Britannia Row Studios

London Borough of Wandsworth – jedna z 32 gmin Wielkiego Londynu położona w jego południowo-zachodniej części. Wraz z 11 innymi gminami wchodzi w skład tzw. Londynu Wewnętrznego. Władzę stanowi Rada Gminy Wandsworth (ang. Wandsworth London Borough Council).

Sands End – dzielnica Londynu, w Wielkim Londynie, leżąca w gminie Hammersmith and Fulham. Leży 8,1 km od centrum Londynu. W 2011 roku dzielnica liczyła 12 760 mieszkańców.

Ratusz w Fulham – ratusz zachodniej dzielnicy Londynu, Fulham, zlokalizowany przy Harwood Road i Fulham Road (dwie elewacje wejściowe).

Wandsworth – dzielnica Londynu, leżąca w gminie London Borough of Wandsworth. Wandsworth wspomniane zostało w Domesday Book (1086) jako Wand(el)/Wendelesorde. W dzielnicy znajduje się największe brytyjskie więzienie HMP Wandsworth, w którym przebywa ponad 1800 skazanych.

Stamford Bridge – stadion w Londynie, mieszczący 41,841 widzów, na którym swoje mecze rozgrywa angielska drużyna Chelsea F.C. Dosłowne tłumaczenie nazwy to „most Stamford” i odnosi się do potoku o nazwie Stanford, dzisiaj już nieistniejącego dopływu Tamizy. Oficjalne otwarcie stadionu nastąpiło 28 kwietnia 1877 roku. Został on zaprojektowany przez Archibald Leitch, a w jego zamierzeniach miał on pomieścić 100 tysięcy widzów, co miało stawiać drugi najlepszy wynik kraju po obiekcie zespołu Crystal Palace. Obecny stadion Chelsea był wtedy wyłącznie areną potyczek lekkoatletycznych, pierwsze spotkania piłkarskie zaczęto rozgrywać na nim dopiero 28 lat po otwarciu. Przeznaczenie obiektu na użytek czysto piłkarski wiąże się z powstaniem klubu. Przedsiębiorca budowlany oraz właściciel obiektu Gus Mears pragnął pozbyć się stadionu, dlatego złożył ofertę jego sprzedaży drużynie Fulham. Władze tego klubu jednak nie skorzystały z oferty. Od pomysłu sprzedaży ostatecznie odwiódł Mearsa Frederick Parker, znany finansista, który doradził mu założenie nowego klubu z siedzibą właśnie na Stamford Bridge. Od tamtego roku – 1905 – datuje się powstanie jednego z najbardziej znanych angielskich klubów – Chelsea FC.

Cmentarz Brompton (ang. Brompton Cemetery) – cmentarz w Londynie, w Royal Borough of Kensington and Chelsea, wytyczony w 1839, otwarty w 1840. Znajduje się przy ulicy Old Brompton Road w zachodniej części miasta na terenie obszaru West Brompton w pobliżu dzielnicy Earl’s Court. Został zaprojektowany w 1839 przez inżyniera Stephen Geary, architektem był Benjamin Baud, a sam ogród był wedle planu John Loudun. Otwarty został w 1840 roku. Stanowi jeden z siedmiu wspaniałych cmentarzy wokół Londynu, z trzeciego dziesięciolecia 19-go wieku i do których zaliczają się Cmentarz Kensal Green, Highgate Cemetery oraz Cmentarz West Norwood. Na początku jego istnienia posadzono tu polskie drzewka iglaste aby na groby nie opadały liście. Jest przeszło 300 polskich grobów, wśród 205 000 pochówków. Najwcześniejszym Polakiem, który trafił tam na wieczność był międzynarodowy szachista i dziennikarz, Jan Herman Zuckertort (1842–1888).

