Mińsk-Arena

Stadion łyżwiarski (ros. Конькобежный стадион, biał. Канькабежны стадыён) – kryty tor łyżwiarski w Mińsku, stolicy Białorusi. Został otwarty 30 stycznia 2010 roku. Może pomieścić 3000 widzów. Obiekt połączony jest bezpośrednio z krytym torem kolarskim, a poprzez podziemne przejście także z halą widowiskowo-sportową Mińsk-Arena. Tor został otwarty 30 stycznia 2010 roku, w tym samym dniu, w którym dokonano oficjalnego otwarcia Mińsk-Areny. Obiekt jest częścią kompleksu Mińsk-Areny, połączony jest on bezpośrednio z krytym torem kolarskim (został on oddany do użytku nieco wcześniej, pod koniec 2008 roku), a także, poprzez podziemne przejście, z samą Mińsk-Areną. Obiekt powstał jako pierwszy kryty tor łyżwiarski na Białorusi. Długość toru wynosi 400 m, a trybuny areny mogą pomieścić 3000 widzów. Wewnątrz toru znajdują się dodatkowe lodowiska, dzięki czemu hala przystosowana jest również do uprawiania curlingu, łyżwiarstwa figurowego czy hokeja na lodzie. W budynku znajdują się także, unikalne w skali kraju, pomieszczenia wyposażone w urządzenia do wytwarzania niskiego ciśnienia atmosferycznego oraz deficytu tlenowego, dzięki czemu można w nich trenować w warunkach zbliżonych do klimatu wysokogórskiego. Na torze rozegrano m.in. mistrzostwa Europy w łyżwiarstwie szybkim w wieloboju w 2016 roku, a także finał Pucharu Świata w łyżwiarstwie szybkim sezonu 2017/2018.

Welodrom kompleksu „Mińsk-Arena” (biał. Веладром Мінск-Арэны, ros. Велодром Минск-Арены) – kryty tor kolarski w Mińsku, stolicy Białorusi. Został otwarty 30 grudnia 2008 roku. Może pomieścić 2000 widzów. Długość toru kolarskiego wynosi 250 m, a jego nawierzchnia wykonana jest z drewna świerka syberyjskiego. Welodrom został otwarty 30 grudnia 2008 roku. Obiekt jest częścią kompleksu Mińsk-Areny, połączony jest on bezpośrednio z krytym torem łyżwiarskim (otwartym 30 stycznia 2010 roku). W lutym 2013 roku w arenie zostały rozegrane mistrzostwa świata w kolarstwie torowym. W czerwcu 2019 roku obiekt gościł konkurencje kolarstwa torowego w ramach II Igrzysk Europejskich.

Masiukowszczyzna (biał. Масюкоўшчына, ros. Масюковщина) – przystanek kolejowy w Mińsku, na Białorusi.

Spartyunaja (biał. Спартыўная; ros. Спортивная, Sportiwnaja) – stacja mińskiego metra położona na linii Autazawodskiej. Otwarta została w dniu 11 lipca 2005 roku.

Puszkinskaja (biał. Пушкінская; ros. Пушкинская, Puszkinskaja) – stacja mińskiego metra położona na linii Autazawodskiej. Otwarta została w dniu 3 lipca 1995 roku.

Rejon centralny (biał. Цэнтральны раён) - administracyjny rejon Mińska, stolicy Białorusi, położony w północnej i środkowej części miasta. Powierzchnia 41 km², 111,2 tys. mieszkańców. Utworzony w 1969. W 2000 przyłączono do niego fragment terytorium rejonu frunzeńskiego.

Masiukowszczyzna (biał. Масюкоўшчына, ros. Масюковщина) — dawna wieś, od 2004 dzielnica mieszkaniowa w rejonie frunzeńskim Mińska. W dzielnicy znajduje się przystanek kolejowy.

Cmentarz Kalwaryjski (biał. Кальварыйскія могілкі ў Менску lub Кальварыя) – zabytkowy cmentarz rzymskokatolicki w Mińsku. Został założony w XVII wieku, rozrósł się wokół drewnianego kościoła postawionego tu w 1673. Do nekropolii prowadzi bogato zdobiona brama z okresu klasycyzmu zbudowana w 1830 przez Jerzego Kobylińskiego (na pamiątkę zmarłej żony). Na cmentarzu znajduje się neogotycki kościół Podwyższenia Krzyża Świętego (1839–1841). We wnętrzu świątyni pochowano m.in. Jana Krzysztofa Damela – polskiego malarza i grafika, wykładowcę Uniwersytetu Wileńskiego. Najstarszy nagrobek pochodzi z 1808, w 1967 cmentarz zamknięto dla nowych pochówków. Na cmentarzu chowano ofiary terroru sowieckiego.

Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Mińsku – rzymskokatolicka parafia znajdująca się w archidiecezji mińsko-mohylewskiej, w dekanacie Mińsk-Zachód, na Białorusi. Kościół parafialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Mińsku znajduje się na terenie Cmentarza Kalwaryjskiego. W latach 1904–1905 proboszczem parafii był ks. Zygmunt Łoziński, późniejszy biskup miński i piński.

Prospekt Zwycięzców (biał. Праспект Пераможцаў) – aleja w Mińsku, stolicy Białorusi, jedna z ważniejszych dróg miasta. Posiada długość 9 km i wchodzi w skład drugiej miejskiej drogi średnicowej. Do 1980 roku nosiła nazwę magistrali Parkowej, w latach 1980–2005 – prospektu Piotra Maszerawa (ku czci sowieckiego polityka Piotra Maszerawa). W 2005, z okazji 60. rocznicy zwycięstwa ZSRR w II wojnie światowej, przemianowany na prospekt Zwycięzców. W 2013 oddano do użytku Pałac Niepodległości mieszczący się przy alei. Przy ulicy znajduje się hala Mińsk Arena. Pod numerem 111 ulicy działa siedziba klubu hokejowego Dynama Mińsk

Kuncauszczyna (biał. Кунцаўшчына; ros. Кунцевщина, Kuncewszczina) – stacja mińskiego metra położona na linii Autazawodskiej. Otwarta została w dniu 11 lipca 2005 roku.

Liebiadziny (biał. Лебядзіны, ros. Лебяжий) – przystanek kolejowy w Mińsku, na Białorusi.