place

Ulica Koletek w Krakowie

Ulice i place w Krakowie
UlicaKoletek WidokNaZachód POL, Kraków
UlicaKoletek WidokNaZachód POL, Kraków

Ulica Koletek – ulica w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto, na Stradomiu. Łączy ul. św. Agnieszki z ul. Smoczą, która jest jej przedłużeniem. Wytyczona w 1844. Początkowo nazywana ulicą Kopernika. Obecna nazwa pochodzi od mieszczącego się przy niej w latach 1593–1820 klasztoru ss. bernardynek i ich kaplicy św. Kolety, obowiązuje od 1858. Większość zabudowy stanowią kamienice czynszowe.

Fragment artykułu z Wikipedii Ulica Koletek w Krakowie (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Ulica Koletek w Krakowie
Lubicz, Kraków Stare Miasto (Stare Miasto)

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Ulica Koletek w KrakowieCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 50.052034 ° E 19.937963 °
placePokaż na mapie

Adres

Historyczne centrum Krakowa

Lubicz
31-025 Kraków, Stare Miasto (Stare Miasto)
województwo małopolskie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

UlicaKoletek WidokNaZachód POL, Kraków
UlicaKoletek WidokNaZachód POL, Kraków
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Ulica Droga do Zamku w Krakowie
Ulica Droga do Zamku w Krakowie

Ulica Droga do Zamku – ulica w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto, na Starym Mieście, biegnie od ul. św. Idziego południowym stokiem wzgórza wawelskiego do Bramy Bernardyńskiej a dalej od bramy na dziedziniec zewnętrzny Wawelu prowadzi wewnętrzna ulica. Od roku 1846, po wcieleniu Rzeczypospolitej Krakowskiej do Austrii, na Wawelu stacjonowali austriaccy żołnierze. Zamek zamieniono w koszary artylerzystów. W tym czasie wjazd na wzgórze był tylko jeden, od ul. Kanoniczej. Po rozpoczęciu fortyfikowania Krakowa (od 1850 roku) armia austriacka podjęła prace mające przekształcić wzgórze w cytadelę. Austriaccy inżynierowie wojskowi zaplanowali nowy wjazd. Wzdłuż południowego, stromego stoku wzgórza, które było częścią Plant i rosły na nim drzewa brzoskwiniowe i były winnice, splantowano teren i zbudowano stosunkowo łagodny dojazd dla artylerii, dowozu amunicji i zaopatrzenia dla wojska oraz do budowanego w tym czasie szpitala wojskowego. Wjazdu do cytadeli strzegła brama i most zwodzony znajdujące się w miejscu dzisiejszej Bramy Bernardyńskiej. Od drogi prowadziła przecznica do kolejnej zbudowanej przez Austriaków, pod Basztą Senatorską, bramy. Droga prowadziła od placu Bernardyńskiego (zakończenie ul. Grodzkiej) czego pamiątką jest obecnie niewielki, ślepy fragment ulicy u podnóża wawelskiego wzgórza. Podczas II wojny światowej Niemcy uporządkowali otoczenie Wawelu burząc kilka stojących wokół niego kamienic m.in. zburzyli kamienicę zwaną „Dębno” stojącą na miejscu dzisiejszej ulicy św. Idziego i zbudowali nowy dojazd. Zbudowali także, w 1943 roku, na miejscu wyburzonej austriackiej bramy wjazdowej, bramę zwaną obecnie Bramą Bernardyńską a zaprojektowaną przez Adolfa Szyszko-Bohusza. Droga otrzymała dzisiejszy kształt. Ulica jest jedyną drogą dojazdową na wzgórze dostępną dla pojazdów, jest też jednym z dwóch wejść dla turystów. W pobliżu skrzyżowania z ul. św. Idziego znajduje się replika posągu Światowida ze Zbrucza.