place

Lambeth Bridge

City of WestminsterLondon Borough of LambethMosty i wiadukty drogowe w LondynieMosty nad TamiząZabytki Londynu
Lambeth Bridge upstream side
Lambeth Bridge upstream side

Lambeth Bridge – most nad Tamizą w Londynie, przeznaczony dla pieszych i pojazdów, pomiędzy Westminster Bridge a Vauxhall Bridge.

Fragment artykułu z Wikipedii Lambeth Bridge (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Lambeth Bridge
Lambeth Bridge, Londyn Lambeth (London Borough of Lambeth)

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Linki zewnętrzne Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Lambeth BridgeCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 51.494536 ° E -0.122994 °
placePokaż na mapie

Adres

Lambeth Bridge

Lambeth Bridge
SE1 7SG Londyn, Lambeth (London Borough of Lambeth)
Anglia, Wielka Brytania
mapOtwórz w Mapach Google

linkWikiData (Q1130666)
linkOpenStreetMap (378460900)

Lambeth Bridge upstream side
Lambeth Bridge upstream side
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Pałac Westminsterski
Pałac Westminsterski

Pałac Westminsterski (ang. Palace of Westminster) – zabytkowy, neogotycki pałac w Londynie, w Wielkiej Brytanii; siedziba brytyjskiej Izby Gmin, Izby Lordów oraz urzędów z nimi związanych; zabytek I klasy od 1970 roku, w 1987 roku wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Jego budowę rozpoczął Knut Wielki w 1016 roku. W XIII wieku stał się politycznym centrum angielskiej państwowości. Do 1512 roku służył jako siedziba monarchy. Od XIII stulecia obradował w nim Parlament. Został przebudowany w XVIII wieku w związku z ustanowieniem Królestwa Wielkiej Brytanii i związanym z tym powiększeniem aparatu administracyjnego. W 1834 roku spłonął w pożarze. Został odbudowany w latach 1840–1870 przez Charlesa Barry’ego przy współpracy z Augustusem Puginem. W latach 1940–1941 ucierpiał podczas nalotów niemieckich. Prace remontowe trwały od 1945 do 1950 roku. W latach 1981–1994 został poddany renowacji. Rozpoczęcie kolejnego gruntownego remontu, połączonego z odnowieniem wnętrz i wymianą instalacji, planowane jest na rok 2020. Składa się z trzech skrzydeł. Najważniejsze pomieszczenia umiejscowione są w osi centralnej. W samym środku znajduje się Central Lobby, po obu jego stronach, w takiej samej odległości znajdują się sale posiedzeń Izby Lordów (Lords Chamber) oraz Izby Gmin (Commons Chamber). Na północnym krańcu znajduje się wieża Elizabeth Tower, określana również jako Big Ben. W przeciwległej części pałacu wznosi się Victoria Tower, której wierzchołek na wysokości 98,5 metra stanowi najwyższy punkt kompleksu.

Koronacja Elżbiety II
Koronacja Elżbiety II

Koronacja Elżbiety II – ceremonia koronacyjna królowej Elżbiety II z dynastii Windsorów. Odbyła się 2 czerwca 1953 roku w Opactwie Westminsterskim w Londynie. Elżbieta II wstąpiła na tron w wieku 25 lat po śmierci swojego ojca, Jerzego VI (6 lutego 1952); wkrótce potem została ogłoszona królową. W uroczystości, która odbyła się w St. James’s Palace, wzięli udział m.in. członkowie Tajnej Rady Wielkiej Brytanii i lord mer Londynu. Koronacja odbyła się ponad rok później ze względu na tradycję, zgodnie z którą po śmierci monarchy musi upłynąć odpowiedni czas przed zorganizowaniem takich uroczystości. Dało to również komisjom planistycznym odpowiednio długi czas na przygotowanie się do ceremonii. Podczas nabożeństwa Elżbieta złożyła przysięgę, została namaszczona krzyżmem przez arcybiskupa Canterbury, ubrana w szaty, przekazano jej również insygnia królewskie (berło i jabłko) oraz koronowano na królową Wielkiej Brytanii, Kanady, Australii, Nowej Zelandii, Związku Południowej Afryki, Pakistanu i Cejlonu (obecnie Sri Lanka). Do momentu koronacji jej syna, Karola (2023) była to jedyna koronacja brytyjskiego monarchy transmitowana w pełni przez telewizję (w 1937, podczas koronacji Jerzego VI, kamery mogły rejestrować jedynie przejazd królewskiej karety ulicami stolicy). Polskim radiosłuchaczom ceremonię koronacyjną relacjonował korespondent Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa, Tadeusz Nowakowski. Na pamiątkę tego wydarzenia ustanowiono Medal Koronacyjny Królowej Elżbiety II.