Kuropaty

Ulica Konstantego Kalinowskiego (biał. Вуліца Кастуся Каліноўскага) – ulica w Mińsku, stolicy Białorusi, położona w mikrorejonach Zielony Ług i Wschód. Długość 3,3 km, od prospektu Niepodległości do Traktu Łohojskiego. Nazwana w 1963 ku czci Konstantego Kalinowskiego (1838–1864) – dowódcy powstania styczniowego na terenie Litwy i Białorusi. Na ścianie budynku nr 55 umieszczona jest tablica pamiątkowa.

Mińska Fabryka Zegarków (białorus. ААТ «Мінскі гадзіннікавы завод», ros. ОАО «Минский часовой завод») – producent zegarków z Mińska. Decyzję o budowie fabryki zegarków w Mińsku podjęto 22 września 1953 r. Pierwszy etap budowy zakończono w 1955 a zakłady zmieniono w działające przedsiębiorstwa 24 listopada 1955. Zakłady produkują zegarki pod markami Łucz (Luch, pol. Promień), Zaria i Vympel.

Park Czaluskincau (biał. Парк Чалю́скінцаў) — stacja mińskiego metra położona na linii Moskiewskiej, między stacjami Maskouskaja i Akademija nawuk. Otwarta 26 czerwca 1984 roku razem z pierwszym odcinkiem mińskiego metra. Konstrukcja żelbetowa, sklepiona. Wnętrze koloru białego, ozdobione lustrami. Wyjścia ze stacji rozlokowane są obok Parku Czeluskińców, Ogrodu Botanicznego i fabryki zegarków "Łucz". Niedaleko stacji znajduje się kolejka wąskotorowa dla dzieci.

Maskouskaja (biał. Маскоўская; ros. Московская, Moskowskaja) – stacja mińskiego metra położona na linii Moskiewskiej. Otwarta została w dniu 26 czerwca 1984 roku. Wejście do stacji metra znajduje się w pobliżu Parku Czaluskincau i Kolejki Dziecięcej.

Plac Michaiła Kalinina (biał. Пло́шча Міхаіла Калі́ніна) – plac w Mińsku, położony na przecięciu Prospektu Niepodległości z ul. Michaiła Kalinina i zaułkiem Kuźmy Czornego. Nazwa placu upamiętnia radzieckiego polityka Michaiła Kalinina. Na placu znajduje sięrównież jego pomnik, odsłonięty w 1978, a także wejście do Centralnego Ogrodu Botanicznego Narodowej Akademii Nauk Białorusi. Szereg obiektów znajdujących się na placu, w tym dom mieszkalny za pomnikiem i łuk wejściowy do ogrodu botanicznego projektował architekt Gieorgij Sysojew.

Park Czeluskińców (biał. Парк Чалюскінцаў) – park kultury i wypoczynku w Mińsku, utworzony na terenie lasu Wańkowiczów, nazwany imieniem Czeluskińców. Powierzchnia parku wynosi 78 hektarów, z czego część zajmują atrakcje dla dzieci. W pobliżu parku znajduje się kolejka dziecięca, ogród botaniczny oraz stacja metra Park Czeluskińców. Utworzony został na terenie lasu Komarowskiego, gdzie w latach 1919-1941 sowieci dokonywali masowych egzekucji. Według archeologa Zianona Pazniaka to drugie co do wielkości, po Kuropatach, miejsce masowych komunistycznych represji w Mińsku. Nie wyklucza on, że w parku Czeluskińców mogą spoczywać polscy oficerowie rozstrzelani przez NKWD z tzw. Białoruskiej Listy Katyńskiej.

Parafia św. Apostołów Piotra i Pawła i św. Eugeniusza de Mazenod w Mińsku – rzymskokatolicka parafia znajdująca się w archidiecezja mińsko-mohylewskiej, w dekanacie Mińsk-Zachód, na Białorusi. Obejmuje obszar dzielnicy Zielona Łąka w Mińsku. Parafię prowadzą Misjonarze Oblaci.

