrzeby. Podczas wojny w 1914 roku, kiedy nowy cmentarz był niedostępny, chowano nadal na starym. Ostatniego pochówku przy Wesołej dokonano prawdopodobnie w 1922 roku. Pochowano wtedy Efraima Lande w ohelu jego ojca Symche Binema. W międzywojniu dom przedpogrzebowy pełnił funkcję szpitala dla chorych umysłowo. Funkcjonował on również podczas II wojny światowej. W 1942 roku nekropola przy ul. Wesołej została zdewastowana. Część macew zdemontowano i wykorzystano do utwardzania dróg. Prawdopodobnie części nagrobków z pierwszej żydowskiej nekropolii w Łodzi użyto do utwardzenia nawierzchni i wybrukowania podwórek m.in. przy ulicy Zgierskiej i Bazarowej. Szpital (dawny dom przedpogrzebowy) dla umysłowo chorych został zlikwidowany we wrześniu 1942 roku (chorych zamordowano w ośrodku zagłady w Chełmnie nad Nerem), a w opuszczonym budynku umieszczono resort stolarski. Ostatecznie cmentarz zlikwidowano w 1949 roku – w czasie budowy ulicy Zachodniej, a pozostały teren został przeznaczony przez ówczesne władze pod budowę domów. Likwidacja odbyła się niezgodnie z prawem, nie było ekshumacji szczątków pochowanych. Obecnie przez teren cmentarza przebiega zachodnia nitka ulicy Zachodniej, obok wybudowano bloki. Pamiątką po nekropolii są dziś fragmenty murów na tyłach kamienic przy ulicach Rybnej i Bazarowej. Przy ul. Rybnej znajduje się pamiątkowy obelisk z tablicą. Przy okazji remontów ul. Zachodniej i prac ziemnych na terenie osiedla przy tej ulicy ciągle odnajduje się szczątki ludzkie pochodzące z dawnego cmentarza, gdyż w latach 50. nie przeprowadzono ekshumacji zwłok.

Synagoga przy ulicy Graficznej 4 – synagoga pochodząca z okresu przedwojennego, położona niegdyś w Łodzi, przy ulicy Graficznej 4. Podczas II wojny światowej okupanci niemieccy zdewastowali synagogę. Budynek po wojnie został przebudowany, zachował jednak kilka charakterystycznych cech – pilastry, półkoliste okienka, a z tyłu trzy prostokątne wnęki, po zamurowanych oknach. Nad środkowym przetrwało tondo i zwieńczenie w kształcie podkowy z gzymsem. Prawdopodobnie budynek składał się z dwóch części – dom modlitwy z chederem. Obecnie budynek już nie istnieje.

Wojewódzkie Centrum Ortopedii i Rehabilitacji Narządów Ruchu im. Dr. Z. Radlińskiego w Łodzi – szpital znajdujący się przy ul. Drewnowskiej 75 w Łodzi, działający w latach 1892–2014. Patronem szpitala był chirurg Zygmunt Radliński. Obiekt ujęty jest w Gminnej Ewidencji Zabytków Miasta Łodzi.

Plac Piastowski – plac w Łodzi położony w dzielnicy Bałuty pomiędzy ulicami: Lutomierską, Bazarową i Rybną. Obecnie pełni funkcję skweru wypoczynkowego, jest to także teren zielony. Posiada cechy parku: rośnie tam dużo drzew oraz biegną alejki.

Ulica Lutomierska w Łodzi ma około 2,4 kilometra długości, biegnie od ul. Zgierskiej (przy pl. Kościelnym) do skrzyżowania al. Włókniarzy i ul. Wielkopolskiej. Nazwa ulicy jest pozostałością układu komunikacyjnego okolic Łodzi przedprzemysłowej. Droga z Łodzi do Lutomierska wiodła niegdyś w pobliżu dzisiejszej ulicy Lutomierskiej - zniekształconym reliktem tego traktu jest dzisiejsza ul. Wrześnieńska. Po regulacji w pierwszej poł. XIX w. ul. Lutomierska została wytyczona na nowo w dzisiejszym przebiegu, zaś funkcję traktu do Lutomierska przejęła ul. Konstantynowska (dziś ul. Legionów). W czasie okupacji niemieckiej podczas II wojny światowej używano nazwy Hamburger Strasse.

Muzeum Fabryki – muzeum przy ul. Drewnowskiej 58 w Łodzi (na terenie CH „Manufaktura”), prezentujące historię kompleksu fabryczno-mieszkalnego Izraela Poznańskiego, który w latach 2002–2006 został przekształcony w Centrum Handlowe „Manufaktura”. Dawne imperium fabrykanta składało się z budynków przemysłowych, domów dla robotników, szpitala, kościoła oraz pałacu fabrykanckiego. Kreację ekspozycji we wnętrzach Muzeum Fabryki zaprojektował Mirosław Nizio, który także współtworzył Muzeum Powstania Warszawskiego.