Zakłady Budowy Maszyn i Aparatury im. Ludwika Zieleniewskiego w Krakowie

Krakowski Teatr Variété – teatr muzyczny znajdujący się w Krakowie na Grzegórzkach przy ul. Grzegórzeckiej 71. Jego siedziba znajduje się w budynku dawnego kinoteatru Związkowiec. Idea powstania sceny specjalizującej się w lekkim repertuarze teatralnym narodziła się kilkanaście lat temu. Po 12 latach starań doszło do realizacji przedsięwzięcia. 30 kwietnia 2014 roku decyzją Rady Miasta Krakowa, Teatrowi Variété został nadany Statut Instytucji Kultury. Dyrektorem naczelnym i artystycznym teatru jest aktor i reżyser Janusz Szydłowski. Otwarcie Krakowskiego Teatru Variété miało miejsce 31 maja 2015 roku. Był to także dzień premiery musicalu „Legally Blonde” (Legalna Blondynka) w reżyserii Janusza Józefowicza, w którym tytułową rolę grają Barbara Kurdej-Szatan/Natasza Urbańska. Polską wersję językową musicalu opracował poeta Michał Zabłocki, na podstawie tłumaczenia Krystyny Podleskiej. Repertuar Krakowskiego Teatru Variété to musicale, komedie muzyczne, wodewil, burleska, flamenco, rewia i teatr grozy. Teatr posiada dwupoziomowe foyer, które nawiązuje do przedwojennych tradycji. Scena wyposażona jest w system nagłaśniający i oświetleniowy, ruchomą platformę oraz zapadnię. Widownia liczy 394 miejsca, w tym 11 miejsc w loży.

Ulica Grzegórzecka – ulica w Krakowie, w dzielnicy II. Łączy Aleję Pokoju z ulicą Józefa Dietla.

K1 potocznie Błękitek – budynek biurowy znajdujący się w Krakowie, w dzielnicy II przy Alei Pokoju 1 obok Ronda Grzegórzeckiego, na Grzegórzkach. Mierzy wraz z iglicami 105 metrów (77 metrów do szczytu elewacji), ma 20 kondygnacji. Jest drugim pod względem wysokości budynkiem w mieście oraz jest to najwyższy wieżowiec biurowy, tzw. „budynek inteligentny”.

Kościół św. Kazimierza Królewicza – parafialny kościół rzymskokatolicki, znajdujący się w Krakowie w dzielnicy II przy ul. Grzegórzeckiej 78, na Grzegórzkach.

Katolicki Dom Kultury im. Księdza Kardynała Adama Sapiehy, znany również jako KDK – katolicki dom kultury współpracujący z parafią św. Kazimierza Królewicza w Krakowie. Oferuje on różnorodne formy zajęć z zakresu muzyki, plastyki, aktywności fizycznej, jak i wielu innych. Numer RSPO (Rejestr szkół i placówek oświatowych) – 73890.

Rondo Grzegórzeckie (nazywane również Rondem Kotlarskim) – jednopoziomowe skrzyżowanie w Krakowie zlokalizowane na wschód od Starego Miasta u zbiegu ulic Grzegórzeckiej, al. Powstania Warszawskiego, al. Pokoju i Kotlarskiej.

Ulica Kotlarska – ulica w Krakowie, położona w całości w administracyjnej dzielnicy II Grzegórzki.

Parafia św. Kazimierza w Krakowie – parafia rzymskokatolicka należąca do dekanatu Kraków-Kazimierz archidiecezji krakowskiej na Grzegórzkach przy ulicy Bobrowskiego. W parafii jest ok. 7000 wiernych na ok. 8,5 tys. mieszkańców.

Grzegórzki – dawna wieś podkrakowska. Obecnie wchodzi w skład krakowskiej dzielnicy II, na wschód od centrum miasta.

Most Kotlarski – most w Krakowie na Wiśle, łączący Grzegórzki z Zabłociem, ulicami Kotlarską i Herlinga-Grudzińskiego.

Budynki biurowe „Żyletkowce” – zespół trzech bliźniaczych, dziesięciokondygnacyjnych biurowców, wzniesionych w latach 1969–1970 przy alei Powstania Warszawskiego w Krakowie. Budynki usytuowane są na terenie dzielnicy II Grzegórzki i mają trzy różne adresy: ul. Przy Rondzie 6, al. Powstania Warszawskiego 10 i ul. Kazimierza Kordylewskiego 11.

Zespół fabryki Peterseima w Krakowie – zabytkowy kompleks fabryczny z przełomu XIX i XX wieku w Krakowie, w dzielnicy II Grzegórzki pomiędzy aleją Powstania Warszawskiego a ulicą Żółkiewskiego. Budynki fabryczne powstały w 1899 roku na potrzeby działającej w Krakowie od 1860 roku Cesarsko-Królewskiej Uprzywilejowanej Fabryki Maszyn i Odlewarni Marcina Peterseima, produkującej maszyny rolnicze. W tym okresie Grzegórzki (w 1910 roku włączone do Krakowa) stanowiły jeden z ważniejszych obszarów przemysłowych miasta (działały tu m.in. zakłady budowy maszyn Zieleniewskiego, zakłady gumowe Semperit, fabryka czekolady Suchard). Przed I wojną światową zakłady Peterseima zatrudniały 200 robotników i należały do znaczniejszych fabryk w mieście. W 1918 roku zakłady zostały przejęte przez Fabrykę Maszyn Rolniczych "Odlew", w której udziały miał także syn Marcina Peterseima, Rudolf. Produkcja maszyn rolniczych prowadzona była do 1930 roku. Już w 1928 roku w budynkach fabrycznych rozpoczęła produkcję fabryka pasty do obuwia Erdal. Jako Spółdzielnia Pracy Erdal działała do 2006 roku, kiedy to przeniosła się poza miasto, a kompleks zabudowań fabrycznych sprzedała irlandzkiemu inwestorowi, który planował ich przebudowę na lofty. Nie udało się wówczas zrealizować pomysłu zlokalizowania w nich muzeum sztuki współczesnej, które ostatecznie jako MOCAK powstało na terenie dawnej fabryki Schindlera na Zabłociu. Inwestycja mieszkaniowa również nie doszła do skutku, a budynki od tego momentu podnajmowane są różnym podmiotom gospodarczym. W 2015 roku nowy właściciel terenu poinformował o planach adaptacji budynków pofabrycznych na hotel, luksusowe sklepy lub salon samochodowy. Zespół budynków fabrycznych od 1993 roku wpisany jest do rejestru zabytków (z błędnym zapisem jako "zespół fabryki Petersena"). Wpisem objęte są: dwie hale fabryczne, kompleks hal z kotłownią i kominem, budynek administracyjny oraz ogrodzenie. We wpisie czas powstania obiektów został określony na lata 1889-1905.