Departament Zasobów Wewnętrznych Stanów Zjednoczonych

Amerykański Instytut Architektów, oficjalny akronim AIA (ang. American Institute of Architects) – profesjonalna organizacja zrzeszająca architektów ze Stanów Zjednoczonych. Siedziba główna znajduje się w Waszyngtonie. AIA oferuje edukację, rozwój społeczny i publiczne wsparcie w celu wzmocnienia wizerunku oraz wsparcia profesji. AIA współpracuje także z projektantami oraz zespołem konstrukcyjnym przy koordynacji przemysłu budowlanego.

Corcoran Gallery of Art – galeria sztuki w Waszyngtonie, specjalizująca się głównie w malarstwie amerykańskim (dawnym i współczesnym), założona w 1869 roku przez przedsiębiorcę Williama Wilsona Corcorana jako prywatna kolekcja sztuki. Jest najstarszym muzeum sztuki w Waszyngtonie. Obecnie galeria posiada znaczący zbiór XVIII-, XIX- i XX-wiecznej sztuki amerykańskiej i europejskiej, a ponadto dzieła sztuki współczesnej, fotografii, rzeźby i sztuki użytkowej. W 1971 roku budynek Corcoran Gallery of Art został wpisany na listę National Register of Historic Places pod nr #71000997, a 27 kwietnia 1992 roku na listę National Historic Landmark.

Consumer Financial Protection Bureau (CFPB) – amerykańska niezależna agencja regulacyjna zajmująca się ochroną praw konsumentów sektora finansowego. CFPB jest utrzymywane przez System Rezerwy Federalnej.

Linguistic Society of America – amerykańskie towarzystwo naukowe zajmujące się językoznawstwem, zrzeszające przedstawicieli językoznawstwa porównawczego, strukturalnego i opisowego. Zostało założone w 1924 roku. W 1986 roku liczyło 7 tys. członków. Centrum organizacyjne towarzystwa składa się z sekretariatu (Waszyngton), obejmuje dwa komitety (wykonawczy i wydawniczy). Oficjalne czasopismo Linguistic Society of America – „Language” – jest wydawane cztery razy w roku.

Vietnam Veterans Memorial (pomnik Weteranów Wojny w Wietnamie, pomnik Weteranów Wojny Wietnamskiej) – narodowy pomnik w Waszyngtonie czczący pamięć żołnierzy amerykańskich sił zbrojnych, którzy zginęli w czasie wojny wietnamskiej. Główna część pomnika została ukończona w 1982 i mieści się w Constitution Gardens, w pobliżu mauzoleum Abrahama Lincolna. Pomnik składa się z trzech oddzielnych części: Three Soldiers, Vietnam Women's Memorial i Vietnam Veterans Memorial Wall, który jest najbardziej znaną częścią pomnika. Mur jest zbudowany z dwóch ścian z czarnego granitu i ma około 75 m długości. Są w nim wyryte, w kolejności chronologicznej, nazwiska żołnierzy poległych w wojnie wietnamskiej - do 2003 zarejestrowano 58325 nazwisk. Ściany są osadzone w gruncie - w najwyższym punkcie wystają z niego na 3 m, w najniższym na 20 cm. Granitowa płyta od lewej strony staje się coraz wyższa, co symbolizuje coraz większe zaangażowanie Stanów Zjednoczonych w konflikt. Granit został specjalnie sprowadzony z Bengaluru w Indiach. Jedna ze ścian wychodzi na pomnik Jerzego Waszyngtona, druga na mauzoleum Abrahama Lincolna. Wzdłuż ścian znajduje się ścieżka dla zwiedzających. Memorial Wall został zaprojektowany przez 21-letnią studentkę architektury z Uniwersytetu Yale, Maya Ling Lin, która zwyciężyła w narodowym konkursie na projekt pomnika. 6 maja 1981 jury złożone z architektów i rzeźbiarzy jednogłośnie wybrało projekt Lin spośród 1421 prac. Położenie kamienia węgielnego miało miejsce 26 marca 1982, a otwarcie 13 listopada 1982, po przemarszu tysięcy weteranów wojny wietnamskiej. W projekcie brakuje wielu elementów typowych dla tradycyjnych pomników wojennych, jak patriotyczne inskrypcje, postacie bohaterów (chociaż statua The Three Soldiers została dodana do kompleksu w 1984, a Vietnam Women's Memorial w 1993, w pewnej mierze na skutek niezadowolenia niektórych osób z pierwotnego projektu). Nazwiska są wymienione w kolejności dat śmierci żołnierzy, bez informacji o stopniu wojskowym, jednostce i odznaczeniach. Pomnik otaczały z początku kontrowersje – niektórzy weterani utrzymywali, że jest niestosowny i niewystarczająco patriotyczny. Jednak z czasem pomnik stał się jednym z najchętniej odwiedzanych miejsc w Waszyngtonie.

National World War II Memorial – pomnik zadedykowany Amerykanom, którzy służyli w siłach zbrojnych i jako cywile, podczas II wojny światowej. Składa się z 56 filarów i pary łuków, otaczających plac z fontanną w centrum. Pomnik znajduje się w National Mall w Waszyngtonie, pomiędzy Pomnikiem Lincolna a Pomnikiem Waszyngtona. Został odsłonięty 29 kwietnia 2004. Zarządzany jest przez National Park Service. Każdego roku pomnik odwiedza ponad 4.4 miliona osób.

