Pomnik Gabriela Narutowicza w Bielsku

Park Włókniarzy w Bielsku-Białej – park miejski znajdujący się w centrum Bielska-Białej, na historycznym Żywieckim Przedmieściu, pomiędzy ul. Partyzantów, 1 Maja, Leszczyńską i rzeką Białą. Powstał w 1899 r. jako Planty Blichowe (Blich to druga nazwa Żywieckiego Przedmieścia). Obecną nazwę nadano w okresie powojennym. Północna część parku przechodzi w plac Adama Mickiewicza (przed 1939 r. noszący nazwę pl. Blichowy, a w latach PRL – pl. Obrońców Pokoju). Od II poł. XIX wieku aż po lata 70. XX wieku był miejscem, w którym odbywały się wiece, demonstracje i inne wydarzenia masowe. Do historii przeszła m.in. trzytysięczna demonstracja młodzieżowa w marcu 1968. W 1928 r. wzniesiony tu został pomnik Gabriela Narutowicza, pierwszego prezydenta II RP. Był to jedyny w Polsce pomnik tego polityka, mimo że nie miał on nic wspólnego z miastem, dlatego też jego budowę można uznać za demonstrację polskości w zdominowanym przez ludność niemiecką mieście. W roku 1939 został zburzony przez Niemców, a na jego miejscu stanął w 1961 r. pomnik Adama Mickiewicza (proj. R. Sroczyński 1955, wyk. A. Biłka 1955-1961). W południowo-zachodniej części parku znajdują się korty tenisowe z pawilonem sportowym w formie pałacyku miejskiego powstałym w roku 1928 według projektu Alfreda Wiedermanna zastępując drewniany Pawilon Lodowy z 1894 r.. Na północ od kortów park od ulicy Partyzantów oddzielają dwa budynki z początków XX wieku, w których dziś mieszczą się: Powiatowy Urząd Pracy oraz Poradnia Chorób Płuc i Gruźlicy Specjalistycznego Zespołu Chorób Płuc i Gruźlicy w Bystrej. Sam park jest obszarem cennym przyrodniczo ze względu na, mające status pomników przyrody, aleje kasztanowców zwyczajnych i platanów klonolistnych.

Murapol S.A. – polska firma deweloperska z siedzibą w Bielsku-Białej działająca od 2001. Od początku swojej działalności do 30 września 2024 r. zrealizowała 85 wieloetapowych inwestycji w 21 miastach w Polsce, w ramach których powstało 441 budynków z 29,9 tys. lokali mieszkalnych.

Żywieckie Przedmieście (niem. Saybuscher Vorstadt) – część śródmieścia Bielska-Białej położona na południe od Starego Miasta, historyczne przedmieście miasta Bielska. Zostało wydzielone z Górnego Przedmieścia w roku 1824. W XIX i XX wieku stanowiło w dużej mierze dzielnicę przemysłową. Administracyjnie wchodzi w skład osiedli (jednostek pomocniczych gminy) Śródmieście Bielsko, Osiedle Słoneczne oraz Bielsko Południe.

Zespół Szkół Technicznych i Handlowych im. Franciszka Kępki w Bielsku-Białej – szkoła ponadgimnazjalna w Bielsku-Białej, zlokalizowana przy ul. Lompy 11. Mury szkoły opuściło już ponad 15 000 uczniów. W szkole pracuje ponad setka nauczycieli.

Bielsko-Biała Lipnik – przystanek kolejowy i posterunek odgałęźny w Bielsku-Białej, w województwie śląskim, w Polsce. Znajduje się w dzielnicy Biała Krakowska (na Osiedlu Grunwaldzkim), przy ul. Cichej, na linii

Plac Franciszka Żwirki i Stanisława Wigury – plac położony w śródmieściu Bielska-Białej, na historycznym Żywieckim Przedmieściu (w administracyjnej dzielnicy Śródmieście Bielsko), u zbiegu ulic Zamkowej, Partyzantów, Sukienniczej, Przekop i Władysława Sikorskiego. W swojej pierwotnej formie wytyczony został na przełomie XIX i XX wieku, obecny kształt uzyskał w 1974 roku po wyburzeniu zabudowy w północno-wschodniej części pierwotnego placu i wschodniej pierzei ulicy Zamkowej. Stara część placu pełni obecnie funkcję parkingu, nowa stanowi skwer z pomnikiem Franciszka Żwirki i Stanisława Wigury. W osi północ–południe plac przecina czteropasmowa ulica Partyzantów, znajduje się tu przystanek autobusowy obsługiwany przez czternaście linii MZK Bielsko-Biała. Większość zachowanej zabudowy stanowią kamienice czynszowe z przełomu XIX i XX wieku, znajduje się tu również muzeum Stara Fabryka (dawne Muzeum Techniki i Włókiennictwa).

