Most Powstańców Śląskich w Krakowie

Ulica Na Zjeździe – ulica w Krakowie, w dzielnicy XIII, w Podgórzu. Ulicą biegnie torowisko tramwajowe. Łączy ulicę Bolesława Limanowskiego z mostem Powstańców Śląskich. Jest dwujezdniowa.

Most kolejowy na linii średnicowej – most kolejowy w Krakowie na Wiśle, pomiędzy przystankiem kolejowym Kraków Grzegórzki a przystankiem kolejowym Kraków Zabłocie. Leży na trasie linii kolejowej nr 91 łączącej stację Kraków Główny ze stacją Medyka. Pierwszy most, o drewnianej konstrukcji, wybudowali w tym miejscu Austriacy w 1856 roku. Znajdował się on na trasie linii kolejowej austriackiej Cesarsko-Królewskiej Wschodniej Kolei Państwowej (k.k. Őstliche Staatsbahn). Linia ta, Kraków-Dębica, otwarta została 20 lutego 1856 i miała 110 km długości, w następnych latach przedłużano ją: do Rzeszowa (1858), do Przemyśla (1860), do Lwowa (1861) i w 1869 do Brodów. W 1864 roku wybudowano stały most stalowy. Dwutorowa konstrukcja miała 5 przęseł o rozpiętości 35,40 m. W 1884 roku miał miejsce remont i wymiana konstrukcji stalowej. W styczniu 1945 roku został wysadzony (podobnie jak inne mosty w Krakowie) przez wycofujące się z Krakowa, wojska niemieckie. W tymże roku odbudowany przez wojska radzieckie. W 1988 roku przeprowadzono remont i wymianę przęseł mostu wykonane przez Zakład Budowy Mostów PKP. Do 2023 most miał długości 212,4 m, był dwutorowy, konstrukcji stalowej blachownicowej, pod każdym torem oddzielnej. Miał sześć przęseł, każde o długości 35,4 m. W 2023 ukończono nową konstrukcję, obejmującą trzy mosty: jeden dwutorowy i dwa jednotorowe oraz trzy przęsła łukowe, z których najdłuższe ma 116 metrów długości i 18 metrów wysokości. W latach 2020-2023 w ramach mostu wybudowano kładkę pieszo-rowerową, otwartą 10 czerwca 2023.

Skład Solny – XVIII-wieczny magazyn solny znajdujący się w Krakowie obok dawnego Portu Solnego przy ul. Na Zjeździe 8, w Podgórzu na Zabłociu.

Pomnik na placu Bohaterów Getta w Krakowie – pomnik znajdujący się na placu Bohaterów Getta w Krakowie, w dzielnicy XIII Podgórze.

Plac Bohaterów Getta (od ok. 1880 Mały Rynek, 1917–1948 plac Zgody) – plac w Krakowie, w dzielnicy XIII, w Podgórzu. W latach 1941–1943 znajdował się w obrębie getta krakowskiego. Był miejscem koncentracji ludności żydowskiej przed transportem do obozów koncentracyjnych. Pod numerem 18. działała Apteka „Pod Orłem” Tadeusza Pankiewicza, jedynego nieżydowskiego mieszkańca getta.

Apteka „Pod Orłem” w Krakowie – jedyna apteka znajdująca się w getcie krakowskim w Podgórzu w czasie okupacji niemieckiej Krakowa. Apteka znajdowała się przy placu Bohaterów Getta 18 (dawniej Mały Rynek, potem plac Zgody). Prowadził ją Tadeusz Pankiewicz, jedyny Polak mieszkający w granicach getta, od początku do końca jego istnienia. Apteka była konspiracyjnym miejscem aprowizacyjnym, pomocowym i kontaktowym Żydów mieszkających w getcie.

Codete – polska firma informatyczna założona w 2010 roku, z główną siedzibą w Krakowie, oraz oddziałami w Lublinie i Berlinie. W 2022 roku firma została przejęta przez amerykańską firmę Exadel.