Departament Stanu Stanów Zjednoczonych (ang. United States Department of State) – resort rządu Stanów Zjednoczonych odpowiedzialny za dyplomację, odpowiednik ministerstwa spraw zagranicznych w innych państwach. Na czele Departamentu Stanu stoi sekretarz stanu, który jest członkiem gabinetu prezydenta. Stanowisko to jest od lat uznawane za najbardziej prestiżowe w rządzie, a zdobyte w ten sposób doświadczenie stanowi zwykle istotny argument w potencjalnych staraniach o zdobycie nominacji partyjnej w wyborach prezydenckich.

Waszyngton (ang. Washington, często: Washington, D.C., wymowa: [ˈwɒʃɪŋtən ˌdiːˈsiː]), Dystrykt Kolumbii (District of Columbia, potocznie D.C.) – stolica Stanów Zjednoczonych, położona na północnym brzegu rzeki Potomak, stanowiąca terytorium federalne (nie znajduje się w granicach żadnego stanu). Graniczy ze stanami Wirginia na południowym zachodzie oraz Maryland z pozostałych stron. Zajmuje powierzchnię 177 km². Liczy 705 749 stałych mieszkańców (2019). Obszar metropolitalny Waszyngtonu, którego Dystrykt Kolumbii jest częścią, liczy 5,3 miliona mieszkańców i stanowi siódmy pod względem wielkości obszar metropolitalny w kraju. Miasto Waszyngton zostało założone 16 lipca 1790 roku i stanowiło pierwotnie odrębną jednostkę samorządową, znajdującą się na obszarze Terytorium Kolumbii. Dopiero uchwała Kongresu z 1871 zespoliła je z Terytorium, powołując do istnienia całość nazwaną Dystryktem Kolumbii. Dlatego też, choć według prawa zwie się „Dystrykt Kolumbii”, w języku angielskim powszechnie znane jest jako Washington, D.C. Istnienie dystryktu federalnego, mającego służyć za stałą stolicę państwa, funkcjonującego odrębnie od administracji stanowych, sankcjonuje Artykuł pierwszy Konstytucji Stanów Zjednoczonych. Na terenie Waszyngtonu znajdują się główne ośrodki trzech gałęzi władzy federalnej: ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej, a także naczelne siedziby organizacji takich jak Bank Światowy, Międzynarodowy Fundusz Walutowy, Organizacja Państw Amerykańskich, Międzyamerykański Bank Rozwoju czy Panamerykańska Organizacja Zdrowia, a także grup lobbingowych, związków i samorządów zawodowych. W Waszyngtonie zlokalizowane są również 174 placówki dyplomatyczne, liczne pomniki narodowe i muzea. Nadzór nad Waszyngtonem sprawuje burmistrz wraz z trzynastoosobową radą miejską, jednak najwyższą władzę ma w swoich rękach Kongres, który może zmieniać lokalne prawa według uznania. Z tego powodu jego mieszkańcy mają mniejsze niż w stanach możliwości formowania samorządu. Dystrykt jest pozbawiony prawa do wyboru delegata w Kongresie, nie przysługują mu też miejsca w Senacie. Waszyngtończycy nie mogli uczestniczyć w wyborach prezydenckich do momentu ratyfikowania 23. poprawki do Konstytucji Stanów Zjednoczonych w 1961. Od tego czasu mają to prawo, a Dystryktowi Kolumbii przysługuje 3 elektorów.

Zamach na Jamesa Garfielda – wydarzenie w historii Stanów Zjednoczonych, mające miejsce 2 lipca 1881 roku w Waszyngtonie, w wyniku którego zginął dwudziesty prezydent USA James Abram Garfield. Sprawcą zamachu był prawnik, Charles Julius Guiteau.

Staw przed Mauzoleum Lincolna (ang. Lincoln Memorial Reflecting Pool) – największa z waszyngtońskich sadzawek lustrzanych (ang. reflecting pools), znajdująca się w National Mall. Powstała według projektu Henry'ego Bacona w latach 1922–1923, tuż po wzniesieniu Mauzoleum Abrahama Lincolna.

Blair House, określany również jako The President’s Guest House – rezydencja prezydenta Stanów Zjednoczonych, położona w Waszyngtonie, nazywana „najbardziej ekskluzywnym hotelem na świecie”. W rezydencji są przyjmowani dygnitarze i inni zaproszeni przez prezydenta goście. Blair House położony jest w odległości 228 metrów od Białego Domu. W latach 50. i 80. XX wieku odbyła się gruntowna renowacja posiadłości, która wiązała się z połączeniem czterech wówczas domów (Blair House, Lee House, Peter Parker House i 704 Jackson Place) w jeden budynek. W latach 1948–1952 w rezydencji wraz z rodziną mieszkał Harry Truman, w 1950 roku na terenie rezydencji dokonano nieudanej próby jego zabójstwa.

Biały Dom (ang. White House) – oficjalna rezydencja i miejsce pracy prezydentów USA, położona w Waszyngtonie, Dystrykt Kolumbia. Nazwa ta została nadana budynkowi 14 września 1901 r. przez prezydenta Roosevelta. Wcześniej nazywany był Pałacem Prezydenckim, Domem Prezydenckim i Siedzibą Władz Wykonawczych.