Osiedle Leśne (Zielona Góra)

Osiedle Leśny Dwór – osiedle Zielonej Góry, położone w zachodniej części miasta. Planowane osiedle Leśny Dwór będzie zajmowało obszar 23 ha na północny zachód od Osiedla Leśnego, obecnie teren ten w 68% należy do miasta. Planowane jest tu powstanie ok. 2000 mieszkań, w których zamieszka do 5000 mieszkańców. We wschodniej części planowana jest szkoła podstawowa, zaś w zachodniej obiekty handlowe.

Parafia pw. św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Zielonej Górze – rzymskokatolicka parafia należąca do dekanatu Zielona Góra – Ducha Świętego, diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej. Erygowana w 1994 roku przez ówczesnego biskupa Adama Dyczkowskiego.

Osiedle Cegielnia – osiedle Zielonej Góry, położone w zachodniej części miasta. Otoczone lasem, ma zwartą zabudowę. W pobliżu znajduje się niewielkie jezioro, tzw. Glinianka. Łączy się ulicą Ceramiczną z Osiedlem Malarzy, a z Osiedla Przyjaźni prowadzi przedłużenie ulicy Xawerego Dunikowskiego w formie leśnej alei. Specyfiką tej dzielnicy jest jednolita substancja architektoniczna. Niewielkie domy z mansardowymi dachami otaczają XIX-wieczny Piec Hoffmanna, zaadaptowany na wielorodzinny budynek mieszkalny z szachulcowym murem i ceglanym przyziemiem.

Osiedle Malarzy – osiedle domków jednorodzinnych w Zielonej Górze. Znajduje się w zachodniej części miasta niedaleko od trasy wylotowej do Krosna Odrzańskiego.

Rybno – osada leśna w Polsce, położona w województwie lubuskim, w powiecie zielonogórskim, w gminie Świdnica. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Zielonogórska Biblioteka Cyfrowa (ZBC) – biblioteka cyfrowa tworzona przez Bibliotekę Uniwersytetu Zielonogórskiego, Bibliotekę Sztuki UZ, Instytut Historii UZ oraz Wojewódzką i Miejską Bibliotekę Publiczną w Zielonej Górze. Umożliwia szeroki zdalny dostęp do źródeł wiedzy, zasobów edukacyjnych, cyfrowych kopii najcenniejszych zabytków kultury piśmienniczej, kolekcji dzieł sztuki oraz materiałów regionalnych. Zielonogórska Biblioteka Cyfrowa należy do tej grupy bibliotek akademickich, którą wyróżnia połączenie idei biblioteki edukacyjnej z biblioteką dziedzictwa kulturowego i biblioteką regionalną. Podstawowym celem projektu jest zapewnienie powszechnego i bezpłatnego dostępu do zasobów cyfrowych. Plan zakłada rozbudowę infrastruktury dla regionalnej platformy elektronicznej, która będzie umożliwiała szybki dostęp do zasobów wiedzy oraz zabezpieczała i popularyzowała cenne dokumenty regionu i piśmiennicze zabytki kultury polskiej i europejskiej. Koordynatorem projektu jest Biblioteka Uniwersytetu Zielonogórskiego a biorą w nim udział instytucje naukowe, kulturalne i oświatowe z miasta i regionu (biblioteki, archiwa, muzea, placówki naukowo-badawcze). Uniwersytet Zielonogórski wnosi do projektu infrastrukturę sprzętową, oprogramowanie i szkolenia. Jest jednocześnie pomysłodawcą idei i liderem grupy. ZBC działa w oparciu o oprogramowanie dLibra opracowane i rozwijane przez Poznańskie Centrum Superkomputerowo-Sieciowe (PCSS). Zbiory prezentowane są w czterech kolekcjach: Nauka i dydaktyka – obejmująca dorobek naukowy środowiska akademickiego oraz jego zasób edukacyjny (są to monografie, podręczniki, skrypty, czasopisma oraz inne publikacje). Habilitacje i doktoraty – obejmujące rozprawy habilitacyjne i doktorskie obronione w Uniwersytecie Zielonogórskim. Dziedzictwo kulturowe – prezentujące najcenniejsze zabytki kultury piśmienniczej (rękopisy, starodruki, zbiory ikonograficzne, kartograficzne, dokumenty życia społecznego) oraz kolekcje dzieł sztuki ze zbiorów bibliotecznych (rysunku, grafiki, malarstwa, plakatów, fotografii artystycznej, ekslibrisów). Regionalia – czyli materiały, dokumenty oraz dzieła dotyczące Zielonej Góry i ziemi lubuskiej, również w jej dawnych granicach historycznych. Prezentujemy tu wydawnictwa współczesne oraz zbiory archiwalne (kroniki, statuty, przywileje, ikonografię, kartografię, dokumenty życia społecznego) także twórczość artystów lubuskich z kolekcji bibliotecznych. Zielonogórska Biblioteka Cyfrowa należy do Konsorcjum Polskich Bibliotek Cyfrowych, którego celem jest wspieranie aktywnej współpracy środowisk naukowych zmierzającej do wypracowania standardów jakości, rozbudowy zasobów cyfrowych oraz stosowania najnowszych technologii dla ich udostępniania i przechowywania, a także promowanie zbiorów i usług bibliotek cyfrowych.