Lillie Bridge Grounds – nieistniejący obiekt sportowy w Londynie, na którym odbywały się głównie zawody lekkoatletyczne, kolarskie oraz mecze krykietowe. W 1873 roku na Lillie Bridge rozegrano mecz finałowy Pucharu Anglii w piłce nożnej pomiędzy Wanderers a Oxford University. Lillie Bridge otwarto w latach sześćdziesiątych XIX wieku po staraniach w 1865 walijczyka John Graham Chambers. Znajdował się w odległości ok. 500 metrów od miejsca, w którym położony jest dziś stadion Stamford Bridge. W 1867 roku na Lillie Bridge odbyły się pierwsze w historii amatorskie walki bokserskie. W latach 1869–1872 swoje mecze rozgrywał tam zespół krykietowy Middlesex CCC. Z obiektu korzystały także lekkoatletyczne kluby Amateur Athletic Club, London Athletic Club oraz Civil Service Athletic Club. W 1876 roku Marshall Brooks pobił na nim rekord świata w skoku wzwyż, skacząc 1 m 90,5 cm (6¼ stopy); wtedy to po raz pierwszy przekroczono wysokość 6 stóp (1 m 83 cm). 29 marca 1873 roku na Lillie Bridge odbył się finał Pucharu Anglii pomiędzy obrońcą trofeum Wanderers a zespołem Oxford University. Wanderers jako klub, który zwyciężył w poprzedniej edycji Pucharu i nie posiadający własnego stadionu, miał przywilej wybrania obiektu meczu finałowego; wybór padł na Lillie Bridge Grounds. Spotkanie obejrzało 3000 widzów. W tym samym dniu rozegrano zawody wioślarskie pomiędzy uniwersytetami z Oxfordu i Cambridge, znanych jako The Boat Race, dlatego mecz finału Pucharu Anglii rozpoczęto o godz. 11.00. Obiekt Lillie Bridge przestał być używany w 1889 na skutek zamieszek które powstały z uwagi na rychłe zamknięcie zawodów bieżnych 18 września 1888, kiedy to stadion był już zapełniony sześcioma tysiacami widzów. Wybuch nieład, podpalono trybunę co przyczyniło się do zniszczenia głównej trybuny i bieżni. Ostatecznie zamknięto go w 1889. W jego miejscu powstały stacja rozrządowa kolejowa i skład na węgiel Brompton and Piccadilly Line do lat 1960 kiedy to Earls Court Exhibition Centre odkupił teren i założył parking dla ciężarówek obsługujących halę wystawową oraz miejsce na 1070 samochodów.

Clapham Junction – stacja kolejowa w Londynie, w dzielnicy Wandsworth. Otwarta została 2 marca 1863 roku. W systemie londyńskiej komunikacji miejskiej, należy do drugiej strefy biletowej. Jedna z najbardziej ruchliwych, względem ruchu pasażerskiego, stacja kolejowa w Londynie. Na przełomie 2008/2009 z jej usług skorzystało 17.5 mln pasażerów. Jest najczęściej używaną stacją przesiadkową w Londynie – przesiada się tu ponad 30 mln osób rocznie. Przez stację przejeżdża 2000 pociągów dziennie, z czego w godzinach szczytu ok. 180 pociągów na godzinę, głównie z/do Waterloo Station i Victoria Station, co czyni ją najbardziej ruchliwą stacją w Europie. Zarządzana jest przez przewoźnika South West Trains, a obsługiwana także przez London Overground oraz Southern. W dniu 12 grudnia 1988 w pobliżu stacji doszło do dwóch kolizji trzech pociągów, w których zginęło 35 osób, natomiast 16 grudnia 1991 pomiędzy szynami eksplodowała bomba, podłożona przez Prowizoryczną Irlandzką Armią Republikańską.

Emanuel School – prywatna szkoła dzienna położona w Battersea, południowo-wschodniej części Londynu. Szkoła należy do Headmasters' and Headmistresses' Conference i w momencie rozpoczęcia roku szkolnego 2022/2023 uczęszczało do niej 1081 uczniów w wieku od 10 do 18 lat.

HMP Wandsworth – męskie więzienie kategorii B w Wandsworth, dzielnicy Londynu, przeznaczone głównie dla skazanych przez sądy londyńskie. Jest obecnie największym zakładem karnym w Wielkiej Brytanii, w którym karę może odbywać jednocześnie do 1877 skazanych. Jest zakładem, w którym więźniowie-cudzoziemcy oczekują na ekstradycję.

Earls Court Exhibition Centre – nieistniejący od 2014 zespół dwóch połączonych hal widowiskowo-wystawowych w dzielnicy Earl’s Court w Londynie, położonych na terenie Royal Borough of Kensington and Chelsea oraz Hammersmith and Fulham. W czasie Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012 był miejscem rozgrywania męskiego i żeńskiego turnieju siatkarskiego. Teren ma być użyty do budowy luksusowej dzielnicy przed 2033.

Battersea – część Londynu, leżąca w gminie London Borough of Wandsworth. Battersea jest wspomniana w Domesday Book (1086) jako Patricesy.