AB (przedsiębiorstwo)

Magnice (niem. Magnitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Kobierzyce.

Pałac w Magnicach (niem. Neues Schloß) – pałac z zabytkowymi parkiem i ogrodem we wsi Magnice. Pałac zbudowany w stylu neorenesansu francuskiego dla Ernesta von Ratha; kryty wysokim dachem z lukarnami, zniszczony podczas II wojny światowej. Obecny budynek to replika zabytku. Obiekt otoczony parkiem z ogrodem z 1830 r.

Domasław (niem. Domslau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Kobierzyce.

Domasław – przystanek osobowy, a dawniej stacja kolejowa w Domasławiu, w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Kobierzyce. Stacja została otwarta w dniu 1 czerwca 1884 roku razem z linią kolejową z Wrocławia Głównego do Kobierzyc. Po 22 latach przerwy przystanek rozpoczął ponownie obsługiwać ruch pasażerski 12 czerwca 2022.

Parafia św. Wojciecha Biskupa i Męczennika w Domasławiu – znajduje się w dekanacie Wrocław Krzyki w archidiecezji wrocławskiej. Erygowana w 2006 roku. Obsługiwana przez księży archidiecezjalnych. Jej proboszczem jest Ks. mgr lic. Artur Miazga wicedziekan.

Księginice (niem. Polnisch Kniegnitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Kobierzyce.

Chrzanów (niem. Zaumgarten) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Kobierzyce.

Pełczyce – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Kobierzyce.

Pałac w Kobierzycach (niem. Schloss Koberwitz) – zabytkowy pałac we wsi Kobierzyce.

Bledzów (do 1945 niem. Grünhübel) – przysiółek wsi Bielany Wrocławskie w Polsce, położony w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Kobierzyce. Stanowi południową część wsi Bielany Wrocławskie.

Kobierzyce (niem. Koberwitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Kobierzyce.

Wilczków (niem. Wiltschau, po 1937 Herdhausen) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Żórawina. Wieś ma charakter owalnicowy (typu Angerdorf). Na terenie wsi znaleziono artefakty kultury ceramiki sznurowej oraz z I wieku p.n.e. Nazwa miejscowości (jako Wilkow) poświadczona jest już w 1307 roku, w dokumentach średniowiecznych pojawia się także jako Wilzow (1318) i Wilczow (1360), choć inne źródła podają za rok najwcześniejszej wzmianki 1521. W 1318 miejscowość, za zgodą księcia Henryka VI Dobrego, nabył Johann von Reste, zamożny wrocławski kupiec i kredytodawca. Jedenaście lat później król Jan Luksemburski dodał do jego domeny dziesięć dużych pól w miejscowości, w zamian za pożyczkę w wysokości 60 marek groszy praskich. Nadanie to było niezgodne z ówczesnym prawem, bowiem król Jan dokonał go jeszcze za życia księcia Henryka. W 1375 dobra w Wilczkowie kupił Johannes Rothe, w którego rodzinie wieś pozostała przynajmniej do XVI wieku. W połowie XIX wieku miejscowość należała do Grafa Louisa von Schlabrendorf. W 1845 znajdowało się w niej 45 domostw zamieszkanych przez 464 mieszkańców. Większość stanowili ewangelicy, ale we wsi mieszkało także 83 katolików. Miejscowość posiadała również pałac, a także kościół ewangelicki (ufundowany w 1743). W miejscowym kościele odprawiano polskie msze ewangelickie do około 1814, a sama wieś zachowała częściowo polski charakter do początku XIX w. W czasie II wojny światowej dwór we wsi został skonfiskowany i na przełomie 1944 i 1945 część zabudowań zamieniono w magazyny. Przeniesiono do nich m.in. archiwa stacji nasłuchowych niemieckiego wywiadu dotyczące Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych, dotąd składowane w koszarach artylerii przeciwlotniczej w Hartlieb (dzisiejsze Partynice), gdzie groziło im zniszczenie wskutek nalotu bombowego. 20 stycznia 1945 archiwum zostało zniszczone wobec postępów radzieckiej ofensywy, która wkrótce potem doprowadziła do oblężenia Wrocławia. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wrocławskiego.