Biblioteka Uniwersytecka w Zielonej Górze działa od 1 września 2001 roku, od czasu powołania Uniwersytetu Zielonogórskiego. Powstała z połączenia Biblioteki Głównej Wyższej Szkoły Pedagogicznej oraz Biblioteki Głównej Politechniki Zielonogórskiej. Biblioteka Uniwersytecka posiada dwa oddziały: Oddział Nauk Humanistycznych i Społecznych, mieszczący się przy ul. Wojska Polskiego, gdzie urzęduje dyrekcja biblioteki oraz Oddział Nauk Technicznych, Ścisłych i Ekonomicznych mieszczący się przy ul. Podgórnej. W grudniu 2012 roku została oddana do użytku nowa biblioteka uniwersytecka. Nowy budynek liczy pięć kondygnacji nadziemnych oraz piwnicę (powierzchnia całkowita to ponad 8tys. m²). W budynku dostępne są pomieszczenia do przeprowadzania szkoleń, seminariów a także do spotkań naukowych. Jest to jedna z najnowocześniejszych placówek tego typu w woj. lubuskim. Nowy projekt opiera się o szklane fasady, przestronny dziedziniec z zielenią. Elewacja została dodatkowo ozdobiona motywami winorośli. Projekt architektoniczny nowej biblioteki powstał w Biurze Architektonicznym NOW z Łodzi. Koszt całej inwestycji wyniósł 26mln zł. Księgozbiór Biblioteki Uniwersyteckiej jest największym księgozbiorem naukowym w województwie lubuskim. Należą do niego pozycje z zakresu sztuki, nauk humanistycznych, społecznych, pedagogicznych, technicznych, ścisłych i ekonomicznych. Biblioteka posiada w swoich zasobach 914 973 jednostek, które obejmują: 511 145 woluminów wydawnictw zwartych. 325 178 jednostek zbiorów specjalnych, w tym 2133 jednostek rękopisów i starodruków. 78 650 woluminów czasopism i wydawnictw ciągłych.

Osiedle Zacisze – osiedle mieszkaniowe miasta Zielona Góra, zlokalizowane w zachodniej części miasta, tuż pod linią kolejową nr 370.

Wydział Artystyczny Uniwersytetu Zielonogórskiego (WA UZ) – jeden z 12 wydziałów Uniwersytetu Zielonogórskiego powstały w 1999 roku na ówczesnej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Zielonej Górze. Kształci studentów na sześciu podstawowych kierunkach zaliczanych do nauk o sztukach pięknych, wyłącznie na stacjonarnych. Wydział Artystyczny jest jednostką interdyscyplinarną. W jego ramach znajdują się 2 instytuty. Aktualnie zatrudnionych jest 63 pracowników naukowo-dydaktycznych (z czego 7 profesorów, 20 doktorów habilitowanych, 13 doktorów oraz 6 magistrów). Wydział współpracuje również z pracownikami innych wydziałów, których autorytet wspiera zarówno proces dydaktyczny, jak i przede wszystkim wymianę międzynarodową. Według stanu na 2013 rok na wydziale studiuje łącznie około 330 studentów. Według Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego wydział posiada kategorię "B".

Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Zielonogórskiego (WH UZ) – jeden z 13 wydziałów Uniwersytetu Zielonogórskiego powstały w 1971 wraz z powołaniem do życia Wyższej Szkoły Nauczycielskiej w Zielonej Górze. Kształci studentów na sześciu podstawowych kierunkach zaliczanych do nauk humanistycznych, na studiach stacjonarnych oraz niestacjonarnych. Wydział Humanistyczny jest jednostką interdyscyplinarną. W jego ramach znajduje się 6 instytutów. Aktualnie zatrudnionych jest 210 pracowników naukowo-dydaktycznych (z czego 60 profesorów i doktorów habilitowanych, 114 doktorów oraz 36 magistrów). Wydział współpracuje również z emerytowanymi profesorami, których autorytet wspiera zarówno proces dydaktyczny, jak i przede wszystkim wymianę międzynarodową. Według stanu na 2012 na wydziale studiuje łącznie około 3700 studentów (w tym studiach dziennych i na studiach zaocznych), przez co jednostka ta jest największym wydziałem zielonogórskiej uczelni pod względem liczby studentów oraz kilkudziesięciu doktorantów, odbywających studia doktoranckie w ramach Wydziałowego Studium Doktoranckiego. Według Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego wydział posiada kategorię „B”.

Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Tadeusza Kotarbińskiego w Zielonej Górze powstała jako Wyższa Szkoła Nauczycielska w 1971 roku. Istniała do 1 września 2001 r., kiedy w wyniku połączenia Politechniki Zielonogórskiej i Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. T. Kotarbińskiego powstał Uniwersytet Zielonogórski.

Archiwum Państwowe w Zielonej Górze – zostało powołane w 1953 roku.