Regionalny Ośrodek Kultury w Bielsku-Białej – instytucja kultury Województwa Śląskiego. Jej siedziba mieści się w Bielsku-Białej przy ul. 1 Maja 8. Ośrodek powstał w 1975 roku jako Wojewódzki Dom Kultury. Nazwę tę nosił do 1989 roku, kiedy to przekształcono go w Wojewódzki Ośrodek Kultury, natomiast od 2000 roku nosi obecną nazwę. Zgodnie ze statutem, do zadań Ośrodka należy m.in. „ochrona tradycji i dziedzictwa kulturowego zwłaszcza w zakresie folkloru, sztuki ludowej oraz rękodzieła ludowego i artystycznego ze szczególnym uwzględnieniem beskidzkiego obszaru kulturowego”. Zadania te realizowane są poprzez następujące rodzaje działalności: organizację cyklicznych imprez kulturalnych, w tym m.in.: Tydzień Kultury Beskidzkiej wraz z gminami: Żywiec, Wisła, Ustroń, Szczyrk, Oświęcim i Maków Podhalański, Przegląd Zespołów Kolędniczych i Obrzędowych Żywieckie Gody wraz z gminami: Żywiec i Milówka, Wojewódzki Przegląd Dziecięcych Zespołów Folklorystycznych w Wiśle, Wojewódzki Przeglądu Wiejskich Zespołów Artystycznych w Brennej, Międzynarodowy Konkurs Chórów „Gaude Cantem” w Oświęcimiu, Konkurs na Palmy Wielkanocne w Gilowicach konkursy i przeglądy folklorystyczne, recytatorskie i teatralne, działalność wydawniczą: kwartalnik „Relacje-Interpretacje”, rocznik „€žKalendarz Kulturalny Województwa Śląskiego”, wydawnictwa książkowe, katalogi, foldery, działalność edukacyjną - organizacja szkoleń i warsztatów, działalność wystawienniczą (wystawy czasowe) w ramach Galerii Sztuki, prowadzenie Beskidzkiego Centrum Zabawkarstwa Ludowego oraz Beskidzkiej Szkołę Folkloru, redakcję i administrowanie portali internetowych o tematyce regionalnej oraz folklorystycznej. Za swą działalność bielski Ośrodek został uhonorowany m.in.: Dyplomem Honorowym Ministra Kultury i Sztuki (dwukrotnie: 1988, 1993), Nagrodą im. Oskara Kolberga (1999), Odznaką Honorowa Polskiego Związku Chórów i Orkiestr (2008) Odznaką Honorową Za Zasługi dla Województwa Śląskiego (2009),

Stara Fabryka – oddział Muzeum Historycznego w Bielsku-Białej gromadzący i udostępniający zbiory związane z historią przemysłu w mieście. Mieści się w dawnej fabryce włókienniczej braci Büttnerów (w okresie PRL część Zakładów Przemysłu Wełnianego „Bewelana”) przy placu Żwirki i Wigury 8. Placówka powstała w 1979 pod nazwą Muzeum Techniki Włókienniczej, w latach 1995–2013 działała jako Muzeum Techniki i Włókiennictwa. Znajduje się na Szlaku Zabytków Techniki Województwa Śląskiego.

Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna (WSEH) – utworzona w 1997 roku niepubliczna uczelnia z siedzibą w Bielsku-Białej. Współpracuje z Prywatnym Nauczycielskim Kolegium Języków Obcych w Bielsku-Białej „The Top”. Działa na podstawie zezwolenia Ministra Edukacji Narodowej nr DNS-1-0145-348TBM/2000 i jest wpisana do ewidencji uczelni niepublicznych, prowadzonego przez Ministra właściwego ds. szkolnictwa wyższego i nauki, pod numerem 126.

Zakłady Tłuszczowe Bielmar sp. z o.o. – polska spółka, której podstawową działalnością jest przerób nasion oleistych (rzepaku) oraz produkcja margaryn, tłuszczów roślinnych i oleju roślinnego. Jej siedziba znajduje się w Bielsku-Białej, przy ul. Sempołowskiej 63 w dzielnicy Leszczyny. Przedsiębiorstwo Bielskie Zakłady Przemysłu Tłuszczowego założone zostało w lutym 1945 r. W roku 1966 przedsiębiorstwo zostało połączone z Szopienickimi Zakładami Przemysłu Tłuszczowego i do roku 1982, kiedy to znów stało się samodzielnym podmiotem, funkcjonowało pod nazwą Śląskie Zakłady Przemysłu Tłuszczowego z siedzibą w Katowicach-Szopienicach. W roku 1990 dokonano zmiany nazwy przedsiębiorstwa na Bielmar. W 1994 r. pracownicy, rolnicy i hurtownicy założyli spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością – Zakłady Tłuszczowe "Bielmar". Od 1 kwietnia 1995 roku spółka ta przejęła w leasing przedsiębiorstwo państwowe Bielmar. Po spłacie opłaty leasingowej przedsiębiorstwo jest obecnie własnością spółki.

Prywatne Nauczycielskie Kolegium Języków Obcych – założone w 1992 r. kolegium nauczycielskie w Bielsku-Białej, kształcące na poziomie licencjackim. Kolegium jest szkołą niepubliczną o uprawnieniach publicznych. Patronat nad nią sprawuje Uniwersytet Śląski. Współpracuje z Wyższą Szkołą Ekonomiczno-Humanistyczną.

Katedra św. Mikołaja w Bielsku-Białej – katedra diecezji bielsko-żywieckiej, a także jeden z największych kościołów w Bielsku-Białej. Położona jest na Starym Mieście, przy pl. św. Mikołaja i leży na terenie Dekanatu Bielsko-Biała I – Centrum. Pełni również funkcję kościoła parafialnego (parafia św. Mikołaja). Katedra powstała w latach 1443–1447, jednak obecny kształt uzyskała dopiero w 1912 roku. Na skutek licznych przebudów posiada elementy większości stylów architektonicznych – od gotyku po modernizm.