Jastrzębiec (województwo wielkopolskie)

Teresiny – osada leśna w Polsce położony w województwie wielkopolskim, w powiecie krotoszyńskim, w gminie Krotoszyn. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Roszki. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Teresin (niem. Theresienstein) należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Krotoszyn w rejencji poznańskiej. Teresin należał do okręgu krotoszyńskiego tego powiatu i stanowił odrębny majątek, którego właścicielem był wówczas książę Thurn und Taxis. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 116 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 4 dymy (domostwa). W skład majątku Teresin wchodziły wówczas także: posada Domki, Krotoszyn Stary, Cegielnia zakład, Borzacin, Brzoza i kolonia Brzoza oraz Nowy Folwark. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie kaliskim.

Stary Las – osada leśna w Polsce położony w województwie wielkopolskim, w powiecie krotoszyńskim, w gminie Krotoszyn. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Roszki. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie kaliskim.

Dąbrowa – osada leśna w Polsce położony w województwie wielkopolskim, w powiecie krotoszyńskim, w gminie Krotoszyn. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Roszki. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie kaliskim. Oprócz dawnej leśniczówki znajduje się tu parking i leśny punkt edukacyjny (tablice informacyjne, miejsce spotkań na świeżym powietrzu). Na północ od leśniczówki stoi pomnik leśniczego Wojciecha Kaźmierczaka, zamordowanego przez kłusowników w 1903. Na południowy wschód położone jest grodzisko pierścieniowate o średnicy wewnętrznej 60 m, z wałem o szerokości 7 m. Na północny wschód, w lesie, leży Diabelski Kamień.

Roszki-Bór (wcześniejsza nazwa Bór) – część wsi Roszki, w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie krotoszyńskim, w gminie Krotoszyn. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Roszki. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie kaliskim.

Pomnik Wojciecha Kaźmierczaka – pomnik w formie betonowego krzyża stylizowanego na pnie, umieszczonego na wysokim kamiennym cokole, zlokalizowany w centrum kompleksu leśnego Jasne Pole należącego do Dąbrów Krotoszyńskich. Pomnik znajduje się kilkadziesiąt metrów na północ od byłej leśniczówki Dąbrowa w centralnej części kompleksu Jasne Pole, w gminie Krotoszyn, po wschodniej stronie drogi Roszki - Koźminiec. Monument upamiętnia leśniczego Wojciecha (Adalberta) Kaźmierczaka zamordowanego przez kłusownika w 1903.

Roszki (niem. Roschki) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie krotoszyńskim, w gminie Krotoszyn. Jest siedzibą największego w gminie sołectwa Roszki, obejmującego oprócz wsi Roszki 13 przysiółków: Bór, Brzezinka, Dąbrowa, Jastrzębiec, Jelonek, Miłowiec, Odrodzenie, Rozdrażewek, Ryczków, Sokołówka, Stare Budy, Stary Las oraz Teresiny. Miejscowość leżała w obrębie księstwa krotoszyńskiego (1819-1927), którym władali książęta rodu Thurn und Taxis. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Krotoszyn w rejencji poznańskiej. Roszki należały do okręgu krotoszyńskiego tego powiatu i stanowiły część majątku Baszyny, którego właścicielem był wówczas książę Maximilian Karl von Thurn und Taxis. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 547 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 59 dymów (domostw). W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego. Leży na południowym krańcu kompleksu leśnego Jasne Pole, należącego do Dąbrów Krotoszyńskich. We wsi znajduje się kościół Niepokalanego Serca NMP z 1985 i karczma z 1845.

Miłowiec – osada leśna w Polsce położony w województwie wielkopolskim, w powiecie krotoszyńskim, w gminie Krotoszyn. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Roszki. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie kaliskim.

Diabelski Kamień – pomnik przyrody, głaz narzutowy zlokalizowany w kompleksie leśnym Jasne Pole należącym do Dąbrów Krotoszyńskich.

Pałac w Bugaju – zabytkowy pałac we wsi Bugaj (powiat ostrowski). Pałac wybudowany na początku lat 20. XX w. w miejscu starego dworu szlacheckiego. Elewacja frontowa zwieńczona została attyką z wazonem. Wejście główne znajduje się we wnęce sklepionej konchowo ograniczonej po bokach dwoma kolumnami. Po stronach łuku wnęki herby właścicieli Prus III i Pilawa. Obiekt jest częścią zespołu pałacowego, w skład którego wchodzi jeszcze park.

Bugaj – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Raszków, ok. 15 km na północny zachód od Ostrowa Wlkp. Przed 1945 rokiem miejscowość położona była w powiecie krotoszyńskim, W latach 1975–1998 w województwie kaliskim, w latach 1945–1975 i od 1999 w powiecie ostrowskim.

Ligota – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Raszków. Leży przy drodze powiatowej Ostrów Wielkopolski-Dobrzyca, ok. 20 km na północny zachód od Ostrowa (dojazd autobusami ostrowskiej komunikacji miejskiej), nad rzeką Lutynią. Znana od r. 1400. Miejscowość leżała w obrębie księstwa krotoszyńskiego (1819-1927), którym władali książęta rodu Thurn und Taxis. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Krotoszyn w rejencji poznańskiej. Ligota należała do okręgu krotoszyńskiego tego powiatu i stanowiła część majątku Korytnica, którego właścicielem był wówczas książę Maximilian Karl von Thurn und Taxis. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 649 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 77 dymów (domostw). Miejscowość ta posiadała także dwa wiatraki typu Koźlak oraz kuźnie mieszczącą się na terenie dzisiejszej sali wiejskiej. W roku 1906 została wybudowana szkoła podstawowa. Podczas II wojny światowej w budynku szkoły mieściły się koszary niemieckie. W wcześniejszym okresie szkoła w Ligocie zlokalizowana była w pobliżu skrzyżowania obecnych ulic Ostrowskiej z Przedszkolną. Budynek ten następnie pełnił funkcję domu dla nauczycieli, a później także częściowo biblioteki publicznej. W północnej części Ligoty przy granicy z miejscowością Bugaj stoi krzyż upamiętniający osoby zmarłe podczas wybuchu epidemii w 1933 roku na nieznaną jeszcze w tamtych czasach chorobę. Przed 1945 rokiem miejscowość położona była w powiecie krotoszyńskim w tym czasie w Ligocie na dzisiejszej ulicy Krotoszyńskiej funkcjonował Bar oraz istniała Piekarnia chleba. W okresie okupacji niemieckiej na terenie Ligoty cześć gospodarstw rolnych została przejęta przez rodziny niemieckie. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Ligota. W latach 1975–1998 w województwie kaliskim, w latach 1945-1975 i od 1999 w powiecie ostrowskim. W 1988 roku ks. Zygfryd Jabłoński wraz z mieszkańcami rozpoczął budowę kościoła pw. bł. Michała Kozala, ostateczne zakończenie budowy oraz poświęcenie przez ks. Biskupa Stanisława Napierałę nastąpiło w roku 1997. Do 1954 roku istniała gmina Ligota, w okresie tym na obecnej ulicy Przedszkolnej znajdował się posterunek Milicji Obywatelskiej, później budynek ten przekształcono w przedszkole, które funkcjonowało tam do 2001 roku. Przy obecnej ulicy Ostrowskiej w latach przedwojennych istniał cmentarz, który podczas II wojny światowej został zniszczony przez wojska niemieckie. Aktualna liczba mieszkańców według spisu z 2021 roku to 868 osób.

Odrodzenie – osada leśna w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie krotoszyńskim, w gminie Krotoszyn. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Roszki. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie kaliskim.