Stronie (powiat wadowicki)

Stronie – stacja kolejowa w Zakrzowie, w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim. Według klasyfikacji PKP ma kategorię dworca lokalnego.

Jamnik – część wsi Bugaj w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Kalwaria Zebrzydowska. W latach 1975–1998 Jamnik należał administracyjnie do województwa bielskiego.

Leśnica – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Stryszów, na pn. wsch. od Stronia, przy szosie Klecza – Brody. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bielskiego.

Bugaj – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Kalwaria Zebrzydowska. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bielskiego.

Chełm Wschodni (581 m) – szczyt w środkowej części Pasma Chełmu w Beskidzie Makowskim, stanowiący jego niższy wierzchołek. Różnica wzniesień wynosi około 200 m. Z góry tej spływają liczne strumienie, tworząc liczne doliny i jary. Szczyt znajduje się w granicach wsi Zachełmna, pomiędzy Kalwarią Zebrzydowską a Makowem Podhalańskim.

Przełęcz Wrotka (Wrotkówka, Zachełmna) – przełęcz w Beskidzie Średnim (Makowskim) w paśmie Babicy, położona na wysokości ok. 540 m n.p.m. pomiędzy szczytami Mysiej Góry (576 m n.p.m.) a Chełma Wschodniego (581 m n.p.m.).

Przy Klasztorze – część wsi Bugaj w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Kalwaria Zebrzydowska. W latach 1975–1998 Przy Klasztorze należało administracyjnie do województwa bielskiego.

Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Brodach – rzymskokatolicka parafia należąca do dekanatu Kalwaria archidiecezji krakowskiej. Utworzona przy kościele dróżkowym Sanktuarium pasyjno-maryjnego w Kalwarii Zebrzydowskiej w Brodach, zwanym Grobkiem Matki Bożej. Początkowo (1986) ośrodek duszpasterski prowadzony przez bernardynów, od 1992 – parafia.

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Brodach – barokowy kościół rzymskokatolicki bernardynów, popularnie zwany Grobkiem. Jest to jeden z obiektów sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej. Przez wieki istniał tu dom filialny (do dziś zwany potocznie rezydencją), w którym mieszkali bracia bernardyni zajmując się opieką nad miejscami świętymi i pielgrzymami. W 1986 r. przy świątyni został utworzony ośrodek duszpasterski, przekształcony w 1992 r. w parafię. Rezydencja posiada status zakonnego domu filialnego zależnego od Klasztoru Matki Bożej Anielskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej.

Bazylika Matki Boskiej Anielskiej – zabytkowy kościół znajdujący się w Kalwarii Zebrzydowskiej, część sanktuarium pasyjno-maryjnego w Kalwarii Zebrzydowskiej. Bazylika i klasztor położone są na południe od miasta, u podnóża Góry Żar, na południe i wschód od nich znajdują się 42 kaplice i kościoły dróżek. Sanktuarium i bazylika są jednym z ważniejszych miejsc kultu pasyjnego i maryjnego. W sanktuarium znajduje się obraz Matki Boskiej Kalwaryjskiej.

Sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej – sanktuarium pasyjno-maryjne oo. bernardynów znajdujące się w Kalwarii Zebrzydowskiej. Wchodzące w skład zespołu bazylika i klasztor położone są na południe od miasta, u szczytu góry Żar, na południe i wschód od nich znajdują się 42 kaplice i kościoły dróżek. Nazywane jest często Polską Jerozolimą. W 1999 roku sanktuarium wpisane zostało na listę światowego dziedzictwa UNESCO, a 17 listopada 2000 roku obiekt uznany został za Pomnik historii Polski. Kalwaryjskie sanktuarium jest jednym z ważniejszych miejsc kultów pasyjnego i maryjnego – łączy zarówno kult Chrystusa cierpiącego, jak i Matki Bożej. Ideą przewodnią jest odwzorowanie ostatniej drogi Chrystusa (Droga Pojmania i Droga Krzyżowa). W sanktuarium znajduje się obraz Matki Boskiej Kalwaryjskiej.

Pałac Czartoryskich w Kalwarii Zebrzydowskiej – nieistniejący późnobarokowy pałac Czartoryskich wybudowany w latach 1729–1731 przez Józefa Czartoryskiego (w sąsiedztwie klasztoru i Bazyliki MB Anielskiej). W 1871 r. pałac został rozebrany, zachowały się tylko murowana oficyna z bramą, położone równolegle do fasady budynku oraz (od frontu) fosa, kamienny most, ogród pałacowy. Pałac składał się z głównej części w której znajdowały się reprezentacyjne sale i apartamenty księcia oraz dwóch skrzydeł gdzie mieściły się kuchnie, łazienki, mieszkania dla licznej służby, spiżarnię i pokój kredensowy. Natomiast w głównej części były: Wielka sala balowa, sala biblioteczna z pokaźnymi zbiorami, pokój z 22 obrazami, 2 gabinety, duży pokój gościnny, skarbiec,garderoba, kaplica św. Onufrego i sala apteczna. Pokoje były bogato zdobione w stylu barokowym, miały piękne stiuki, kurdybany i rzeźbione meble. Przy pałacu był ogród francuski i oranżerię założone przez najlepszych wiedeńskich architektów. Zachowana oficyna z bramą pałacu Czartoryskich oraz ogród pałacowy stanowią część zespołu klasztornego bernardynów z założeniem kalwaryjskim wpisanego do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A-739 z 23.11.1999). W latach 1984–1993 na miejscu pałacu wybudowano Wyższe Seminarium Duchowne.