Moskiewski Dworzec Autobusowy (biał. Маскоўскі аўтавакзал, Maskouski autawakzał, ros. Московский автовокзал, Moskowskij awtowokzał) – nieistniejący dworzec autobusowy w Mińsku na Białorusi. Znajdował się pod adresem ul. Filimonowa 63, we wschodniej części miasta, w pobliżu skrzyżowania prospektu Niepodległości z ul. Filimonowa. Obsługiwał międzynarodowe, międzymiastowe i podmiejskie rejsy w kierunku Witebska i Moskwy.

Akademija nawuk (biał. Акадэ́мія наву́к; ros. Академия наук) – stacja mińskiego metra położona na Linii Moskiewskiej, pomiędzy stacjami "Park Czaluskincau" i "Płoszcza Jakuba Kołasa", w pobliżu Narodowej Akademii Nauk Białorusi. Otwarta 26 czerwca 1984 r. razem z pierwszym odcinkiem mińskiego metra. Zaprojektowana przez architektów A. Zienzina i M. Pirogowa i wykonana z prefabrykowanych elementów żelbetowych. Na peronie znajdują się dwa rzędy betonowych filarów pokryte szarym marmurem. Ściany stacji są pokryte białym marmurem, a podłogi szarym polerowanym granitem. Do stacji prowadzą ruchome schody. Główne wejście do stacji znajduje się na skrzyżowaniu prospektu Niepodległości z ul. Tałbuchina.

Plac Bangalore (biał. Плошча Бангалор) — plac w Rejonie Sowieckim Mińska, stolicy Białorusi, położony na przecięciu ul. Maksima Bahdanowicza z ulicami Orłowską i Surganowa, w północnej części miasta, ok. 3 km od centrum. Nosi nazwę indyjskiego miasta Bengaluru, które jest miastem partnerskim Mińska od 1986 r. Wcześniej plac nosił imię Maksima Gorkiego. Odpowiednio, jeden z placów w Bengaluru nosi imię białoruskiej stolicy. Ruch na placu odbywa się po okręgu, jednak wskutek silnego potoku pojazdów z przylegających ulic, na rondzie powstają często korki. Plac Bangalore uważany jest za jedno z najbardziej kolizyjnych skrzyżowań Mińska. W 2010 roku planowana jest przebudowa układu komunikacyjnego placu. Plac Bangalore znany jest tego, że białoruskie władze, odmawiając opozycji prawa do przeprowadzania demonstracji na którymś z centralnych placów miasta, wyznaczają go jako miejsce zastępcze, gdzie demonstracja może legalnie się odbyć. Ze względu na znaczne oddalenie od centrum i charakter ruchu uliczego, nie jest to optymalne miejsce do prezentowania poglądów politycznych. Wielokrotnie dochodziło do starć demonstrantów z milicją, gdy ci odmawiali udania się na plac Bangalore i, mimo zakazu, udawali się do centrum. Jedną z bardziej znanych akcji białoruskiej opozycji był „Ostatni marsz na plac Bangalore”, kiedy to uczestnicy udali się nań, niosąc białe, puste transparenty. Protestowali w ten sposób przeciwko wyznaczaniu tego placu na miejsce mityngów.

Białoruski Narodowy Uniwersytet Techniczny (ros. Белорусский национальный технический университет, БНТУ) – białoruski uniwersytet techniczny z siedzibą w Mińsku. Uczelnia założona w 1920 roku jako instytut politechniczny, w 1991 przekształcony w akademię politechniczną. W 1997 otrzymała status wiodącej uczelni technicznej w białoruskim systemie edukacji. W 2002 uczelnia otrzymała swoją obecną nazwę.

Cerkiew Wszystkich Świętych (biał. царква Усіх святых у Мінску, carkwa Usich Swiatych u Minsku, ros. Всехсвятская церковь) – prawosławna cerkiew w Mińsku, w eparchii mińskiej Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego. Jest to najwyższa cerkiew na Białorusi. Budynek ma 72 m wysokości (razem z krzyżem 74 m) i może pomieścić 1200 osób.