Cmentarz wojenny nr 387 – Kraków – austriacki cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej wybudowany przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie i znajdujący się na terenie jego okręgu XI Twierdza Kraków. Jest to kwatera na nowym cmentarzy żydowskim w Krakowie przy ulicy Miodowej 55. Plan cmentarza został zamówiony u Hansa Mayra przez gminę żydowską, jednak w postaci przez niego zaprojektowanej nigdy nie powstał. Pierwotnie składał się ze 160 (lub 161) grobów pojedynczych oraz 14 zbiorowych. Na cmentarzu pochowano 148 żołnierzy austro-węgierskich oraz 3 żołnierzy rosyjskich wyznania mojżeszowego, poległych w I wojnie światowej. Zachowało się 26 macew, większość w złym stanie, w tym 3 żołnierzy rosyjskich. Po II wojnie światowej przeprowadzono, ze środków Jointu, porządkowanie żydowskiej nekropolii. Ustawiano ocalałe macewy. Te z żołnierskich nagrobków, które odnaleziono, ustawiono nie na żołnierskiej kwaterze, tylko wzdłuż południowego muru kirkutu. W roku 2021 przeprowadzono renowację nekropolii. Odnowiono ocalałe i odnalezione macewy oraz ustawiono w miejscu, gdzie cmentarz się znajduje.

Ulica Kącik – ulica w Krakowie, w dzielnicy XIII, w Podgórzu. W średniowieczu przechodziła tędy droga do Niepołomic i Mogiły. Ulica powstała pod koniec XIX w. Nazwa uzasadniona położeniem w kąciku, jest wymieniona po raz pierwszy w 1880 roku, oficjalnie została zatwierdzona dopiero w 1926 roku. Zabytkowy dom pod nr 10 z 1889 roku został ujęty w Gminnej Ewidencji Zabytków Krakowa. Zaprojektował go Stanisław Serkowski. W roku 1921 budynek pod nr 2 (5) został siedzibą krakowskiego zboru Badaczy Pisma Świętego, w którym mieściła się również ich sala zebrań. W latach 1941–1943 ulica znajdowała się na terenie getta krakowskiego, będąc jednocześnie częścią jego północnej granicy. Pomiędzy ulicą Kącik i narożnym budynkiem przy pl. Zgody (obecny Plac Bohaterów Getta) istniała jedna z czterech bram prowadzących do tego getta (brama nr IV). W 1979 roku w pobliżu ulicy Kącik uruchomiono na linii kolejowej nr 91 przystanek Kraków Zabłocie. Pod linią kolejową przebiega tunel pieszy łączący ul. Kącik i ul. Traugutta z ul. Lipową.

Ulica Józefińska – ulica w Krakowie, w dzielnicy XIII w Podgórzu. Ulica jest jedną z najstarszych w pierwotnym układzie urbanistycznym miasta Podgórza. Wytyczono ją po nadaniu Podgórzu praw miejskich w 1784, w miejscu dawnego traktu wiodącego w kierunku Wieliczki i dalej na Ruś. Nazywana była alte Post Strasse. Obecną nazwę otrzymała na cześć cesarza rzymskiego i arcyksięcia Austrii Józefa II Habsburga. W latach 1941–1943 znajdowała się na obszarze krakowskiego getta. Powojenna przebudowa i przedłużenie ulicy Na Zjeździe spowodowało podzielenie ulicy Józefińskiej na dwie części. Na skwerze u zbiegu ulic Józefińskiej, Nadwiślańskiej i Piwnej, noszącym do roku 1918 nazwę placu Cesarza Józefa II, postawiono w 2018 pomnik dawnemu prezydentowi Krakowa Juliuszowi Leo. Za czasów jego prezydentury połączono miasto Podgórze z Krakowem.

Getto krakowskie (oficjalnie niem. Der jüdische Wohnbezirk in Krakau – Żydowska dzielnica mieszkaniowa w Krakowie, jid. ‏קראָקעווער געטאָ‎ Krokewer geto) – getto dla ludności żydowskiej w Krakowie utworzone w marcu 1941 roku przez niemieckie władze okupacyjne w dzielnicy Podgórze. Przed II wojną światową Kraków zamieszkiwała ok. 68-tysięczna społeczność żydowska, jednak większość Żydów zostało zmuszonych do opuszczenia miasta w pierwszych miesiącach okupacji niemieckiej. W getcie znalazło się ponad 15 tysięcy osób. Ta liczba wzrosła później do ok. 20 tys. w związku z przesiedleniami do getta Żydów z okolicznych miejscowości. W 1942 Niemcy przeprowadzili w getcie dwie akcje deportacyjne, a jego powierzchnia została zmniejszona. Zostało ono zlikwidowane w marcu 1943.

Ulica Krakusa – ulica w Krakowie, w dzielnicy XIII, w Podgórzu. Łączy ulicę Piwną z ulicą Rękawka. Jest jednojezdniowa.